تبلیغات خلاف واقع؛ دانشگاه آزاد نجفآباد و وعدههایی که هرگز محقق نمیشوند
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ در روزگاری که دانشگاهها برای جذب دانشجو رقابتی تنگاتنگ دارند، انتظار میرود که اصل صداقت و شفافیت در ارائه اطلاعات به متقاضیان رعایت شود. اما متأسفانه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد با ارائه اطلاعات نادرست، برخی داوطلبان را با وعدههای جذاب، اما غیرواقعی جذب میکند. این موضوع نهتنها اعتماد دانشجویان را خدشهدار کرده، بلکه تبعاتی دارد که برخی از آنها جبرانناپذیر است.
وعدههایی که تنها روی کاغذ وجود دارند
یکی از دانشجویان رشته پزشکی این دانشگاه درباره تجربه خود چنین میگوید: هنگام انتخاب دانشگاه، دغدغههایم را لیست کردم و برای اطمینان، سایت رسمی دانشگاهها را بررسی کردم. در وبسایت دانشگاه آزاد نجفآباد بهصراحت ذکر شده که این دانشگاه دارای سلف یارانهای و سلف آزاد است. این موضوع برایم بسیار مهم بود، چراکه هزینههای تغذیه بخش قابلتوجهی از بودجه دانشجویی را به خود اختصاص میدهد. اما پس از ثبتنام، متوجه شدم که سلف یارانهای فقط در تبلیغات وجود دارد! وقتی اعتراض کردم، ریاست دانشگاه گفت: به من گوشت و برنج یارانهای نمیدهند! حالا من ماندهام با این سؤال که چرا اگر چنین امکانی وجود ندارد، همچنان در تبلیغات دانشگاه مطرح میشود؟ و تکلیف دانشجویانی مثل من که با این اطلاعات نادرست تصمیمگیری کردهاند، چیست؟
اما این تنها نمونهای از تبلیغات خلاف واقع دانشگاه آزاد نجفآباد نیست. در مصاحبهای که چند سال پیش منتشر شد، مسئولان دانشگاه اعلام کردند که خوابگاههای متأهلی ساخته شده و برخی از آنها آماده بهرهبرداری هستند و قرار است امکانات رفاهی نیز به مجموعه اضافه شود. اما امروز، نهتنها خبری از خوابگاه متأهلی نیست، بلکه خوابگاههای دانشجویی نیز (به گفته مسئولین دانشگاه، با جذب سرمایهگذاران بیرونی) به پارک علم و فناوری تبدیل شدهاند! نتیجه این اقدام، کمبود شدید فضای خوابگاهی برای دانشجویان دختر و افزایش مشکلات اسکان آنها بوده است.
دانشجویان فراموش شده خوابگاهی
یکی از وعدههایی که در تبلیغات رسمی دانشگاه، خصوصاً در شبکههای اجتماعی، به آن تأکید شده، برگزاری جلسات پرسش و پاسخ ویژه دانشجویان خوابگاهی با ریاست دانشگاه، هیأترئیسه و سایر مسئولان است. اما یکی از دانشجویان که در آستانه فارغالتحصیلی است و چندین سال در خوابگاه دانشگاه سکونت داشته، درباره این وعده میگوید: چندین سال است که ساکن خوابگاه هستم، اما هرگز چنین جلسهای را در خوابگاه ندیدهام! در تبلیغات دانشگاه و حتی شبکههای اجتماعی رسمی، اعلام شده که این جلسات ویژه دانشجویان خوابگاه برگزار میشود تا فرصتی برای گفتوگوی مستقیم با هیأترئیسه دانشگاه داشته باشیم. اما در تمام این سالها، هیچ جلسهای مخصوص بچههای خوابگاه برگزار نشده، و هرچند شاید گاهی یک جلسه عمومی پرسش و پاسخ برای کل دانشجویان گذاشته باشند، اما چنین جلساتی که مخصوص خوابگاههای دانشجویی باشد، در عمل هیچگاه اتفاق نیفتاده است.
او همچنین میگوید: نهتنها چنین جلسه رسمی برقرار نشده، بلکه حتی یکبار هم ندیدهایم که ریاست دانشگاه و معاونین محترم برای دیدار با دانشجویان سری به خوابگاه بزند، با ما چای بنوشد یا پای دردِ دلمان بنشیند! واقعاً نمیدانم اصلاً آدرس خوابگاه را بلد هستند یا نه! بارها از طریق شورای تعاملی دانشگاه درخواست کردهایم که ریاست دانشگاه برای گفتوگو به خوابگاه بیاید، اما هر بار این درخواستها بیپاسخ مانده است.
نظارت؛ حلقه گمشده دانشگاه آزاد نجفآباد
چندی پیش، در محضر رهبر معظم انقلاب، یکی از دانشجویان به مشکلات دانشگاههای آزاد اشاره کرد:، اما وقتی بحث مطالبه از دانشگاه و بیان مشکلات دانشجویان مطرح میشود، نهادهای نظارتی و دولتی اعلام میکنند که دانشگاه آزاد خودمختار و مستقل است و آنها نظارتی بر عملکرد آن ندارند. از سوی دیگر، وقتی از مسئولان دانشگاه پرسیده میشود، آنها ادعا میکنند که شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت علوم و وزارت بهداشت بر این دانشگاه نظارت دارند؛ در این میان، دانشجویان ماندهاند با سؤالات بیپاسخ، مطالبات بینتیجه و دور باطلی که هیچکس حاضر به پاسخگویی در برابر آن نیست.
این عدم نظارت و پاسخگویی در بخشهای مختلف دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد بهوضوح دیده میشود. برای مثال، برخی دانشجویان از کمبود اعضای هیأت علمی و کیفیت پایین آموزش گلایه دارند. نهتنها تعداد اساتید هیأت علمی به حد استاندارد نرسیده، بلکه حتی به سطحی که بتوان آن را نزدیک به استاندارد دانست نیز نمیرسد.
سوالی که وجود دارد این است: آیا دانشگاه آزاد نجفآباد برای همه رشتههایی که دانشجو جذب میکند، هیأت علمی کافی دارد؟ آیا برخی از رشتهها فقط بهدلیل افزایش درآمدزایی دانشگاه راهاندازی شدهاند، بدون اینکه اساتید متخصص کافی در آن حوزهها وجود داشته باشند؟ همچنین، برخی رشتهها نیاز به آموزشهای عملی و مهارتی دارند، اما دانشجویان از نبود امکانات لازم در این زمینه شکایت دارند.
ما دانشجویان رشتههایی هستیم که برای یادگیری بهتر، نیاز به آموزش در محیطهای عملی و بالین داریم. اما آیا هیچ نهادی وجود دارد که بررسی کند آیا ما به امکانات موردنیاز برای یادگیری عملی دسترسی داریم یا نه؟ آیا دانشگاه نیروی متخصص کافی برای آموزش این مهارتها را در اختیار دارد؟
فاصله عمیق بین تبلیغات و واقعیت
دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد با ظاهری قدرتمند و تبلیغاتی پر زرقوبرق، تلاش دارد خود را بهعنوان یک دانشگاه پیشرو معرفی کند، اما در عمل، وعدههایی بیسرانجام میدهد که دانشجویان را پس از ثبتنام با چالشهای بزرگی مواجه میکند. حال این سؤال مطرح است که چرا چنین تبلیغاتی همچنان ادامه دارد؟ آیا نهادی مسئول، نظارتی بر این روند دارد؟
دانشجویان حق دارند در فضایی آموزشی تحصیل کنند که بر پایه صداقت و تعهد بنا شده باشد، نه در دانشگاهی که برای جذب آنها، امکاناتی را معرفی میکند که هرگز در اختیارشان قرار نمیگیرد. آیا زمان آن نرسیده که مسئولان دانشگاه بهجای وعدههای بیاساس، برای حل مشکلات واقعی دانشجویان چارهای بیندیشند؟