کد خبر:۲۶۲۰۱۹
سینمایی که نمی‌خواهد نامحترم باشد!
سینمای ایران محترم است و نمی‌خواهد با کج سلیقگی‌ها و کج اندیشی ها کارنامه‌ای نامحترم داشته باشد.
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ اخبار و نقل‌قول‌های سینمایی این‌روزهای ایران، به‌غیر از ماجراها و حواشی پیرامون خانه‌ی سینما، حول موضوع انتصاب فردی در بدنه مدیریتی سینمای ایران است که در سبقه کاری خود در حوزه‌ی سینما، تهیه‌کنندگی اثری سخیف را عهده‌دار بوده و در بحبوهه حجمه عظیم تبلیغاتی رسانه‌ها و .... دشمن علیه ایران، با پرداخت هزینه‌های گزاف و به‌کارگیری نیروی انسانی،به جای آن‌که به تولید فیلمی درخورشأن و منزلت ایران اهتمام ورزد، تهیه‌کنندگی فیلمی را انجام داده که همان مسیر تبلیغاتی دشمن علیه ایران را تقویت کرده مسیر همان جریان اصطلاحاً منورالفکر را طی نموده‌است.
فیلم یک خانواده‌ی محترم و هدفی که تلاشی در لایه‌های زیرین خود حرفی جز همان حرف‌های معمول جریان موسوم به روشن‌فکری ندارد، بر خلاف نامش، راه و طرز فکری نامحترم را پیشه‌ی خود نموده بود.
«یک خانواده...» از آن دست آثاری بود که حال و هوا و فضای فکری غالب بر فیلم‌های منور الفکری پیش از خود را دنبال می‌کرد و ظاهراً به‌دنبال هدف‌گیری مخاطب خارجی، با همان پیش زمینه فکری نادرست از فضا و احوال زندگی سیاه و بسته در ایران بود. واضح است که ایده‌پردازان، سازندگان، تولید کنندگان و حامیان پشت پرده و آشکار این فیلم، تلاشی مضاعف و البته هزینه‌ای گزاف از جیب بیت‌المال صرف کرده بودند تا بتوانند حجمی از توجه و نگاه جامعهی غربی را، از دریچه‌ی سینما و جشنواره‌ها به سمت خود و فیلمشان متمایل سازند.
حتی با اتکا به حمایت و توجه و جنجال‌های تبلیغاتی، بنا به اذعان برخی کارشناسان و بازخوردهای جامعه از اثر، اما نتوانستند بخش اندکی از آن‌همه انتظار و جنجال‌آفرینی و صرف هزینه را برآورده سازند.
پیشینه و سبقه علاقه و تمایل برخی تهیه‌کنندگان و مسئولین سینمایی به ساخت آثاری از جنس «یک خانواده... » ریشه در ذائقه علاقه‌مندی برگزار کنندگان این‌دست جشنواره‌ها و پخش کنندگان فیلم در خارج از مرزهای ایران دارد. از آن‌جایی که غرب در راستای جنگ نرم و استراژی ایران‌هراسی خود، همواره سعی دارد فضای داخلی ایران را فضایی بدوی و به‌دور از هرگونه آزادی و ارتباط مدنی نشان دهد سال‌هاست می‌کوشد با استخدام آلات و ابزارهای مختلف، ایران را سیاه و تیره به جامعهی جهانی طوری نشان دهد گویی ایران جزیره‌ای‌ست بدوی و دور از هرگونه ارتباط با پیشرفت و مدنیت. جامعه‌ای که به‌جز امپراطوری‌های خبری و رسانه‌ای غرب و اکتفا به خوراک این رسانه ها راهی راهی برای شناخت و آگاهی از فضای ایران و کشورهای خاورمیانه ندارد. مسلما دشمن از هرگونه اثری چه در حوزه‌ی هنر، ادبیات یا حتی سیاست، علیه ایران و همسو با راهبردها و تلایش‌هایش استقبال می‌کند؛ اما نکته این‌جاست این اثر حتی در حد و اندازه‌هایی نبود که با وجود سیاه‌نمایی‌ها و همسو بودن‌اش با فضای مورد پسند غرب، راهی برای توجه و دیده‌شدن باز کند!
این روزها از سازمان صحبت‌هایی مبنی بر چند انتصاب و تنفیذ حکم به گوش می‌رسد که از میان آن‌ها، زمزمه‌ی انتصاب محمد آفریده، تهیه‌کننده‌ی این فیلم کم‌مایه به‌گوش می‌رسد.
روز گذشته به نقل از محمد آفریده، صحبت‌های جالبی در ارتباط با سینما، شأن و منزلت، فرهنگ و انصاف‌مندی، به بهانه‌ی بازگشایی مجدد خانه‌ی سینما منتشر شد: « دوراز شان فرهنگ و هنر ما بود که این همه اختلاف بر سر این نهاد(خانه‌ی سینما) بوجود آید. با وقوع انقلاب اسلامی بود که فرهنگ سنگ بنا پیدا کرد و اهالی سینما دور هم جمع شدند. هرکس که به این اختلافات دامن زد واقعا در حق سینمای این مملکت و اهالی آن بی‌انصافی کرده...»
با توجه به این صحبت‌ها بعد از مدت ها از ساخت و تهیه‌ی این فیلم چند سوال مطرح می‌شود: طی شرایطی که تولید کنندگان وفیلم‌سازان دیگر، چه آنهایی که برای تولید اولین تجربه‌های کاری‌شان چه آنهایی که سال‌ها به فیلم‌سازی اشتغال داشته‌اند، با مشکلات مالی به مراتب بسیار کم تر از هزینه‌ی تولید و تهیه کنندگی فیلم «یک خانواده...» دست و پنجه می‌ساییدند، تهیه کننده این فیلم با چه توجیه متقنی اموال متعلق به ساختار سینمای کشور و فرهنگ جامعه را صرف ساخت و تولید چنین فیلمی می‌کند؟
صرف چنین هزینه‌ای مسلما برای چنین پروژه‌هایی، که نه در داخل و نه خارج از مرزهای کشور، قدرت و ارزشمندی و تأثیرگذاری به جهت ارتباط مخاطب با ایران و فرهنگ غنی آن را ندارند، به هیچ وجه توجیه منطقی نداشته و عقلائی به نظر نمی‌رسد.
اما سؤال اصلی‌تر این‌جاست: آیا با روی‌کار آمدن و اخذ یک مسئولیت و تفویض اختیارات آن هم در سطح و شأن مدیریتی، به فردی همچون آفریده، با چنین سبقه و سلیقه‌ای در حوزه سینما، هیچ تضمینی وجود دارد که اموال بیت‌المال از دستان سینماگران فاخر و استعدادهای بالقوه و نوظهور گرفته نشود و به‌پای خودخواهی‌ها و سلیقه‌های نامحترم صرف و هدر نشود؟
سینمای ایران محترم است و نمی‌خواهد با کج سلیقگی‌ها و کج اندیشی ها کارنامه‌ای نامحترم داشته باشد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.