یکی از شاعران کشورمان با اشاره اینکه سبک نیمایی باعث وسعت بخشیدن به زبان و ادبیات فارسی شد گفت: علت مخالفت برخی شاعران با سبک نیمایی...
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، بیست و یکم آبان ماه زاد روز تولد ققنوس ادب ایران و پدر شعر نو فارسی، نیما یوشیج است.
نیما را می توان یکی از تأثیرگذارترین شاعر معاصر فارسی دانست که دفترهزار ساله شعر فارسی را ورقی زد و هزاره دوم را با آرایشی دیگر آغاز نمود و تحولی عظیم در زبان و ادبیات فارسی ایران به وجود آورد.
در همین زمینه گفتوگویی کردیم با حسین اسرافیلی، یکی از شاعران برجسته حوزه شعر آیینی که متن ذیل حاصل این گفتوگوست.
اشعاری در قالب شعر نو قبل از نیما هم سروده شده بود
اندیشه و افکار نیما یوشیج در آثار و شعرهایش خلاصه نمی شود بلکه طرز فکر نیما را می توان در قالب شعری اش که همان شعر نیمایی است، پیدا کرد که البته بعضی از دوستان که دستی در کار پژوهش در حوزه ادبیات دارند برخی از آثار نیما را ناموفق می دانند.
شعر نو قبل از نیما هم وجود داشته است و شاعرانی مثل هوشنگ ایرانی و میرزاده عشقی هم در این سبک شعر سروده اند اما آنچه که باعث شد نیما را مبدع سبک شعر نو بدانند این است که وی قالب مشخص و مبنای معینی را برای این سبک تعریف کرد.
نیما در این سبک شعری معتقد است که شعر باید وزن داشته باشد و قافیه در درون وزن قرار گیرد که این وزن می تواند کوتاه یا بلند بوده و لزومی ندارد در پایان هر بیت یا مصراع قافیه وجود داشته باشد.
متاسفانه برخی از شاعران شعر را به نثر ادبی تبدیل کرده اند
بعد از نیما افرادی مثل شاملو بر این باور بودند که در شعر می توان وزن را هم از بین برد و به جای وزن بافت کلام و آهنگ کلام را جایگزین کرد که شاملو با استفاده از کلمات قصار، باوقار و با استفاده از بافت کلامی که در بین جملاتش کاملاً مشهود است توانست در این زمینه موفق عمل کند.
متاسفانه شاعرانی مثل احمدرضا احمدی شعرهای سبک شعر نیمایی را تبدیل به یک نثر ادبی کرده اند و این موضوع به کلی شکل این سبک را تغییر داده و قالبی جدید به آن بخشیده است.
همه اشعار نیما شاهکار ادبی نیست
از شاعران نباید انتظار داشت که همه آثار و شعرهایشان فاخر باشد و بتوانند زیبایی کلام، بیان و زبان را حفظ کنند؛ همان طور که همه شعرهای نیما شاهکار ادبی به حساب نمی آید و حتی شعرهای حافظ هم که حدود 500 غزل می باشد یک دست نبوده و دارای فراز و فرودهایی است.
سبک و سیاق نیما یوشیچ به ادبیات فارسی ایران وسعت داد
نیما با سبک و سیاق خود به زبان و ادبیات فارسی وسعت بخشید و راه را برای ورود برخی واژگان به ادبیات فارسی که تا آن زمان کاربرد چندانی نداشتند، هموار ساخت و در واقع نیما پنجره های جدیدی را به روی مخاطبان ادبیات فارسی ایران گشود.
نیما در سبک شعر کلاسیک ضعیف عمل کرده است
افرادی در زمان نیما بودند که قبول نمی کردند وی شکل و سبک شعر گذشته را تغییر دهد و رنگ بویی دیگر به آن بخشد؛ البته موضوع فقط تغییر قالب شعری نبود بلکه در فرم جدید یکسری تصاویر تازه و بیانی نو به کار گرفته شده بود و به همین دلیل برخی از افرادی که وابستگی ای به زبان کلاسیک داشته مانند مرحوم حمیدی با نیما مخالفت می کردند.
نیما با ادبیات گذشته و سنتی کشورمان آشنایی داشت و از سبک کلاسیک در شعر به خوبی آگاه بود، ولی هر کس که شعرهای نیما در قالب کلاسیک را بخواند متوجه می شود که نیما در این زمینه بسیار ضعیف و سست عمل کرده و نتوانسته موفقیتی را که در سبک شعر نیمایی به دست آورده در این سبک هم داشته باشد.
اولا همه اشعار و سروده هاي نيما يوشيچ شاهکار ادبي به حساب مياد
دوما متاسفانه سبک شعر نيمايي کم کم به فراموشي سپرده شده و الان ديگه چيزي از سبک شعر نيمايي به معني واقعي ديده نمي شه
بله، ناموفقیت های جناب نیما در زمینه شعر سنتی هم دلیل محکمتری بر ضعف و ناتوانی نیما در سرودن شعر و و انگیزه شخصی ایشون جهت ساختارشکنی بود.
امان، که از بی عرضگی چطور به عنوان "تحول در شعر پارسی" یاد میکنند.
حالا هم آثار مخربش رو در شعر سپید و غیره یا به تعبیر بهتر "نثر مسجع" ها تحویل بگیرید...
ارسال نظرات
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
دوما متاسفانه سبک شعر نيمايي کم کم به فراموشي سپرده شده و الان ديگه چيزي از سبک شعر نيمايي به معني واقعي ديده نمي شه
امان، که از بی عرضگی چطور به عنوان "تحول در شعر پارسی" یاد میکنند.
حالا هم آثار مخربش رو در شعر سپید و غیره یا به تعبیر بهتر "نثر مسجع" ها تحویل بگیرید...