هنر در مرز فناوری و طبیعت / نمایشگاه آینده‌نگر مجمع جهانی اقتصاد ۲۰۲۵ در چین

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در نشست سالانه بعدی قهرمانان جدید مجمع جهانی اقتصاد که از ۲۴ تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۵ در تیانجین چین برگزار می‌شود، نمایشگاه‌های هنر و فرهنگ، نگاهی جذاب به تکامل خلاقیت در عصر دیجیتال ارائه خواهند داد. این نمایشگاه‌ها مرز‌های اشکال هنری سنتی را می‌شکنند و دیدگاه‌های متعارف در مورد هوش، هویت و تقاطع فناوری و بشریت را به چالش می‌کشند.

این نمایشگاه‌ها با ادغام دغدغه‌های زیست‌محیطی با پیشرفت‌های پیشگامانه در هوش مصنوعی (AI) و رسانه‌های تعاملی، گفتگویی پویا در مورد رابطه در حال تحول بین انسان، طبیعت و فناوری را تقویت می‌کنند و چشم‌اندازی تأمل‌برانگیز برای آینده ارائه می‌دهند.

هنرمندان مشهور، تیجس بیرستکِر و رونن تانچوم، چیدمان‌های تأمل‌برانگیزی را ارائه می‌دهند که هر کدام بینش عمیقی نسبت به مسائل معاصر ارائه می‌دهند. آثار بیرستکِر از فناوری پیشرفته برای کاوش در سیستم‌های بیولوژیکی استفاده می‌کند و محیط‌های فراگیری را خلق می‌کند که تعادل پیچیده بین طبیعت و زندگی مصنوعی را برجسته می‌کند. چیدمان تانچوم به بررسی نقاط تلاقی میراث، هویت و ارتباط انسانی می‌پردازد و بررسی می‌کند که چگونه پیشرفت‌های دیجیتال درک ما از فرهنگ و تاریخ را متحول می‌کند.

نکات خلاقانه برای صحبت کردن

این آثار تأمل‌برانگیز، در کنار هم، بر قدرت دگرگون‌کننده‌ی هنر در به چالش کشیدن تفکر متعارف و برانگیختن گفت‌و‌گو‌های معنادار در مورد پیامد‌های چشم‌انداز دیجیتال و زیست‌محیطی در حال تحول تأکید می‌کنند. این نمایشگاه‌ها، نقش محوری هنر را در پیمایش چالش‌های اخلاقی و فلسفی دنیای مدرن ما، به طور قدرتمندی تقویت می‌کنند.

هنرمند تحسین‌شده‌ی محیط زیست، بیرستکِر، با چیدمان پیشگامانه‌ی خود، «دانشکده‌ی قارچی»، هنر غوطه‌ور را از نو تعریف می‌کند. این اثر که با هوش مصنوعی ساخته شده، استادانه مضامین زیست‌محیطی را با دنیای جذاب شبکه‌های میسلیوم ادغام می‌کند. بیرستکِر از طریق این اثر نوآورانه، ایده‌های مرسوم درباره‌ی هوش را به چالش می‌کشد و دیدگاهی تازه در مورد رابطه‌ی ما با فناوری و طبیعت ارائه می‌دهد.

دانشکده قارچ‌شناسی، شبکه‌های باستانی و به‌هم‌پیوسته میسلیوم را با پیشرفت‌های پیشرفته هوش مصنوعی ادغام می‌کند و مرز بین هوش انسانی و ماشینی را محو می‌کند. این چیدمان که با همکاری گروه تحقیقاتی هوش محاسباتی پروفسور‌ای.‌ای. ایبن و با الهام از دوره Broadermind در دانشگاه وریج آمستردام توسعه یافته است، تلفیقی جذاب از دو دنیای به ظاهر مجزا ایجاد می‌کند: سیستم‌های اکولوژیکی دیرینه میسلیوم و فناوری‌های هوش مصنوعیِ همواره در حال پیشرفت که به طور فزاینده‌ای زندگی ما را شکل می‌دهند.

پایداری و نوآوری پیشرفته می‌توانند در کنار هم وجود داشته باشند

آنچه فونگال فاکولته را متمایز می‌کند، تعهد آن به پایداری و نوآوری است. این چیدمان شامل فولاد بازیافتی، عناصر قارچی چاپ سه‌بعدی و شبکه‌ای از چراغ‌های کنترل‌شده با هوش مصنوعی است که توسط حسگر‌های عمق تغذیه می‌شوند و نه تنها یک تجربه زیبایی‌شناختی، بلکه بیانیه‌ای قدرتمند در مورد پتانسیل ادغام آگاهی زیست‌محیطی با پیشرفت تکنولوژی ارائه می‌دهد. این طرح به عنوان یک نمایش هنری و یادآوری چگونگی همزیستی پایداری و نوآوری پیشرفته عمل می‌کند.

جذاب‌ترین ویژگی این اثر هنری، توانایی آن در تغییر ادراک انسان است. در ابتدا، این اثر هنری، اعمال شرکت‌کنندگان را منعکس می‌کند و حس تعامل را ایجاد می‌کند. با این حال، با پیشرفت تعامل، هوش مصنوعی به تدریج کنترل را به دست می‌گیرد و حرکات و رفتار‌های کاربر را به طور نامحسوس هدایت می‌کند. این گذار به عنوان استعاره‌ای از چگونگی تأثیر فزاینده فناوری بر تصمیمات و اعمال انسان عمل می‌کند. بیرستکر شرکت‌کنندگان را به بازنگری مفهوم هوش انسانی دعوت می‌کند و جهانی را ارائه می‌دهد که در آن هوش مصنوعی و بیولوژیکی می‌توانند در کنار هم وجود داشته باشند و رفتار‌های ما را به شیوه‌های شگفت‌انگیزی شکل دهند.

«دانشکده قارچی» به عنوان تفسیری تحریک‌آمیز در مورد تقاطع فناوری، طبیعت و عامل انسانی مطرح است. این اثر مخاطبان را به چالش می‌کشد تا در مورد مرز‌های بین سیستم‌های مصنوعی و ارگانیک تجدید نظر کنند و کاوش عمیق‌تری در مورد چگونگی تأثیر این نیرو‌ها بر آینده ما را تشویق می‌کند.

در جهانی که تعریف مرز‌های بین فناوری و طبیعت به طور فزاینده‌ای دشوار است، چیدمان هوش مصنوعی تانچوم با نام «بذر‌های فردا» کاوشی فراگیر و آینده‌نگرانه در مورد چگونگی همزیستی این دو قلمرو ارائه می‌دهد. این تجربه پیشرفته، اصول اکولوژیکی را با آخرین پیشرفت‌ها در هوش مصنوعی مولد ترکیب می‌کند و فرصتی بی‌نظیر برای شرکت‌کنندگان فراهم می‌کند تا یک ارگانیسم زنده و دیجیتالی را شکل دهند که منعکس‌کننده رشد ارگانیک خود زندگی است.

این چیدمان از ردیابی حرکت در لحظه و الگوریتم‌های مولد برای ایجاد یک تجربه پویا و شخصی‌سازی‌شده بهره می‌برد. با استفاده از حسگر‌های عمق، حرکات شرکت‌کنندگان را ثبت می‌کند و آنها را به محرک‌هایی تبدیل می‌کند که تکامل مداوم اکوسیستم را هدایت می‌کنند.

تلفیق هنر با هوش مصنوعی

این سیستم که با یک مدل انتشار هوش مصنوعی در لحظه کار می‌کند، با هر تعاملی سازگار می‌شود و یک چشم‌انداز مجازی منحصر‌به‌فرد و در حال تکامل، از مراتع و جنگل‌ها گرفته تا محیط‌های شهری پایدار که در آنها طبیعت و فناوری به طور یکپارچه ادغام می‌شوند، ایجاد می‌کند. این چیدمان بر طراحی بیوفیلیک تأکید دارد و همگرایی معماری، طبیعت و فناوری پیشرفته را به نمایش می‌گذارد، مانند مراکز داده‌ای که توسط جنگل‌های گرمسیری خنک می‌شوند و دفاتری که با فضای سبز شکوفا می‌شوند.

«بذر‌های فردا» چشم‌اندازی آینده‌نگر را ارائه می‌دهد که در آن فناوری و بوم‌شناسی در کنار هم برای ایجاد آینده‌ای پایدارتر تلاش می‌کنند. این چیدمان با تشویق به تأمل در مورد رابطه در حال تحول بشریت با فناوری و طبیعت، گفت‌و‌گو در مورد آینده نوآوری و پایداری را تقویت می‌کند. این چیدمان پتانسیل صنایع را برای شکوفایی در عین تکامل به شیوه‌ای که تعادلی هماهنگ بین پیشرفت و مسئولیت‌پذیری زیست‌محیطی را تضمین کند، برجسته می‌کند.

آثار بیرستکِر و تانچوم دیدگاه‌های مرسوم در مورد هوش، پایداری و پیامد‌های اخلاقی پیشرفت تکنولوژیکی را به چالش می‌کشد. چیدمان‌های آنها گفت‌و‌گو در مورد تعادل بین حفاظت از محیط زیست و پیشرفت تکنولوژیکی را تقویت می‌کند و خواستار تغییر به سمت نوآوری است که هم پیشرفت و هم رفاه بلندمدت سیاره را در اولویت قرار می‌دهد.

این نمایشگاه‌ها با بررسی تلاقی طبیعت و فناوری، بر پتانسیل آینده‌ای هماهنگ تأکید می‌کنند که در آن هر دو می‌توانند در کنار هم رشد کنند. آثار آنها از صنایع، سیاست‌گذاران و افراد می‌خواهد تا رویکردی پایدار برای توسعه اتخاذ کنند و اطمینان حاصل کنند که رشد فناوری با مسئولیت‌پذیری زیست‌محیطی همسو است.