شخصیت‌های فیلم «بوسیدن روی ماه» عقب افتاده‌ هستند

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، مسعود فراستی عصر امروز در نشست نقد و بررسی فیلم «بوسیدن روی ماه» که در مجتمع فرهنگی 13 آبان برگزار شد، در پاسخ به صحبت‌های همایون اسعدیان، کارگردان این فیلم که نسبت به نقد فراستی در خصوص فیلمش انتقاد داشت، گفت: نقد ربطی به فیلم ساز ندارد و نباید یک اثر را بر این اساس که فیلم قبلی فیلمساز خوب است یا بد، نقد کرد؛ بلکه خود اثر مهم می باشد و سعی ما بر این است که بر روی هر فیلم‌، جداگانه بحث و نقد انجام دهیم.

 

وی اضافه کرد: به نظر من در فیلم «بوسیدن روی ماه» بخشی از رفاقت، مفروض مانده و رفاقت دو مادر شهید در این طرح کافی نیست و فیلمنامه طرحی ناقص دارد.

 

این منتقد سینما و تلویزیون بیان کرد: فیلمساز می‌خواهد در این فیلم لحظاتی از رفاقت را نشان دهد، اما متاسفانه چیز مهمی از دوستی در این فیلم دیده نمی‌شود و شخصیت‌های درستی ارائه نشده است.

 

فراستی گفت: من از سازنده فیلم «طلا و مس» انتظار داشتم که با توجه به طرح فیلمنامه، شخصیت‌های خوبی را بسازد؛ اما شخصیت‌های این فیلم عقب افتاده‌ هستند.

 

وی ادامه داد: شخصیت‌سازی چیزی است که سینمای ایران با آن مشکل دارد و نمادسازی به نظر من کار غیرسینمایی و ضد سینمایی است.

  

این منتقد سینما و تلویزیون در واکنش به عصبانیت همایون اسعدیان یادآور شد: دوستان فیلمساز تا جایی که نسبت به فیلمشان مثبت صحبتی کنید، می‌گویند عجب منتقدی! ولی هر وقت نقد ما منفی باشد، عادت دارند به اینکه منتقد را مورد هجمه قرار دهند.

 

فراستی در ادامه با اشاره به اینکه نماینده و نماد ربطی به شخصیت‌پردازی ندارند، گفت: به نظر من آدم‌ها در فیلم باید آدم خاص باشند و در نقش خودشان شخصیت‌پردازی کنند و نباید به عنوان نماد آنها را در نظر گرفت.

  

وی یادآور شد: هر چیز خوبی در ایران اتفاق است و قاعده نیست، بلکه هر چیز بدی قاعده است و این سینما هنوز سینما نیست؛ چراکه تکنیک و فرم مشخصی در اثرهای آن دیده نمی‌شود.

 

این منتقد سینما و تلویزیون با انتقاد از اظهارنظر همایون اسعدیان در خصوص شناخت میزانسن گفت: اگر شما و سایر فیلمسازان ایران میزانسن می‌شناسید، پس چرا فیلم «مهاجر» که خیلی سال قبل ساخته شده میزانسن آن از فیلم «گزارش یک جشن» بهتر است.

 

فراستی ادامه داد: چیزهای خوب سینما به ندرت برای فیلمساز می باشد و این به خاطر این است که هنوز سینما نداریم و به اثرهایی که می‌سازیم، اعتقاد نداریم.

  

وی افزود: من همه چیز را در سینما، خاص می‌فهمم؛ چرا که معتقدم، عام در سینما معنی ندارد و نمی‌تواند مفهوم را انتقال دهد.

 

این منتقد سینما و تلویزیون در خصوص پاسخ به سوال یکی از دانشجویان مربوط به گرایش سیاسی‌اش گفت:‌ باید تاکنون از روی نقدهای من فهمیده باشید که چه گرایش سیاسی‌ای دارم و گرایش سیاسی من گرایشی است که نه چپ است و نه راست؛ همان‌طور که می‌دانید در نقدهایم، مثلا «فیلم پایان نامه» را جوری نقد کردم که فیلمساز آن ناامید شد، اما از فیلم «قلاده‌های طلا» و «اخراجی‌های 1» دفاع کردم.

  

وی یکی از نقص‌های موجود در سینما را نبود فرهنگ نقد عنوان کرد و گفت: باید فرهنگ نقد، در میان فیلم سازان جا بیفتد و روایت فیلم به عنوان مبدا نقد قرار گیرد.

  

این منتقد سینما در پایان گفت: خیلی از حذف‌ها در فیلم‌های سینمای ایران نادرست است.