محمد اجلی در گفتوگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در زنجان، گفت: کرسیهای آزاداندیشی یکی از راهکارهایی بهشمار میرود که در بحث ایجاد گفتمان دینی مطرح است؛ چرا که در شرایط کنونی، اذهان پرسشگر بهدنبال تاویلهای نو از مباحث دینی هستند و با توجه به گسترش رسانهها و وسعت اطلاعات، نوع آموزشها باید متناسب با شرایط و زمان باشد.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از کتب دینی دارای تفاسیر کامل بوده و نگاه همهجانبه به موضوعات گوناگون دینی داشتهاند، امروزی کردن این مفاهیم را ضروری دانست و ادامه داد: کتب تفسیر قدیمی، تاویلهای گوناگون از مباحث ضروری دین را در خود جای دادهاند؛ اما پژوهشگران باید آنها را متناسب با فهم امروزی به نگارش درآورند؛ همچنین در تفاسیر شیعه، تمام پرسشهای وارده بر قرآن وجود دارد و باید این تفاسیر امروزی شود.
این پژوهشگر علوم قرآنی فرهنگ خودسانسوری را یکی عوامل موثر در خوانده نشدن متون دینی برشمرد و افزود: متاسفانه خودسانسوری در جامعه ما به صورت فرهنگ درآمده است و این امر متوجه سانسور دولتی نیست؛ بلکه به خود مردم برمیگردد؛ چرا که مردم خود را برای پژوهشهای همهجانبه در علوم دینی و مباحث مربوط به آن تربیت نکردهاند و این امر تنها شامل حال افراد جامعه نیست؛ بلکه دامنگیر برخی اساتید حوزههای علمیه نیز شده است.
اجلی ناتوانی برخی از اساتید در پاسخگویی به پرسشهای دینی را یکی از دلایل خودسانسوری برخی اساتید دانست و افزود: عدم توانایی علمی و دینی برخی اساتید حوزوی سبب شده است که به این خودسانسوری دامن زده شود؛ چرا که برای سر باز زدن از پاسخگویی به پرسشهایی که در تواناییهای دانش آنها نیست، ترجیح میدهند از بروز این پرسشها جلوگیری کنند.
وی کمبود استقبال از کتب دینی میان جوانان را به نوع گفتمان این کتابها نسبت داد و تصریح کرد: اگر میخواهیم کتب دینی با مضامین قرآن و اسلام میان پرفروشترین کتابها قرار گیرد، باید نوع گفتمان این کتابها را تغییر دهیم و امری و دستوری بودن گزارههای کتاب را به شفافسازی تبدیل کنیم و این مباحث را بهسوی استدلال پیش ببریم.
وی در پایان با تاکید بر لزوم حرکت زیربنایی در مباحث دینی خاطرنشان کرد: باید کرسیهای آزاداندیشی را به صورت پایهای در دانشگاهها بسط و گسترش دهیم؛ بنابراین اندیشمندان بزرگ باید مطالب زیربنایی را طرح کرده و برای آیندگان و جوانان آثار مفیدی را به جا بگذارند.