به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محتمل‌ترین علت اصلی برای از دست رفتن این فضاپیما، پاسخ هارمونیک چندین برابر قوی‌تر از آنچه در طول آزمایش دیده شده بود در پرواز بود که منجر به افزایش فشار بر روی سخت افزار در سیستم پیشرانش شد.
پرواز هفتم استارشیپ در روز ۱۶ ژانویه آغاز شد و این موشک را از محل پرتاب استاربیس در جنوب تگزاس به پرواز درآورد. ماموریت تا حدی موفقیت‌آمیز بود. اسپیس‌ایکس پیشران غول پیکر مرحله اول استارشیپ که معروف به سوپرهوی است را در استاربیس با استفاده از بازو‌های «چاپستیک» برج پرتاب، همانطور که برنامه‌ریزی کرده بود، گرفت.
مرحله فوقانی موشک - که به نام استارشیپ شناخته می‌شود قرار بود ۱۰ ماهواره ساختگی را در یک مسیر زیر مداری مستقر کند و سپس حدود یک ساعت پس از بلند شدن در اقیانوس هند فرود بیاید. اما این اتفاق نیفتاد. استارشیپ دچار ناهنجاری شد و بر فراز اقیانوس اطلس متلاشی شد و بقایای آن بر فراز دو جزیره ریخت.
ایلان ماسک، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت اسپیس‌ایکس، در روز ۱۶ ژانویه از طریق ایکس، گفت: نشانه‌های اولیه بیان می‌کند که ما یک نشت اکسیژن در حفره بالای دیواره آتش موتور داشتیم که به اندازه کافی بزرگ بود که فشاری بیش از ظرفیت دریچه ایجاد کند.
اسپیس‌ایکس روز گذشته این یافته اولیه را تایید کرد و بسط داد. این شرکت نوشت: محتمل‌ترین علت اصلی برای از دست رفتن استارشیپ، پاسخ هارمونیک چندین برابر قوی‌تر از آنچه در طول آزمایش دیده شده بود در پرواز بود، که منجر به افزایش فشار بر روی سخت افزار در سیستم پیشرانه شد. نشت‌های پیشران بعدی از قابلیت تهویه اتاق استارشیپ فراتر رفت و منجر به آتش‌سوزی مداوم شد.
اسپیس ایکس در این پست توضیح داد که اتاق استارشیپ یک منطقه بدون فشار در قسمت عقب کشتی است که بین بخش پایینی مخزن اکسیژن مایع و سپر حرارتی قرار دارد. اسپیس ایکس نوشت: آتش‌سوزی‌ها در نهایت باعث شد همه موتور‌های استارشیپ به جز یکی، توالی‌های خاموش شدن کنترل‌شده را اجرا کنند و این در نهایت منجر به قطع ارتباط با استارشیپ شد.
پایان تحقیقات درباره انفجار قدرتمندترین موشک جهان
از دست دادن ارتباط حدود ۸.۵ دقیقه پس از پرواز رخ داد. سیستم خاتمه پرواز استارشیپ چند دقیقه بعد به طور مستقل فعال شد و باعث در هم شکستن آن شد. اسپیس‌ایکس اقداماتی را برای به حداقل رساندن احتمال وقوع اتفاقی مشابه در پرواز‌های آینده استارشیپ انجام داده است.
نتایج این پرتاب بسیار طولانی، تغییرات سخت افزاری را در خطوط تغذیه سوخت به موتور‌های خلاء، تنظیمات دمای پیشران و یک هدف رانش عملیاتی جدید که در آزمایش پرواز آتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت، را به همراه داشت.
اسپیس‌ایکس تحقیقات ناهنجاری پرواز هفتم را با نظارت اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده و مشارکت ناسا، هیئت ملی ایمنی حمل و نقل و نیروی فضایی ایالات متحده رهبری کرد. این شرکت در حال همکاری با اداره هوانوردی فدرال برای پایان دادن به تحقیقات و دریافت تاییدیه برای پرتاب پرواز هشتم است.
ارسال نظرات