بفرمایید فروردین شود اسفندهای ما
مرحوم قیصر امینپور در شعری پر مفهوم که میتوان از آن دریافت مدح صاحب الزمان (عجب) را داشت، تصویری زیبا از نوروز و حال و هوای تغییر فصل دل و جان آدمی با ظهور و حضورش را به ما ارائه داده است.
بفرمایید فروردین شود اسفندهای ما
نه بر لب، بلکه در دل گُل کند لبخندهای ما
بفرمایید هر چیزی همان باشد که میخواهد
همان، یعنی نه مانند من و مانندهای ما
بفرمایید تا این بی چراتر کار عالم؛ عشق
رها باشد از این، چون و چرا و چندهای ما
سرِ مویی اگر با عاشقان داری سرِ یاری
بیفشان زلف و مشکن حلقهی پیوندهای ما
به بالایت قسم، سرو و صنوبر با تو میبالند
بیا تا راست باشد عاقبت سوگندهای ما
شب و روز از تو میگوییم و میگویند، کاری کن
که «می بینم» بگیرد جای «می گویند»های ما
نمیدانم کجایی یا کهای، آنقدر میدانم
که میآیی که بگشایی گره از بندهای ما
بفرمایید فردا زودتر فردا شود، امروز
همین حالا بیاید وعدهی آیندههای ما
حقیقت فروردین و بهار در وصل و اتصال به مقام ولایت است که محقق میشود.