گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»- سروش ظهرابیان؛ پس از عملکرد ناموفق اصلاح طلبان در شورای شهر اول اقبال عومی نسبت به آن ها کاهش یافت وهمین امر زمینه را برای آبادگران جوان(اصولگرایان) فراهم کرد که با ائتلاف با یکدیگر بتوانند اکثر کرسی های شورای شهر را در اختیار بگیرند و زمینه را برای ورود مجدد اصولگرایان به قدرت فراهم کنند.
مهمترین تفاوت شورای شهر دوم نسبت به شورای شهر اول ،افزایش فعالیت های عمرانی و خدماتی بود.برخلاف شورای شهر اول که در گیری های سیاسی بخش عمده ای از زمان و پتانسیل های شورا را به هدر داد، در شورای دوم تاکید و رویکرد اصلی شورا به حل مشکلات و معضلات شهری از طریق انجام کارهای کارشناسی دقیق و ارتباط مستقیم با مردم بود.رویکردی که از طرف مردم با استقبال زیادی مواجه شد و موجبات افزایش محبوبیت را در بین اقشار مختلف جامعه به خصوص اقشار مستضعف را فراهم آورد.
در راستای رویکرد افزایش خدمت شورا در آن زمان محمود احمدی نژاد را به عنوان شهردار برگزید.فردی که در زمان ریاستش بر شهرداری تهران دوران پرکار و پرتلاشی را پشت سر گذاشت و یکی از عوامل اصلی رای بالای وی در زمان انتخابات ریاست جمهوری همین اقداماتی بود که در شهرداری تهران انجام داد.در حقیقت فعالیت ها وتلاش های احمدی نژاد در شهرداری تهران بود که او را تبدیل به پدیده ی انتخابات ریاست جمهوری کرد.
دوران ریاست احمدی نژاد در شهرداری تهران ویژگی های منفی و مثبتی را با خود به همراه داشت.از جمله ویزگی های منفی این که، مهمترین چالش شهردارهای گذشته یعنی میزان فروش تراکم ،در زمان احمدی نژاد نیز همچنان وجود داشت و احمدی نژاد نتوانست راه حل مشخصی در این زمینه پیاده کند و کلاف سردرگم فروش تراکم در زمان احمدی نزاد همچنان مبهم باقی ماند و شهرداری در آن زمان فقط سعی می کرد از طریق پیگیری سیاست های مقطعی ،به صورت کوتاه مدت این بحران ومشکل را حل نماید.
دومین نکته ی منفی در زمان ریاست احمدی نژاد در شهرداری، اجرای طرح بی سرانجام مونوریل بود.این طرح در سال 1383 در شهرداری تهران و با موافقت شورای شهر کلنگ زده شد و مراحل اولیه ی اجرای ان نیز انجام شد اما این طرح یک سال بیشتر دوام نیاورد و احمدی نژاد بدون این که این بتواند طرح را به سرانجام مشخصی برساند در سال 1384 شهرداری را ترک و به پاستور رفت.پس از آن پایه های نصب شده ی مونوریل مدت ها بدون استفاده رها شده بودند و سرانجام نیز توسط شهداری تخریب گشتند.
همان طور که ذکر شد در این دوران ویژگی های مثبتی هم وجود دارد و نباید فقط به گفتن ویژگی های منفی بسنده کنیم.از جمله مهمترین ویژگی های مثبت زمان ریاست احمدی نژاد در شهرداری تهران اجرای طرح دور برگردان به جای چراغ قرمز بود. طرحی که اگرچه بی ایراد نبود اما بسیاری از گره های ترافیکی تهران را از بین برد. از دیگر طرح های مثبت اجرا شده،طرح احداث پل های مکانیزه ی عابر پیاده بود که موجب راحتی و سهولت استفاده ی شهروندان از پل های عابر پیاده شد.
دوران حضور احمدی نژاد در شهرداری تهران با تمام ویزگی های مثبت و منفی پس از نزدیک به دوسال و با انتخاب او به عنوان رئیس جمهور پایان یافت. پس از احمدی نژاد علی سعید لو به مدت سه ماه به عنوان سرپرست موقت شهرداری تهران انتخاب شد و از تیر تا شهریور 1384 مشغول به فعالیت بود.پس از این دوره ی کوتاه شورای شهر برای انتخاب شهردار دائم دست به کار شد و پس از جلسات و رایزنی های پیاپی محمد باقر قالیباف به عنوان شهردار تهران انتخاب و برگزیده شد.
دوران ریاست قالیباف برشهرداری تهران که هنوز هم ادامه دارد حاوی حوادث و فعالیت های زیادی بوده، اما از آنجا که انتخاب قالیباف در آخرین ماه های شورای شهر دوم و در حالی که کمتر از یک سال به پایان عمر شورا باقی مانده بود اتفاق افتاد، او در این دوره فرصت زیادی جهت اجرای طرح ها و برنامه های خود پیدا نکرد و عمده ی اقدامات قالیباف مربوط به زمان شورای شهر سوم می شود به همین دلیل بررسی عملکرد دقیق وی در این مجال نمیگنجد و بررسی عملکرد او و شورای شهر سوم نیازمند فرصت جداگانه ای است که خارج از موضوع این بحث می باشد همچنین قصد ما در این مجال بررسی عملکرد شورای دوم شهر بود به همین توضیحات در مورد قالیباف و عملکردش در شورای دوم شهر بسنده می کنیم.
ارسال نظرات