رای اعتماد به کابینه از منظر روزنامه های اصلاح طلب و اصولگرا

 گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»- بهنام یاوری؛ این سه روز، روزهای سرنوشت سازی برای دولت حسن روحانی است؛ روزهایی که قرار است کابینه شکل نهایی خود را پیدا نماید و یا آنکه اکثریت کرسی های آن صاحبان خود را بشناسند. روزهایی که دو قوه مجریه و مقننه مفهوم این روزها بر زبان تعامل را، به شیوه خود معنی خواهند نمود. حال بررسی موضع‌گیری‌های روزنامه‌هااز دو طیف مخالف،می‌تواند حاوی نکات بسیاری باشد که توجه به آن تحلیل آرایش و استراتژی گروه ها را در شرایط موجود آسانتر کند.

آنگونه که عیان است، روزنامه‌های اصلاح‌طلب سعی کرده اند با فرار رو به جلو، مجلس را مجبور به رای دادن کامل به لیست پیشنهادی کنند و به نوعی از بعضی افراد مورد تردید برای مجلس شبهه زدایی کنند؛ البته گستره تنوع افراد مذکور در بین این روزنامه ها متفاوت است. روزنامه های اصلاح طلببیشترین حجم مطالب خود را در پرداختن به وضعیت افراد پیشنهادی وزارت های امور خارجه ، علوم،آموزش و پرورش و نفت اختصاص دادند. در طرف دیگر روزنامه‌های اصول‌گرا به رهبری کیهان سعی می‌کنند به نمایندگان متذکر شوند تا حواسشان به افراد تحمیل شده به رئیس جمهور و سوابق آنهابیشتر جمع باشد.در اینجا سعی می¬شود به اختصار به بعضی مطالب مندرج در روزنامه‌ها اشاره شود.

روزنامه شرق در شماره دیروز خود سعی کرده تا با استناد به حرف های عسگراولادی بگوید «کنکاش بیش از اندازه روی وزرای پیشنهادی پسندیده نیست». همچنین با ایجاد اختلاف بین اصولگرایان بتواند به هدف مطلوب خود دست پیدا کند. این روزنامه از قبل پیش‌بینی می‌کند که نمایندگان جبهه پایداری بیشترین مخالفت را با کابینه خواهند داشت و برای جلوگیری از سردمداری آنها در مجلس بحث"بازپس‌گیری پرچم اصولگرایی" را مطرح نموده و می‌گوید: «یکی از نکته‌های تعیین‌کننده مجلس نهم بازپس‌گرفتن پرچم اصولگرایی از جبهه پایداری است، سوال مهم پیش‌روی اصولگرایان این است که آیا نمایندگان تندروی حاضر در جبهه پایداری این بار هم قرار است نماد اصولگرایی در بهارستان شوند، یا اینکه جریان‏های میانه‌رو و معتدل اصولگرا این بار، با درایت و تدبیر این پرچم را از دست تندروها خارج خواهند کرد.»

این روزنامه سعی کرده با دنبال کردن گزاره فوق به تحریک سایر نمایندگان پرداخته و این چنین القا کند که نمایندگان مجلس نباید اجازه دهند تا نمایندگان طیف پایداری به ابراز مخالفت با افراد پیشنهادی برای وزارتخانه های مختلف بپردازند، حال چه این مخالفت منطقی باشد و چه نباشد.

بیان مطالب فوق در شرایطی مطرح می شود که اظهارنظرهای چند روز گذشته نمایندگان مجلس از طیف‌های مختلف موید این مطلب است که  نقش نداشتن در فتنه و پرهیز از تندروی به عنوان شرط رای اعتماد در نظر  گرفته می‌شود و ظاهرا اختلافی در این امر وجود ندارد.

روزنامه اعتماد با برگزیدن تیتر «انتظار مردم-اعتماد مجلس» برای سرمقاله خود سعی کرده اینگونه القا کند که خواست مردم این است که مجلس به کلیت کابینه اعتماد کند. مهدی قدیمی در سرمقاله این روزنامه با اقلیت خواندن مخالفان که از آنها با تعبیر «اقلیت مخالف خوان» نام برده سعی کرده تا همه نمایندگان مخالف را از الیاس نادران تا مهرداد بذرپاش را به عنوان نمایندگان جبهه پایداری و یا دستکم مورد حمایت این جبهه معرفی نموده و حتی از فراکسیون آنها به عنوان فراکسیون حداد عادل نام ببرد. در ادامه این مطلب آمده است که «چرا نمایندگان به جای تاکید بر نقش داشتن افراد در حوادث 88، بر سوابق کارشناسی آنها تاکید نمی‌کنند؟» از این رهگذر سعی کرد تا با نقل قول از حسین مظفر وزیر سابق دوران اصلاحات و نماینده ظاهرا اصولگرای مجلس، بیژن مظفر را توانمندترین مدیر پس از انقلاب معرفی کند.اعتماد سپس بدون ارائه هیچ توضیح خاص و یا منبع خبری می‌نویسد «هر روز که می گذرد از تعداد نمایندگان مخالف کمتر می‌شود».

روزنامه آرمان روابط عمومی در یکی از مطالب صفحه اول شماره دیروز خود، با اشاره به اظهارات محمد سلیمانی مبنی بر غیراخلاقی خواندن لابی‌های صورت گرفته و همچنین ابراز تاسف احمد سالک از این اقدام، با عنوان «حمله به رایزنی» لابی را امری طبیعی جلوه داده و سعی در توجیه این اقدام کرده است.پیشتر احمد سالک نماینده مردم اصفهان در مجلس در گفت‌وگو با فارس با بی‌سابقه دانستن این لابی‌ها گفته بود: «من در سه دوره مجلس حضور داشتم اما وضعیتی که برای لابی در مجلس نهم در طول هفته‌های گذشته به چشم می‌خورد، بسیار تاسف‌بار است چراکه عناصر عجیب و غریبی با التماس کردن در بین نمایندگان حضور می‌یابند که همواره روی آنها علامت سوال بزرگی وجود دارد.»

روزنامه کیهان نیز در سرمقاله‌اش به قلم حسین شریعتمداری، آنگونه که قابل پیش‌بینی بود بر ویژگی نقش نداشتن وزرا در فتنه 88  تاکید کرده و گفته نمایندگان باید حواسشان به عهدی که با مردم و خدای مردم بسته‌اند، باشد. شریعتمداری در پایان نکته ظریفی را اشاره کرده است و گفته:«وضعیت فتنه‌گران از دو حال خارج نیست، یا این که با علم و آگاهی دست به خیانت زده‌اند و یا به اندازه‌ای کم‌دان و کج‌فهم بوده‌اند که ناآگاهانه با فتنه همراه شده‌اند. در حالت اول به جرم خیانت و در حالت دوم به علت کم‌دانی و کج‌فهمی شایستگی حضور در مسئولیت‌های حساس را ندارند و این یک اصل و قاعده عقلی و منطقی است.

شریعتمداری در ادامه می نویسد:«کسی که در تمام مدت با سران فتنه همراه و در خدمت آنها بوده است و با مشاهده جنایاتی نظیر آشوب‌های خیابانی، اهانت به ساحت عاشورای حسینی(ع)، پاره کردن تصویر مبارک حضرت امام(ره)، حمایت آشکار مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس و برخی از سران خودفروخته عرب و تمامی گروه‌های ضدانقلاب و تروریست از فتنه‌گران و ده‌ها جنایت دیگر نه فقط از فتنه کناره‌گیری نکرده بلکه با سران و عوامل فتنه همصدا و همگام بوده است، چگونه می‌تواند با ابراز ندامت یا محکومیت شفاهی فتنه، شایستگی تصدی یک وزارتخانه را داشته باشد؟!کفش دزد را بعد از پس دادن کفش‌های مردم، تحمل مجازات دزدی و توبه از گناهی که مرتکب شده است به مسجد راه می‌دهند، ولی در کجای دنیا کفش دزد را پیش‌نماز می‌کنند؟!»

از بررسی روزنامه‌های امروز به نظر می‌رسد، گزاره «پرداختن به سوابق کارشناسی افراد پیشنهادی و اقلیت بودن مخالفان» از موارد اصلی مورد اشاره روزنامه‌های اصلاح‌طلب است در طرف مخالف، روزنامه های اصولگرا ضمن رد این گزاره می‌گویند:فارغ از سابقه کارشناسی افراد لیست پیشنهادی، که آن هم محل سوال می‌باشد؛ آنهایی که در سال ۸۸ با پشت‌کردن به رای مردم، چارچوب‌های قانونی نظام را زیر سوال برده اند امروز نمی‌توانند خدمت‌گزار مردم باشند.