مطالبه گری در تمامی سطوح نظام به نفع محرومین و مستضعفین

 بسم الله الرحمن الرحیم
وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِین

سلام علیکم آقا جان
"پیش قراولی رفته بودیم برای آماده کردن فضا ... مردم روستا جمع شدند که بگویید بچه های جهادی کی میرسند تا ما بیایم استقبال... با هزار زحمت مجابشان کردیم که بچه ها راضی نیستند... انشالله همان نماز جماعت ظهر در مسجد خدمت می رسیم... هر چه کردند نگفتیم بچه ها کی می آیند... صبح زود تک و تنها منتظر اتوبوس بودم که دیدم بی بی زهرا "تنها مادر شهید روستا" با آتش و اسفند آمد... تعجب کردم... گفتم بی بی!... کسی نمی دانست بچه ها الان می رسند.... گفت بعد از نماز صبح چرتم برد... پسرم احمد به خوابم آمد... گفت: بی بی چرا نشسته ای؟...بلند شو... مهمان داریم...

شادی روح همه شهدا مخصوصا شهدای جهادسازندگی صلوات

آقا جان! گفتند وقت دارید چند کلامی در پیشگاه رهبرمان صحبت کنید، با بچه های جهادی نشستیم ببینیم چه باید بگوییم... زبانمان بند آمد از شور حضور و خجالت خالی بودن دست. در حد خود ران ملخی مهیا کردیم از بهر سلیمان، که امیدواریم مقبول افتد.

به نمایندگی از گروه¬های جهادی آمده¬ام تا با لبیک با آرمان¬های امام راحل و پاسداشت راه شهدای مسیر نورانی انقلاب اسلامی، عرض کنم که جهادی¬ها خود را مصداق این کلام حضرت امام می دانند:

"تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند"

حضرت آقا! نیت دارم با مروری مختصر روی ظرفیت¬های حرکت¬های جهادی، دغدغه¬ها و نقدهایی را به استحضار حضرت¬عالی برسانم.

حرکت های جهادی از ابتدای انقلاب و در قالب جهاد سازندگی آغاز و در ایام پس از جنگ با گروه های اندکی استمرار یافت تا آنجاکه با نگاه عنایت حضرتعالی، رو به گسترش و فراگیر شدن نهاد. در ابتدا حرکت های جهادی در زمینه های عمرانی و یا خیریه فعال بودند لیکن هم اکنون حوزه های بسیار متنوعی اعم از جهاد علمی-آموزشی، جهاد فرهنگی، جهاد کارآفرینی و اشتغال زایی، جهاد پژوهشی با رویکرد محرومیت زدایی و جهاد بهداشتی مشغول خدمت رسانی به ولی نعمتان واقعی انقلاب، همان پابرهنگان کوخ نشین می¬باشند.

گروه¬های جهادی هر کدام منفرداً در بسیاری از حوزه¬های دغدغه و مطالبه جضرتعالی به توفیقات قابل توجهی دست یافته¬اند و سطح برنامه ها و رویکردهای خود را از اهداف سطح پایینی چون پرکردن اوقات فراغت به اهدافی متعالی رسانده¬اند. پاره ای از اهدافی که در قالب حرکت¬های جهادی عینیت یافته¬است، عبارتند از:

 کادرسازی و نخبه پروری فرهنگی
 مطالبه¬گری در تمامی سطوح نظام به نفع محرومین و مستضعفین
 محرومیت¬زدایی و حفظ علقه¬های انقلابی طبقات محروم جامعه به نظام و آرمان¬های انقلاب اسلامی
 حرکت در مسیر افق¬های ترسیمی حضرتعالی برای دهه پیشرفت و عدالت با هدف¬گذاری پیشرفت همه جانبه در مناطق کمتر برخوردار که خود متضمن تحقق عدالت می¬باشد.
 تشکیل هسته های فکری و پرداختن به موضوعات و مضامینی از قبیل سبک زندگی مجاهدانه (مانند آنچه از مرحوم حاج عبدالله والی آموختیم)، مدیریت جهادی، مومن جهادی، اقتصاد مقاومتی و جهاد اقتصادی و.... و مفاهیمی از این قبیل که بی شک رسیدن به آنها، نقشه راه میانبر ما برای پیشی گرفتن از جهان غرب خواهد بود.
 الگو¬سازی حرکت¬های جهادی در میان امت¬های اسلامی با برنامه¬هایی همچون برگزاری اردو¬های جهادی در سایر کشور های اسلامی همچون عراق و ان شااله در آینده نزدیک سوریه عزیز و نیز برپایی اردوهای جهادی چند ملیتی در خاک کشور عزیزمان.

و شاید از همه اینها مهمتر همان کانال کشی و هدایت¬فکری، فرهنگی و عقیدتی در میان مردمان مناطق کمتر برخوردار کشور است، که حضرتعالی در دیدار با دانشگاهیان کرمانشاه به آن عنوان تحزب اسلامی را اطلاق فرمودید.

برنامه های فرهنگی مستمر و پر دامنه حرکتهای جهادی همچون هیئت آل یاسین که با رویکرد تمرکز منطقه ای صورت می پذیرد و الحمدلله مشابه این رویکرد در سایر گروه های جهادی هم در حال رشد و توسعه می باشد، ظرفیت-های عظیمی از هدایت فرهنگی در مناطق مختلف کشور ایجاد کرده که در مقام قیاس به جرات می¬توان گفت بی¬نظیر است.

اینکه یک گروه جهادی بعد از بیش از یک دهه حضور مستمر در منطقه ای چون زابل با بعد مکانی زیاد نسبت به پایتخت، محل رجوع و سئوال در بسیاری بزنگاه¬ها سیاسی و مطالبات عمومی، از سوی مردمان دارالولایه سـیـسـتـان است، خود گواهی روشن بر اثر بخشی نگاه تحزب حضرتعالی است.

(آقا جان ما از سال 79 تاکنون تو منطقه سیستان هستیم و از جزییات وقایع و مصایب منطقه مطلعیم. در یک کلام منطقه با بحران مواجه است، معضل چندین ساله خشکسالی، تغییر بافت جمعیتی و تهدید وهابیت و بیکاری و فقر و همه و همه نشونه های بحران در منطقه است و نیازمند توجه ویژه ای هست مشابه عنایت حضرتعالی به منطقه لالی و اندیکای مسجدسلیمان، که در نامه ای به صورت مجزا تقدیم حضور می گردد.)

اکنون، پس از مرور ظرفیت های ممتاز حرکت¬های جهادی دغدغه¬ها و نقدهایی نیز وجود دارد:
1- روستاها با دارا بودن حدود 30درصد از جمعیت کشور و سهم 55 درصدی از تولید ناخالص ملی تا کنون آنگونه که شایسته شـان ایشان است، مورد توجه قرار نگرفته¬اند. به عنوان یک نشانه، کلید واژه "روستا یا روستانشینان" تا چه میزان در ادبیات مسئولین ما جایگاه دارد و یا در همین مناظره های انتخاباتی اخیر چه سهمی از مباحث نامزدهای محترم به دغدغه ها و مشکلات جامعه روستایی کشور، اختصاص یافت. ضرورت ایجاد یک تریبون برای روستاییان بدیهی بنظر می¬رسد و شاید حداقل کاری که می توان به صورت عملیاتی پیشنهاد داد راه اندازی شبکه تلویزیون "روستا" است که پیش از این نیز پیشنهاد آن از سوی مرکز توسعه روستاها و مناطق محروم کشور ارائه شده و در دست پیگیری است. همچنین داشتن نگاه ویژه به مناطق روستایی و در نظر داشتن اقتضائات ایشان در برنامه ریزی¬های فرهنگی، اجتماعی و از همه مهمتر اقتصادی، می تواند نقش موثری در ایجاد مهاجرت معکوس به روستاها و افزایش تولید ناخالص ملی داشته باشد.

2- در حالیکه بیش از دو دهه از عمر حرکت¬های جهادی می¬گذرد متاسفانه ورود نوعی نگاه دولتی و وابستگی به بودجه های نهادهای حاکمیتی، صفا، خودجوشی، طراوت و فراگیری حرکت های جهادی را با تهدید هایی جدی مواجه کرده است؛ که کمترین آنها رنگ باختن دغدغه¬های مردمی برای ساختن کشور خودشان است. این آفتِ عمومیِ بودجه¬هایِ دولتی است، که با ورود خود به هر عرصه¬ای، زمینه های مهاجرت رویه های خودجوش و کمک های مرمی را بوجود می آورد و یکی از عمده دلایل آن را می¬توان ورود حاکمیتی و تصدی گرایانه این بودجه ها و به تبع آن سازمان های تامین کننده بودجه ها دانست.

3- استعدادهایی چون ظرفیت های رسانه ای گروه های جهادی و یا پتانسیل های بین المللی حرکتهای جهادی که به عنوان نمونه می توانند با ورود خود در بازسازی سوریه عزیز در قالبی غیر دولتی نقشِ فوق العاده ای ایفا کنند، در کنار سایر ظرفیت¬های متنوع پیش گفته از یک سو و از سوی دیگر انفعال این گروه ها و فقدان حضوری موثر در شئون مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در قامت یک اراده و خواست یکپارچه و قدرتمند، نشاندهنده عدم بهره برداری مطلوب از توان حرکتهای جهادی است. حرکتهای جهادی با چندین برابر ظرفیت و استعداد¬ در مقایسه با بسیاری دیگر از تشکل ها، حائز پایین ترین اثربخشی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به تناسب ظرفیتهایش، در جامعه است. این در حالی است که با چنین جامعه مخاطبی ( چه فعالان حرکتهای جهادی و چه مخاطبان آنها در مناطق کم برخوردار) و ظرفیت های بسیار بالای انسانی در میان فعالان جهادی، می توان تا حد نهضت¬های اجتماعی مطالبه گرایانه پیش رفت. این ظرفیتها، اگر در یک نگاه ملی و با رویکردی غیر دولتی، خودجوش و با مشارکت همه گروه ها و فعالان حرکتهای جهادی، احصاء، هدایت و راهبری شود، جریان سازی و رویدادی متفاوت با شرایطی که در حال حاضرشاهدیم، جلوه گر خواهد شد.
راه اندازی و تاسیس نهادی صنفی و غیردولتی برای بهره برداری از ظرفیت¬های حرکت های جهادی در خدمت نظام مقدس جمهوری اسلامی و آرمانهای انقلاب، موضوعی است که مدتهاست دغدغه تعداد زیادی از دلسوزان و فعالان جهادی است. ضمن تقدیراز حمایت های سازمانی به ویژه سازمان بسیج سازندگی، تجربه های شکست خورده قبلی نشان داده است که عدم همراهی، زیاده خواهی و بعضا انحصارطلبی و رویکردهای تصدی گرایانه دستگا¬ه¬های حامی حرکت های جهادی، که رسالتشان حمایت از گروه ها و توسعه فرهنگ جهادی بوده و نه تصدی¬گری و دولتی¬کردن آنها، همیشه، مانعی اصلی و جدی، در شکل¬گیری چنین نهادی بوده است؛ فلذا عاجزانه از محضرتان تمنا داریم تا در این زمینه ارائه طریق فرمایید.

در پایان جا دارد از زحمات مجاهدانه دولت پیشین در رسیدگی به وضعیت عمران وآبادانی مناطق کمتر برخوردار تشکر کرد و تشکری ویژه هم از طرف بچه های جهادی از رئیس جمهوری که سرکشی و تفقد از مناطق محروم را افتخار خود خواند و دعایی خیری نیز برای دولت منتخب، که انشاالله دعای خیر بی بی زهرا، آن مادر شهید روستای دور افتاده خراسان جنوبی را با هیچ ملاحظه ای عوض نکند.

انشاالله که بچه های جهادی را از دعای خیرتان محروم نفرمایید و لایق بدانید که همین امسال و در سالگرد زلزله ورزقان با اجازه دیدار و زیارتتان، باردیگر، دیدگان بچه های جهادی روشن شود.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته