به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نمایش خیابانی «ارابه مرگ» به نویسندگی و کارگردانی نازیلا امینی از آثار حاضر در بخش منتخب نمایش‌های خیابانی استانی در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از استان آذربایجان غربی است.
نویسنده و کارگردان این نمایش در باب ویژگی‌های محتوایی «ارابه مرگ»، گفت: این نمایش در مورد معضلات اجتماعی است، به طور کلی اتفاقاتی که در جامعه مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد به ویژه معضلات اقتصادی که این‌روز‌ها تأثیر مستقیم در روحیه و زندگی تک به تک افراد جامعه دارد.
وی افزود: نمایشنامه و نمایش نگاهی به زیست جوانی ورشکست شده دارد که با یاس و ناامیدی سرشار در حال دست‌وپنجه نرم کردن است؛ نمایش رگه‌های کمدی دارد البته کمدی سیاه. در کل این اثر نگاهی اجتماعی به تمامی موضوعات مطرح شده در طول نمایش دارد.
امینی درباره ارزیابی خود از چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، عنوان کرد: از لحاظ کمک هزینه جشنواره، واقعیت از رقم واریز شده، دچار شبهاتی شدم که این رقم کل مبلغ کمک هزینه است و یا بخشی از آن؛ در کل انتظار می‌رفت با توجه به افزایش چشمگیر تعداد گروه‌های حاضر در بخش خیابانی، میزان کمک‌هزینه و توجه اقتصادی به گروه‌ها نیز مانند تعداد آثار، افزایش پیدا کند.
وی ادامه داد: چیزی که امروزه در تئاتر استان‌ها شاهد هستیم، مشقت و دشواری‌های سرشار برای ورود به جشنواره‌های معتبر و علی‌الخصوص جشنواره تئاتر فجر است. در گذشته واقعاً به این شکل نبود و فضا برای گروه‌های تئاتری خارج از پایتخت نیز مهیا بود، اما امروزه روز، عمده آثار جشنواره تئاتر فجر منوط به تهران است. برای مثال در بخش مرور، ما تنها شاهد یک اثر از شهرستان‌ها در جشنواره تئاتر فجر هستیم و این تلنگر بسیار مهمی برای تئاتری‌های خارج از پایتخت است که حاکی از نبودن فرصت مناسب برای تئاتری‌های شهرستان است.
امینی یادآور شد: تکراری بودن برخی آثار و کارگردانان آنها به شکلی شده است که می‌توان پیش از اعلام جداول اجرا‌های جشنواره‌ها حضور آن دسته از آثار و یا کارگردانان را حدس زد و این اتفاق بسیار نگران کننده‌ای است.
وی در ادامه به راهکار‌های خود برای تمرکز زدایی از فعالان تئاتری در پایتخت اشاره کرد و گفت: گمان می‌کنم بهترین اتفاق در نظر گرفتن بخشی مجزا در جشنواره‌ها، برای آثار نمایشی شهرستان‌ها است؛ امروزه روز اغلب گروه‌های هنری شهرستان‌ها که از حضور در جشنواره‌هایی، چون تئاتر فجر محروم هستند، با حسرتی سرشار و احساسات ناخوشایندی مواجه هستند و در نهایت سبب رقابت‌های ناسالم بین گروه‌ها در مسیر رسیدن به جشنواره تئاتر فجر می‌شود؛ بسیاری دیگر از هنرمندان نمایشی استان‌ها، برای رهایی از حس عقب ماندگی در برخورد با هنرمندان نمایشی پایتخت، در تهران ساکن می‌شوند و با زیستی سرشار از سختی و مشقت به زندگی خود ادامه می‌دهند.
منبع: مهر
ارسال نظرات