عبدالرسول با گزارش هایش جاودانه شد
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» از شیراز، شهید عبدالرسول مصطفایی نخستین شهید رسانه کشور است که در هفدهم آذرماه سال 1359 و در سن 22 سالگی زمانی که در حال تهیه گزارش بود به فیض شهادت نائل شد.
عبدالغفور مصطفایی خبرنگار بازنشسته صدا و سیمای مرکز فارس که خود نیز از جانبازان هشت سال جنگ تحمیلی است در آستانه سالگرد بردار شهیدش در گفت و گو «خبرگزاری دانشجو»، به بیان نحوه شهادت برادرش پرداخت و اینگونه ماجرا را تعریف کرد:
شغل عبدالرسول خبرنگاری و گزارشگری آن هم در صدا و سیمای مرکز فارس بود. عبدالرسول 22 ساله بود که وارد صدا و سیمای مرکز فارس شد و در اوایل جنگ برای تهیه گزارش به خرمشهر رفت.
قبل از اینکه بخواهد دوباره برای تهیه گزارش عازم جبهه شود از تمام اقوام و دوستان حلالیت طلبیده بود.حس عجیبی درونش بود انگار نغمه شهادتش را یکی در گوشش نجوا کرده بود.
او هم بسیجی بود و هم رسانه ای. زمانی که عراقی ها گمرک خرمشهر را گرفته بودند در کنار رودخانه ایستاده بود و گزارش های رادیویی و تلویزیونی خود را مخابره می کرد که ترکش به شکم او اصابت می کند و به شهادت نائل می شود.
من شیراز بودم و 5 برادر دیگرم جبهه بودند، شهادت عبدالرسول را خانم ریاضی ساعت 2 بعدازظهر از رادیو به عنوان نخستین شهید رسانه کشور اعلام کرد. پس از تماس با صدا و سیمای شیراز و اطلاع دقیق از نحوه شهادت برادرم موضوع را به برادران دیگرم اطلاع دادیم و آنها نیز پیکر مطهر شهید را به شیراز آوردند و در گلزار شهدا خاکسپاری شد.
شهید عاشق امام (ره) بود
عبدالغفور مصطفایی به ویژگی های عبدالرسول برادر شهید خبرنگارش اشاره کرد و افزود: این شهید بزرگوار با توجه به اینکه چندین بار مجروح شده بود اما دست از جبهه بر نمی داشت و عاشق امام (ره) بود و مرتب می گفت راه امام و شهدا را ادامه دهید.
عبدالرسول موضوع ولایت و پیروی از ایشان را خوب درک کرده بود و همه توصیه اش این بود که ما نیز رهرو ولایت باشیم و راه امام (ره) و شهدا را ادامه دهیم.
دوربین عکاسی شهید هدیه ای ماندگار و ارزشمند
عبدالغفور مصطفایی در بخش دیگری از بازگویی خاطره خود با برادر شهیدش عبدالرسول گفت: بهترین و ارزشمندترین هدیه ای که از شهید برایم باقی مانده دوربین عکاسی اش بود که به من هدیه داد.
وی بیان کرد: پس از اینکه عبدالرسول نیز به فیض شهادت نائل شد در صدا و سیمای مرکز فارس به عنوان خبرنگار ادامه دهنده راه برادر شهیدم بودم و سال های سال نیز در جبهه های نبرد حق علیه باطل به تهیه گزارش پرداختم.