دانشجو باید واقعیت جامعه و جهان را تغییر دهد؛ بعد از جنگ ۱۲ روزه ظرفیت‌های عظیمی به وجود آمد +فیلم

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، باتوجه به اهمیت نقش جریان دانشجویی از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون در تحولات اجتماعی و سیاسی کشور و پیرو پیام مقام معظم رهبری پس از جنگ ۱۲ روزه و به مناسبت یکصدمین سالگرد بازتأسیس حوزه علمیه قم و تأکید ایشان بر لزوم ارتباط نزدیک و هماهنگی میان حوزه علمیه و دانشگاه، به گفت‌و‌گو با حجت‌الاسلام امیر شعبان جولا، پژوهشگر حوزه و دانشگاه و حجت‌الاسلام امیرحسین محمودی، مدرس حوزه و دانشگاه پرداختیم.

حجت‌الاسلام امیر شعبان جولا گفت: حوزه علمیه قم که از قدیمی‌ترین مراکز علمی شیعه است، در صد سال گذشته تحولی بزرگ با تأسیس این حوزه توسط آقای حائری رقم خورده است. این تحولات در کنار تغییرات منطقه‌ای و تهدید‌های انگلیس به مراجع نجف، زمینه‌ساز رشد امام خمینی (ره) شد. امام در فضای علمی و سیاسی قم و نجف رشد کرده و با تحلیل شرایط، در نهایت انقلاب اسلامی را رقم زد.

وی اظهار داشت: آقا در پیام خود به طلاب جوان تأکید دارند که وظیفه تهذیب اخلاقی نسل جوان امروز را برعهده بگیرند. ایشان فرمودند که در شرایط بحرانی و جنگ، بهترین فرصت‌ها برای تربیت افرادی، چون امام خمینی (ره) فراهم می‌آید و طلاب باید در این شرایط، با صداقت و تلاش، به تربیت نسل جوان بپردازند.

حجت الاسلام جولا در ادامه سخنان خود اظهار داشت: نکته‌ای که وجود دارد این است که آقا در سال ۸۶ در دیدار با روحانیون و دست‌اندرکاران حوزه، به اهمیت توجه به ابزار‌های تبلیغی جدید اشاره کردند و از آن زمان هشدار داده بودند که اگر حوزه‌ها از اکنون به این امر توجه نکنند، روزی خواهد آمد که ابزار‌های جدید تبلیغی جوانان را تحت تأثیر قرار خواهد داد و حوزه‌ها تنها می‌توانند نظاره‌گر این تغییرات باشند. این پیش‌بینی در سال ۱۴۰۱ به حقیقت پیوست و اکنون شاهد تاثیر ابزار‌های تبلیغی جدید در جامعه هستیم.

وی افزود: آقا در دیدار تابستان ۱۴۰۲ با روحانیون و مبلغین، تأکید کردند که اولین مأموریت حوزه، تبلیغ است و حوزه‌ها باید توجه بیشتری به این امر داشته باشند. این سخنان آقا اگر از سوی فردی غیر از ایشان بیان می‌شد، ممکن بود با مخالفت‌هایی از سوی حوزه‌های علمیه مواجه شود. اما آقا با صراحت بیان کردند که تبلیغ باید در اولویت باشد و برای این منظور، یک نهاد تبلیغی باید شکل بگیرد که توانمندسازی و سازماندهی این مأموریت را به‌عهده گیرد.

حجت الاسلام جولا ادامه داد: در منشور منتشرشده توسط آقا، پنج مأموریت مشخص برای حوزه تعریف شده است که شامل مرکز علمی، تهذیب خود، تبلیغ جوانان، مبارزه سیاسی، ساخت نظام اجتماعی و نوآوری‌های تمدنی می‌باشد. آقا به‌طور خاص بر اهمیت تبلیغ جوانان تأکید دارند و معتقدند که طلبه‌ها باید در عرصه تربیت نسل جوان و نهادینه کردن انقلاب اسلامی در جان آنان فعال باشند. این پنج مأموریت به‌طور مستقیم با جوانان در ارتباط است و تأکید آقا این است که روحانیون باید در این مسیر گام بردارند.

تعامل میان طلبه و دانشجو مهم است

وی در ادامه بیان کرد: با توجه به این که حوزه‌های علمیه وظیفه نهادینه کردن انقلاب اسلامی در میان جوانان را دارند، لازم است که تعامل میان حوزه‌ها و جوانان بررسی شود. همچنین، نهاد رهبری به عنوان نماینده حوزه در دانشگاه‌ها باید در این راستا فعال باشد، و این بحث نیاز به بررسی بیشتری دارد که در ادامه به آن پرداخته خواهد شد.

حجت الاسلام امیر شعبان جولا در سخنان خود بیان کرد: به جای تمرکز بر ضعف‌ها و نگاه به گذشته، باید به ظرفیت‌هایی که در حال حاضر داریم توجه کنیم. نگاه به گذشته و ضعف‌ها ممکن است منجر به ناامیدی شود، اما اگر به کاری که باید انجام دهیم و آینده‌ای که باید رقم بزنیم توجه کنیم، نه تنها به ضعف‌ها پی می‌بریم بلکه انگیزه‌ای برای حرکت به سوی افق‌های جدید پیدا خواهیم کرد. امروز بعد از جنگ ۱۲ روزه، ظرفیت‌های عظیمی برای ایران به وجود آمده است که بسیار قابل توجه هستند. تا پیش از این، بسیاری از مردم منطقه ایران را کشوری غیر معتبر و سودجو می‌دانستند، اما اکنون دنیا متوجه شده که ایران حاضراست تا در حمایت از فلسطین وارد جنگ شود و در برابر ظلم بایستد. ایران امروز نشان داده که توانایی مقاومت و ضربه زدن به دشمن را دارد.

وی افزود: در داخل ایران نیز افکار عمومی به شدت تغییر کرده است. در نماز عید فطر، آقا به خطر دو قطبی شدن جامعه اشاره کردند و تأکید کردند که باید از این دو قطبی شدن جلوگیری شود. امروز همه اقشار جامعه ایران آماده شنیدن حرف انقلاب اسلامی هستند و می‌توان با عموم مردم گفت‌و‌گو کرد. این یک اتفاق بسیار بزرگ است. امروز فرصت بزرگی داریم تا ذهن و واقعیت جامعه خود را تغییر دهیم، همانطور که در سطح جهانی نیز این امکان فراهم است.

وی درادامه بیان کرد: در دیدار دانشجویی سال ۱۴۰۲، آقا تأکید کردند که انتظار دارند دانشجویان نه تنها ذهن و واقعیت جامعه خود را تغییر دهند، بلکه واقعیت جهانی را نیز تحت تأثیر قرار دهند. اما چرا این اتفاق نمی‌افتد؟ زیرا فاصله‌ای میان فضای حوزوی و فضای دانشجویی وجود دارد که مانع از این می‌شود که این ظرفیت‌های عظیم به ثمر بنشینند. در نتیجه، این ظرفیت‌ها زمین می‌ماند و تبدیل به فرصت واقعی نمی‌شود.

وی در پایان افزود: ما امروز فرصت عمیق و شگفت‌انگیزی برای تغییرات در جامعه و جهان داریم، اما این فرصت تنها زمانی به ثمر خواهد رسید که طلبه‌ها و دانشجویان با یکدیگر همکاری کنند. طلبه‌ها باید متناسب با شرایط روز حرف تولید کنند و مسئله‌شناسی دقیقی داشته باشند، در حالی که دانشجویان باید از طریق حضور فعال در جامعه، نقش‌آفرینی جدی و پررنگی داشته باشند.

طلبه و دانشجو، هیچ نیازی به یکدیگر ندارند

حجت الاسلام امیر شعبان جولا، پژوهشگر حوزه و دانشگاه در ادامه سخنان خود اظهار داشت: زمانی که طلبه و دانشجو هیچ نیازی به یکدیگر ندارند و هر کدام در دنیای خودشان زندگی می‌کنند، تعامل میان این دو گروه کم‌رنگ می‌شود.

اگر دانشگاه به حوزه نیازی نداشته باشد و حوزه هم به دانشگاه توجه نکند، این شکاف عمیق خواهد شد. برای از بین بردن این فاصله، باید یک "میدان واقعی" تعریف شود. به عنوان مثال، اگر من یک گرافیست باشم، نیاز دارم که کسی طراحی‌های من را منتشر کند و برای این کار به بستر‌های توزیع محتوا نیاز دارم. از طرف دیگر، اگر کسی مسئول توزیع محتوا باشد، باید محتوای فاخر و ارزشمندی را پیدا کند تا بتواند آن را منتشر کند. وقتی این میدان‌های واقعی تعریف نشود، طلبه و دانشجو، حوزه و دانشگاه به هم نزدیک نخواهند شد. اما اگر وارد یک میدان واقعی شویم، اوضاع تغییر می‌کند.

وی افزود: به عنوان مثال، در تشکل‌های دانشجویی، اگر بگویم شما ۱۰۰ میلیارد تومان بودجه دارید، ممکن است شما حتی با این مبلغ هم هیچ ایده‌ای نداشته باشید. حتی با داشتن این بودجه و منابع، اگر افق فکری شما محدود باشد، نمی‌دانید چگونه از این منابع استفاده کنید. اگر افق فکر طلبه و دانشجو محدود به مسائل جزئی باشد، هیچ‌کدام به هم نیاز نخواهند داشت و از انجام کار‌های بزرگ صرف‌نظر می‌کنند. اما اگر افق دید ما بزرگ شود و اینطور فکر کنیم که باید وضعیت دنیا را تغییر دهیم، آن وقت نیاز به همکاری و دست‌به‌دست دادن برای انجام کار‌های بزرگ احساس می‌شود.

وی ادامه بیان کرد: در حال حاضر بسیاری از ما، چه طلبه و چه دانشجو، افق دید محدودی داریم. وقتی که ما از ظلم و فساد جهانی بی‌خبر یا بی‌تفاوت باشیم، نمی‌توانیم برای تغییر دنیا اقدام کنیم. اما اگر هرکدام از ما احساس کنیم که باید وضعیت موجود را تغییر دهیم و برای ایجاد یک دنیای بهتر تلاش کنیم، آن وقت برای همکاری با یکدیگر و انجام کار‌های بزرگ، آمادگی خواهیم داشت. در چنین حالتی، دانشجو و طلبه به هم نیاز خواهند داشت، چون هر دو به‌دنبال هدفی بزرگ‌تر خواهند بود: تغییر وضعیت ظالمانه جهان و ایجاد یک جامعه بهتر و عادلانه‌تر.

وی در پایان افزود: مشکل اصلی اینجاست که ما افق دید بلند نداریم و به جای جنگیدن برای تغییر واقعی، درگیر مسائل کوچک و دعوا‌های داخلی می‌شویم. باید توجه کنیم که جنگ بزرگ‌تری در جریان است و ما باید برای تغییرات اساسی و جهانی اقدام کنیم.