چاه‌ها را نمی‌توان بست؛ باید به‌جای برخورد، مصرف را مدیریت کرد/نمک و بیماری از سوی دریاچه خشکیده ارومیه مردم شهرستان شبستر را تهدید میکند!

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، در جریان بازدید از سواحل دریاچه ارومیه در محدوده شرفخانه، پروفسور بهلول علیجانی، بنیان‌گذار آب‌و‌هواشناسی سینوپتیک در ایران، به همراه احمدزاده، فرماندار شهرستان شبستر، نسبت به عواقب خشک شدن دریاچه ارومیه و روند نگران‌کننده گسترش اثرات زیست‌محیطی آن هشدار داد.

پروفسور علیجانی با اشاره به وضعیت چاه‌های حفرشده در اطراف دریاچه گفت: نمی‌توان چاه‌هایی را که مردم از آنها برای آب شرب و کشاورزی استفاده می‌کنند، به‌طور ناگهانی مسدود کرد. این چاه‌ها محل تأمین معیشت خانوارهاست. به‌جای بستن آنها، باید با مدیریت مصرف و تدوین آیین‌نامه‌های مشخص، به سمت سامان‌دهی استفاده از منابع آبی برویم.

وی همچنین به وضعیت خاص شهر‌ها و روستا‌های شهرستان شبستر اشاره کرد و افزود: در بسیاری از مناطق این شهرستان، بخشی از آب شرب و کشاورزی از طریق سیلاب‌ها و مسیل‌ها تأمین می‌شود. این منابع طبیعی را نیز نمی‌توان به‌طور کامل قطع کرد و همه آب‌های فصلی جاری در رودخانه‌ها را به سمت دریاچه هدایت نمود؛ چرا که مردم به این منابع برای ادامه زندگی وابسته‌اند.

او در ادامه به چالش‌های مربوط به برداشت آب شور در حاشیه شهر‌ها اشاره و پیشنهادی ارائه کرد: می‌توان با شهر‌هایی مانند تبریز توافق‌نامه‌ای امضا کرد؛ به این شکل که در قبال برداشت آب از رودخانه زرینه‌رود، فاضلاب تصفیه‌شده شهر تبریز به دریاچه ارومیه بازگردانده شود. این طرح در دوره اول ریاست‌جمهوری آقای روحانی تصویب شد، اما متأسفانه هنوز وارد فاز اجرایی نشده است.

خطرات جدی برای شهرستان شبستر

پروفسور علیجانی تأکید کرد که آثار مخرب خشک شدن دریاچه ارومیه بیش از همه متوجه شهرستان شبستر و مناطق اطراف آن است. وی توضیح داد: باد‌های غالب منطقه از سمت غرب می‌وزند و خاک و نمک بستر خشک‌شده دریاچه را به شهرستان شبستر می‌آورند. این شرایط منجر به افزایش دما، بروز بیماری‌های تنفسی، چشمی و حتی مواردی از سقط جنین در منطقه شده است. این آسیب‌ها در شهرستان شبستر محسوس‌تر از ارومیه و تبریز است.

او در پایان به مشاهدات اخیر اشاره کرد و گفت: در یکی دو سال گذشته شاهد نشستن خاک شور دریاچه بر برگ‌های درختان باغ‌ها بوده‌ایم. بیم آن می‌رود که این روند در سال‌های آینده تشدید شود. ادامه این وضعیت، خسارات جبران‌ناپذیری برای مردم منطقه در پی خواهد داشت.