به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ماهنامه «فکه» در دویست و شصت و یکمین شماره علاوه بر رویدادهای پیروزی انقلاب، پرونده ویژه خود را به سردار شهید سعید علیدادی اختصاص داد؛ شهیدی که در ۱۳ بهمن سال گذشته بر اثر حمله جنگندههای رژیم صهیونیستی در حومه شهر دمشق به شهادت رسید.
مطالب ماهنامه فکه درباره این شهید به شرح زیر است:
دعای مستجاب؛ گفتوگو با غلام عباس علیدادی و بتول پناهی پدر و مادر شهید
تو که شهید نمیشوی؛ گفتوگو با نجمه سادات میرطبایی، همسر شهید
قرار بی قرارها؛ گفتوگو با اشرف علیدادی، خواهر شهید
رفیقترین برادر؛ گفتوگو با علی علیدادی برادر شهید
سعید همیشه سعید بود؛ گفتوگو با امیرحسین ایروانی همرزم شهید
در این شماره از مجله «فکه» همزمان با ایام الله دهه فجر مطالبی همچون یک انقلاب متفاوت؛ مقایسه انقلاب ایران با سایر انقلابهای دنیا، توهم یا واقعیتی چهل ساله؛ واکاوی و تبیین برخی از چالشهای ملت و نظام از آغاز تا کنون، بیماردلانی به نام غرب گرایان؛ بررسی آسیبهای غرب گرایی در جامعه، ابعاد جدید صدور انقلاب؛ نگاهی به صدور انقلاب در ابعاد اعتقادی، فرهنگی و سیاسی و همچنین مقالهای با عنوان خطر تحریف؛ ردپای جریان تحریف انقلاب تاکنون منتشر شده و به مناسبت سالروز شهادت آیت الله سیدمحمدرضا سعیدی مطلبی با عنوان روحانی مجاهد به چاپ رسیده است.
چریک شیدا؛ خلاصهای از زندگی سردار شهید مجید بقایی فرمانده قرارگاه کربلا، چراغی که حسن باقری روشن کرد؛ خاطره گویی سردار فتح الله جعفری از فرماندهان دوران دفاع مقدس، فلسطین و نبرد عقیده از زهره علیعسگری، غزه برای ماندن؛ درباره رمان خار و میخک نوشته شهید یحیی سنوار و مقاومت یمن؛ شناختی اجمالی درباره یمن و جایگاه آن در جبهه مقاومت از دیگر مطالبی است که در این شماره منتشر شده است.
علی حسین پور در سرمقاله ماهنامه «فکه» نوشت: نوجوانی من و خیلی از هم سن هایم مصادف شده بود با روزهایی که قرار بود سرنوشت یک کشور از سختیها و زشتیها و بی عدالتیها و هزاران «و» دیگر به روزهای روشن و سفید و نابودی ظلم و فساد رقم بخورد؛ روزها و شبهایی که برای محقق شدن آیندهای روشن خونهای زیادی برایش داده شده بود. انسانهای زیادی زندان و شکنجه شده بودند و آن قدر در این مسیر مقدس، جوانان دانشجو و طلبه و بازاری سالها خون دل خورده بودند تا ثمره آن درخت نونهال را بچشند.
وی افزود: این قصهای که برای تان در چند جمله آتی مشق میکنم واقعیتی انکارناپذیر است و که باید به ابعاد آن از زاویههای مختلف هندسی نگاه کرد و تا عمق آن رفت و دست پر برگشت و شاهد آن بود که چه انسانهایی در گذرگاه رسیدن به هدف، چه خون دلها خوردند و سفاکان چه خونها که بی گناه ریختند.