به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» پنجمین جلسه از سلسله جلسات دوشنبه فیلم عصر امروز در مجتمع فرهنگی 13 ابان با حضور نویسنده فیلمنامه و حجازی کارگردان فیلم برگزار شد.
فراستی در این جلسه گفت: ابتدا مخاطب باید مسئله‌ای که در این فیلمنامه مورد نظر است را درک کند.
فراستی در ادامه افزود: ما آدم‌های که در ایران زندگی می‌کنیم ادعاهای ارزشی و اخلاقی زیادی داریم و وقتی وارد سینما می‌شویم آن را به صورت ظرفی می‌بینیم که قصد داریم دغدغه‌هایمان را درون آن بریزیم. مشکل این دیدگاه در این است که سینما ظرف نیست که مظروف را بپذیرد بلکه یک راه است بدین معنی که سینما حرف‌ها و معانی خود را دارد به کسی سواری نمی‌دهد.
فراستی خاطرنشان کرد: سینما مدیوم بیانی مردم ما نیست. بلکه شعر این کارکرد را برای ما دارد همان‌طور که مدیوم امریکایی‌ها تصویر و سنیماست ما می‌خواهیم با سینما ارزش‌های عمومی و فردی مان را نشان دهیم که این از اساس اشتباه است.
وی در ادامه گفت: ما با مدیوم غربی و مدرن سروکار داریم که در خدمت ما نیست. در سینما قصد ما مفهوم سازی در کنار اینکه نمی‌خواهیم به راه سینمای هالیوود برویم ما باید ازطریق قصه مفهوم بسازیم اگر این‌گونه نباشد فیلم‌ها و مفهوم‌ها مورد نظر ما جا نمی‌افتد مخاطب منظور ما را متوجه نمی‌شود.
فراستی با اشاره به خاص بودن سینما گفت: ما در سینما هیچ چیز عام نداریم و همه چیز باید خاص باشد. در سینما ما به دنبال خلق انسان معین با قصه معینی هستیم.
وی با اشاره مضمون فیلم نامه گفت: نویسنده مردی را نشان می‌دهد که در اثر شغل فعالیت اجتماعی‌اش تغییر می‌کند و از همسرش هم همین را می‌خواهد اما در ادامه خود مردم این روند را بر هم می‌زند.
فراستی در پاسخ به یکی از دانشجویان مبنی براینکه سینما باید، باید و باید در رابطه با مضامین فرهنگی اسلامی اسلام فیلم بسازد گفت: من هم با ده بار تأکید معتقدم که باید در زمینه فرهنگ اسلامی کار شود اما با فعل باید به جای نمی‌رسیم همان طور که تا کنون کار شایسته‌ای برای ملت ارائه نشده است اما همان‌طور که یکی از دانشجویان اشاره کردند ما در عرصه هسته‌ای کار کردیم و این فناوری را بومی کردیم باید در عرصه سینما هم یاد بگیریم و کار کنیم.
فراستی در ادامه خاطرنشان کرد: چیزی که مسئله مشترک ماست باید تبدیل به مسئله مشخص شود مثلا اگر دغدغه عمومی ما مبارزه با استکبار است باید از عمومیت به خصوصیت یعنی مسئله خاص هر نفر تبدیل شود چرا که هنر درگیری شخصی است شعارها ما را جلو نمی‌برد بلکه شاید عقب‌گردهم داشته باشیم پس ابتدا مسئله شکل می‌گیرد سپس تبدیل به فرم می‌شود در نهایت این فرم باید در قالب یک داستان شکل بگیرد.
فراستی با اشاره به انتقادات خود از جریان سینما گفت: یکی از انتقادات اصلی من به سینما طی این چند سال این بوده است که چرا تصویر نمایش داده شده در آن افرادی است که از ونک به بالا زندگی می‌کنند.
فراستی در پایان اظهار داشت: سینما در واقع هشداردهنده است و جای پرداختن به شعارها نیست. جامعه ما بدون وارد شدن به مدرنیته دچار عوارض آن شده است. در این فیلم آیا مرد معینی تغییر پیدا می‌کند؟ اگر تمام موارد مربوط به این شخصیت مشخص و معین نباشد کار دچار اشکال است.
روح الله حجازی کارگردان فیلم در این جلسه گفت: نحوه شکل‌گیری فیلم و ورود به آن بعد از آشنایی با آقای طالب‌آبادی شکل گرفت این فیلم ابتدا توسط شورای نظآرت و ارزشیابی رد شد اما بعد از پیگیری مجور آن صادر شد اما به بخش مسابقه جشنواره فجر راه نیافت.
حجازی در ادامه گفت: چالشی در کار وجود دارد و آن اینکه از دغدغه به داستان باید رسید یا برعکس که نظر بنده بر این است که اول باید یک داستان قوی وجود داشته باشد و در قالب آن یک دغدغه مطرح شود که کار جدید ما در جشنواره فجر به همین صورت است.
کارگردان فیلم زندگی خصوصی آقا و خانم میم گفت: تنها کسی که تمام قد وارد مسئله سینما اسلامی شد شهید آوینی بود که نظرشان بر این می باشد که سینما زائیده غرب است و سینمای اسلامی وجود ندارد. باید توجه داشت که قرار نیست تمامی حرف‌ها و دغدغه‌ها در یک فیلم مطرح شود سینما به قدری پیچیده است که خیلی از حرف‌ها نمی‌تواند در آن زده شود از قشر دانشجو توقع می‌رود تا با مطالعه انتقادات خود را به صورت منطقی مطرح کند.