در کارش، نه با کسی شوخی داشت، نه اهل معامله بود

به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، سجاد صفارهرندی، در وبلاگ خود یادداشتی درباره امیرحسین فردی نوشاه که متن آن در ادامه می آید:

در شرایطی که اهل فضل این همه از امیر حسین فردی یا همان امیرخانِ بچه های مسجد جواد الائمه و حوزه هنری و کیهان بچه ها می­گویند، چون منی چه حرف به درد بخوری می­تواند بزند؟! این چند خطی که اینجا می­نویسم فقط برای این است که اسمم جایی آن اواخر سیاهۀ آنها که ذکری از «امیرخان بزرگ» کردند، ضمیمه شود. حکایت منقار کوچک پرنده و آتش نمرود ...

جملۀ معروفی از آقا نقل شده که: «هر جا هستید، جوری عمل کنید که انگار آنجا مرکز دنیاست و شما دارید سرنوشت تاریخ را رقم می­زنید!» (نقل به مضمون) به نظرم می­آید آقای فردی تجلی و تبلور کامل چنین چیزی بود. این پیشکسوت ادبیات و هنر انقلاب، هیچوقت احساس نکرد که جایی که هست و کاری که دارد می­کند، برایش کوچک است و به نظرش نیامد که خیلی از نوچه ها و شاگردانش اسم و رسمی به مراتب بیشتر از او دست و پا کرده اند.

همان­جایی که بود و همان کاری را دستش گرفته بود، محکم و متمرکز و با انگیزه نگه داشت. سرش با کسی شوخی نداشت و با کسی معامله نمی­کرد. در عین حال، آن را مقدمه و زمینۀ گرفتن جایی یا ارتقای موقعیتی یا به قول امروزی ها «احساس تکلیفی» (!) قرار نداد.

این روحیه­ای بود که نه فقط در ادارۀ کیهان بچه ها که حتی در ادارۀ فوتبال مشهور عصر یکشنبه و سه شنبه ها داشت. در یک قرار ورزشی دوستانه و تفریحی طوری رفتار می­کرد که گویی در حال آماده سازی و تمرین دادن یک تیم حرفه ای است! جماعت نویسنده و هنرمند و روزنامه­نگار مشهور و شاخصی را که هر کدام برای خود کسی بودند (به جز امثال من)، قبل از بازی بیست دقیقه می دواند و بعد هم همین حدودها نرمش می­داد. تازه نوبت کار با توپ و «اقا وسط» بود. خلاصه بعد از یک ساعت تا یک ساعت و نیم فرصت به این می رسید که فوتبال بازی کنیم. اگر هم زرنگ ­هایی مثل رضا امیرخانی هوس می­کردند عمداً دیر بیایند و به اصطلاح نرمش را «بپیچانند»، امیرخان مچشان را می­گرفت. حتی به شرایط بدنی و تغذیه اهالی فوتبال هم نظارت داشت و چند بار به خود من تذکر افزایش وزن داد که البته افاقه نکرد!

امروز همه از مهربانی و صداقت او گفته اند و دلبستگی اش به نظام و انقلاب و آقا و جایگاهش در ادبیات و هنر انقلاب. گفتم شاید یادآوری این نکته به خودم و دیگرانی مثل من از منش امیرحسین فردی نیز بی فایده نباشد.