گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»_آرش براری؛ اگر سیر سخنرانی های مقام معظم رهبری در مورد رابطه با آمریکا را بررسی کنیم متوجه میشویم که ایشان با اصل مذاکره با آمریکا مخالفتی ندارند ولی وقوع این امر را منوط به تحقق برخی شروط می دانند. رهبری معظم بارها این مسئله را مطرح نمودند که ما با مذاکره مشکلی نداریم ولی مذاکره ای که از موضع برابر باشد نه اینکه به قول امام (ره) مانند رابطه گرگ و میش باشد . در واقع این ذات جریان باطل است که غیر شفاف برخورد کند .
آمریکایی ها هر وقت برسر میز مذاکره نشسته اند یا زیر دستکش مخملی پنجه ای چدنی داشتند یا خنجری را در پشت خود پنهان کرده بودند.
اما همانطور که آقای روحانی در ابتدای سفر خود به نیویورک اظهار داشت: با هوشیاری کامل و چشمی کاملا باز به نیویورک جهت انجام مذاکرات رفت واز گفتگویی تلفنی که در لحظات آخر بین روسای جمهور دو کشور رخ داد، می توان نتیجه گرفت که یا آمریکایی ها از مواضع خود کوتاه آمدند و حاضر به گفتگو در شرایط یکسان شدند یا هیات ایرانی این بار با هوشیاری کامل و از موضع قدرت با درنظر گرفتن حیله کهنه خنجر و دست کش مخملی با آمریکا به مذاکره پرداختند.
لازم به ذکر است که دولت مردان آمریکایی سه گروه هستند، گروهی که کاملا تحت سیطره لابی های رژیم صهیونیستی هستند که دشمنی خصمانه با جمهوری اسلامی دارند و هرگونه ارتباط با ایران را اشتباه می دانند .
گروهی نیز به دنبال کسب امتیاز از جمهوری اسلامی هستند ولی نه بصورت برد برد .اما گروه سوم که به نظر از دوگروه دیگر متعادل تر هستند حق هسته ای ایران را به رسمیت می شناسند و به دنبال تعامل سازنده با جمهوری اسلامی هستند.
باید توجه داشت که گروه اول یعنی لابی های صهیونیستی نسبت به دو گروه دیگر، از نفوذ بسیار زیادی در کنگره و پیکره آمریکا برخوردار هستند و این غده سرطانی تقریبا تمام کالبد دولت آمریکا را فرا گرفته است و بنا بر گفته رئیس جمهوری ایالات متحده انسجام اسرائیل و آمریکا روز به روز بیشتر می شود .
خب طبیعی است که ارتباط با یک دولت مریض خالی از ضرر نیست از این رو رهبری نیز تاکید دارند که : «یکى از سیاستهاى اساسیمان قطع رابطهى با آمریکاست. هرگز هم نگفتیم ما تا ابد قطع رابطه خواهیم بود؛ نه، هیچ دلیلى ندارد که تا ابد قطع رابطه با هر کشورى، با هر دولتى داشته باشیم. مسئله این است که شرائط این دولت به گونهاى است که رابطهى با او براى ما ضرر دارد.»
همچنین در دیداری که اخیرا بین اوباما و نتانیاهو شکل گرفت مشهود است که هیچ تغییری در لحن و مواضع آمریکایی ها صورت نگرفته است و همچنان گزینه نظامی نیز که همان خنجر مخفی شده آمریکایی ها می باشد روی میز قرار دارد.
آمریکایی ها از یک طرف مجسمه «شیردال» را به بهانه احترام و تاریخ دوستی به ملت ایران باز می گردانند ولی از طرف دیگر هیچ توضیحی در اینباره نمی دهند که چرا باید این احترام به ملت ده سال طول بکشد .
به نظر می رسد دولت با استفاده از رایزنی های سیاسی و فعالیت های دیپلماتیک قصد دارد از فرصت به وجود آمده جهت رفع تنش های بین دو کشور حداکثر استفاده را بنمایدز ولی بابد خاطر نشان کرد که ایالات متحده آمریکا متحد مهمی به نام رژیم صهونیستی دارد که همواره درپی تامین امنیت آن بوده و نباید از دستکش مخملی و خنجر آمریکایی غافل شد.