کرسی آزاداندیشی با موضوع «خط قرمز برای اشتغال زنان، آری یا نه؟» در دانشگاه ارومیه برگزار شد.
باشگاه خبرنگاران «خبرگزاری دانشجو»-مرضیه محمدیان؛کرسی آزاداندیشی با موضوع «خط قرمز برای اشتغال زنان، آری یا نه؟» روز گذشته در دانشگاه ارومیه برگزار شد.
در کرسی آزاداندیشی با موضوع «خط قرمز برای اشتغال زنان، آری یا نه؟» که به همت بسیج دانشجویی دانشگاه ارومیه برگزار شد، سه مخالف و سه موافق حد و حدود برای اشتغال زنان به بیان دیدگاه ها و نظرات خود پرداختند و در پایان جلسه نیز حجت الاسلام مهدی ارجمند به عنوان داور، مطالب را جمع بندی کرد.
یکی از مخالفان گفت: به این دلیل با خط قرمز برای اشتغال زنان مخالفم؛ چون خدا در قرآن به زن حق ارث و تجارت داده و طبق آیه 27 سوره مبارکه نمل؛ زن و مرد در انسانیت با هم برابرند، پس نمی تواند هیچ محدودیتی برای اشتغال زنان وجود داشته باشد.
وی با اشاره به کلام پیامبر در هنگام بیعت گرفتن از زنان صدراسلام مبنی بر اینکه شما زنان از عوامل تاثیرگذار در جامعه هستید و باید به میزان سهم خود، در جامعه حضور داشته باشید؛ تصریح کرد: زنان به دلیل چند بعدی بودن ساختار وجودیشان قادرند چندین وظیفه را عهده دار شوند.
یک دانشجوی موافق با خط قرمز و حد و حدود برای اشتغال زنان گفت: ما مخالف حضو رزن در جامعه نیستیم بلکه طبق آیه 34 سوره نور حد و حدودی برای آن قائلیم؛ درحالیکه به این عقیده نیز هستیم که در مواقعی حضور زن در جامعه ضروری است.
وی اذعان کرد: متاسفانه تاثیرگذاری در جامعه با اشتغال و حضور در جامعه به صورت فیزیکی اشتباه گرفته می شود و همین ظرافت از لحاظ فیزیولوژیکی و روح لطیف زن نشانگر این است که باید حد و حدودی برای اشتغال زنان باشد.
سپس حجت الاسلام مهدی ارجمند ضمن جمع بندی مطالب، بیان داشت: اسلام با 24ساعت بودن درخانه موافق نیست بلکه 24ساعت کار برای خانه را می خواهد، نقش مرد در خانه مانند مغز و نقش زن مانند قلب است و شریان و خون رسانی به مغز برعهده زن می باشد.
وی تصریح کرد: والاترین مدیریت، تربیت انسان است که در خانواده توسط مادر صورت می گیرد، ولی متاسفانه امروزه به آن کم توجه می شود، در واقع ما زن می گیریم و یا شوهر می کنیم ولی نمی دانیم زن چیست و همسر کیست؟ و چون نگرش اشتباهی داریم، راه خود را درست نمی رویم.
حجت الاسلام ارجمند در پایان با گفتن یک خاطره تأکید کرد: علت سردرگمی و عقب افتادگی ما این است که ما به خودمان نیز دروغ می گوییم و نقش خود را هنوز نشناخته ایم.