زمان پایان پروژه اصلاح طرح نظارت نمایندگان که حتی طراحان اصلاح نیز از آن خبر ندارند، علامت سوالی است که در ذهن موکلان خانه ملت قرار دارد.
به گزارش خبرنگار مجلس «خبرگزاری دانشجو»، در راستای عمل به فرمایشات مقام معظم رهبری در مورد نظارت بر نمایندگان، در سال ۱۳۸۹ طرح نظارت بر نمایندگان توسط تعدادی از نمایندگان مجلس ارائه شد.
مجلس در مهر ماه سال ۱۳۹۰ این طرح را به تصویب رساند و برای تايید نهایی به شورای نگهبان ارسال کرد، اما شورای نگهبان، طرح نظارت مجلس بر امور نمایندگان را «خلاف موازین شرع و اصول قانون اساسی» تشخیص داد و آن را برای رفع ایراد به مجلس بازگرداند.
البته این طرح در همان ابتدا با مخالفت هایی از سوی تعدادی از نمایندگان مواجه شد، برای مثال علی مطهری در مخالفت با این طرح عقیده داشت: اين طرح، اشاعه دهنده منکر و باعث اختلال و درگیری در مجلس است که منجر به خبرچینی و تلاش برای حذف مخالفان و تسویهحسابهای سیاسی میشود.
حسینعلی شهریاری نیز در مخالفت با این طرح گفته بود: این طرح تنها مکانی برای افراد بیکار و مراکز قدرت است تا به کار مجلس بپردازند؛ او تصویب طرح نظارت بر نمایندگان را توهین به نمایندگان ملت خوانده بود.
بر اساس این طرح، هیئتی متشکل از هفت نماینده مجلس، به گزارشهای مربوط به «رفتار خلاف شئون نمایندگی» و گزارشها درباره اعمال «خلاف امنیت ملی» و دیگر اعمال مجرمانه از سوی نمایندگان مجلس رسیدگی میکند.
همچنین در ماده ۸ این طرح آمده است: «قوه قضائیه موظف است در اجرای این قانون شعبه خاصی را جهت رسیدگی به موضوعات ارسالی تشکیل داده و خارج از نوبت، رسیدگی و نتیجه را ظرف سه ماه به هیئت نظارت اعلام كند.»
این طرح پس از ارجاع به مجلس و اصلاح، در نهایت سوم اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ از سوی شورای نگهبان مورد تايید قرار گرفت و در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۱ برای اجرا به دولت ابلاغ شد.
اما محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور کشورمان طی سخنانی، این طرح را خلاف قانون اساسی دانست که اظهارات او با واکنش نمایندگان مواجه شد.
حال این طرح پر سر و صدا که پس از انجام اصلاحات مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفته، بنا به درخواست تعدادی از نمایندگان برای انجام اصلاحاتی دیگر به کمیسیون برگردانده شده است.
قرار است تبصرهای به عنوان تبصره 3 به ماده 6 قانون نظارت مجلس بر رفتار نمایندگان مصوب 15/1/1391 الحاق شود که به موجب آن هیئت رئیسه مجلس موظف است در پایان هر اجلاسیه، کارنامهای از فعالیت نمایندگان در حوزه وظایف اصلی نمایندگی را تهیه و تدوین کند.
بر اساس اعلام برخی از خبرگزاری ها اسامی 19 نماینده طراح این طرح به شرح ذیل است:
1- مرتضی آقاتهرانی، نماینده تهران، ری و شمیرانات
2- مهرداد بائوج لاهوتی، نماینده لنگرود
3- غلامعلی جعفرزاده ایمن آباد، نماینده رشت
4- شهباز حسنپور بیگلری، نماینده بردسیر و سیرجان
5- سیدباقر حسینی، نماینده زابل و زهک
6- سیدمرتضی حسینی، نماینده آبیک، البرز و قزوین
7- امیر خجسته، نماینده همدان
8- سیداحمدرضا دستغیب، نماینده شیراز
9- سیدرمضان شجاعی کیاسری، نماینده ساری
10- ناصر عاشوری قلعه رودخانی، نماینده شفت و فومن
11- عبدالرضا عزیزی، نماینده شیروان
12- عباس قائیدرحمت، نماینده ازنا و دورود
13- بهروز نعمتی، نماینده اسدآباد
14- سیدحسین نقوی حسینی، نماینده ورامین
15- ابراهیم نکو، نماینده رباط کریم
16- سیدناصر موسوی لارگانی، نماینده فلاورجان
17- امید کریمیان، نماینده سروآباد و مریوان
18- جبار کوچکینژاد، نماینده رشت
19- علی نعمت چهاردولی، نماینده ملایر
اما نکته جالب اینجاست که تا کنون سه نفر از این طراحان از وجود چنین اصلاح و ارائه طرحی از جانب خودشان اظهار بی اطلاعی کرده اند كه همین مسئله نگرانی دور تسلسل این طرح و به نتیجه نرسیدن آن را در ذهن ها ایجاد می کند.
حال که شاید لزوم و قوت اصل طرح زیر سوال باشد، باید پرسید این روند و رویکرد تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و ملت ایران چه زمانی شاهد نظارت قطعی و بی شبهه و اصلاح نمایندگان بر خودشان خواهند شد؟ و در نهایت باید پرسید چه زمانی این طرح از پس راهروهای طویل و پر پیچ و خم مجلس برخواهد آمد و به سلامت در جایگاه حقیقی خود خواهد نشست؟