به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، ابراهیم رضایی نماینده مردم دشتستان در مجلس شورای اسلامی در پنجمین جلسه پویش ۴۸.۴۸ در پاسخ به سوالی در خصوص انتقال پایتخت به سواحل مکران گفت: من هم واقعاً برایم سؤال است که در دوره‌زمانه‌ای که مردم با این‌همه گرفتاری مواجه‌اند—گرانی، بیکاری، ارز، تورم، و خلاصه فشار‌های متعدد—چرا ما به بحث‌هایی می‌پردازیم که انگار حضرات در دنیایی دیگر سیر می‌کنند و اصلاً روی این کره خاکی نیستند!
وی افزود: با کدام منابع مالی می‌خواهند پایتخت را منتقل کنند؟ در شرایطی که حتی نمی‌توان یک ساختمان را از تهران جدا کرد و سال‌هاست که بحث انتقال برخی شرکت‌ها به شهر‌هایی مثل عسلویه مطرح است، اما هنوز موفق به انجام این کار نشده‌ایم، چطور می‌خواهند این طرح عظیم را اجرا کنند؟ دولت حتی برای پرداخت حقوق کارکنان خود هم مشکل دارد، حالا چطور می‌خواهد چنین پروژه‌ای را که هزینه‌اش هزار میلیارد، دو هزار میلیارد یا حتی ده هزار میلیارد تومان نیست، عملی کند؟
این نماینده مجلس مطرح کرد: به نظر من، شاید این‌گونه طرح‌ها صرفاً آدرسی اشتباه برای افکار عمومی باشد؛ شاید هم منحرف کردن ذهن‌ها باشد. اما منطقی پشت این تصمیم‌ها دیده نمی‌شود.
وی ادامه داد: به اعتقاد من، پیش از این طرح‌ها، کار‌های بسیار مهم‌تری وجود دارد که باید انجام شود و هزینه کمتری هم دارند، مانند تحقق دولت الکترونیک. اگر مردم بتوانند کار‌های اداری خود را، مثلاً در یکی از وزارت‌خانه‌ها، از هر نقطه‌ای با گوشی موبایل، تبلت یا کامپیوتر خود انجام دهند، دیگر نیازی به این حجم از مراجعات به پایتخت نیست. بسیاری از دستگاه‌های عریض و طویل هم که در تهران متمرکز هستند، دیگر ضرورتی نخواهند داشت.
رضایی گفت: به نظر من، باید وابستگی کشور به تهران کمتر شود و این کاملاً شدنی است. مثلاً من گزارشی از مرکز پژوهش‌ها می‌خواندم که نشان می‌دهد دولت کره جنوبی بیش از ۱۰ سال است که مراجعات حضوری مردم به دستگاه‌های اداری را به صفر رسانده است. در کشور خودمان هم نمونه‌هایی از این موفقیت وجود دارد.
ارسال نظرات