گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» - بهاره مقدم؛ قرب الی الله مقصد وارستگانی است که فریب عروس هزار داماد دنیا را نمی خورند و نفس اماره را زمین گیر می کنند و تبارک الله احسن الخالقین را تجلی مضاعف می بخشند.
عالم ربانی، آیت الله بهجت فومنی انسان کاملی بودند که خلیفة اللهی را محقق ساختند و واسطه خیر برای زمین و زمینیان بودند.
این بزرگوار در سال ۱۲۹۴ شمسی (اواخر سال ۱۳۳۴ قمری) در شهر فومن واقع در استان گیلان زاده شد. وی در زمان تلمذ در نجف به تدریس سطوح عالی نیز مشغول بود و با ورود به قم به تدریس دروس عالی پرداخت. محل تدریس درس خارج وی ابتدا در حجرات مدارس و بعد در منزل شخصی خود و سپس در مسجد فاطمیه واقع در گذر خان تشکیل می‌شد و محل اقامه نماز جماعت و مراجعات عمومی وی نیز همین مسجد بود.
آيت الله مصباح درباره کرامت هاي آيت الله بهجت مي فرمايد: «کساني که ساليان متمادي با آيت الله بهجت معاشرت داشتند، گاهي چيزهايي از ايشان مي ديدند که به اصطلاح «کرامت» و امر خارق العاده است، هر چند طوري برخورد مي کردند که معلوم نشود.»
امري که از ايشان به ظهور پيوسته، کاملاً يک امر خارق العاده اي است که يک نمونه را بيان مي کنم: «يکي از دوستان مي گفت: خانم من باردار بود و نزديک ماه رمضان مي خواستم به مسافرت بروم. براي خداحافظي و التماس دعا رفتم خدمت آقاي بهجت. ايشان مرا دعا کردند و فرمودند: «در اين ماه خدا پسري به شما عطا خواهد کرد، اسمش را محمدحسن بگذاريد» در حالي که آقا علي الظاهر اصلاً اطلاعي نداشتند که خانم من حامله است و طبعاً راهي براي تشخيص اينکه پسر است يا دختر و در چه تاريخي متولد مي شود، نبود. اتفاقاً در شب نيمه رمضان بچه ما متولد شد و اسمش را محمدحسن گذاشتيم.»
مقام این عارف وارسته اثبات می کند قرب الی الله اگر چه دشوار و پر فراز و نشیب است، اما بشر با تزکیه نفس توان دستیابی به آن و ارجعی الی ربک راضیة مرضیة را داراست.
بندگان خاص خداوند برخلاف عامه مردم که فریفته ظواهرند و در آن غوطه ور، باطن عالم را می نگرند و به حقیقت هستی می اندیشند و با زهد و تقوای خود فردای برتر را رقم می زنند و بدین سان با روحی سرشار از معنویت، مطامع و وسوسه ها را به سخره می گیرند و سعادت آخر را نصیب وجود بالنده خویش می سازند.
ارسال نظرات