«زندگی جای دیگری است» گامی رو به جلو برای منوچهر هادی نیست

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ فیلمد «زندگی جای دیگری است» به کارگردانی منوچهر هادی یکی از فیلم هایی بود که در دومین روز سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر به اکران درآمد.

 

منوچهر هادی که پیش از این چند تله فیلم ساخته بود و با ساخت فیلم «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه» از تلویزیون به سینما کوچ کرد، دومین فیلم سینمایی خود را با پروژه «زندگی جای دیگری است» کلید زد.

 

این فیلم داستان زندگی مردی به نام داوود است که در بیمارستان به عنوان بهیار مشغول به کار می باشد. او که همسر خود را طلاق داده، یک پسر و دختر دارد و کارگر زنی در خانه او کار می‌کند که به عقد موقت او درآمده است.

 

زن برای اینکه او را مجاب کند که او را به عقد دائم خود درآورد به دروغ به او می‌گوید که باردار است. از سوی دیگر همسر جدید زن سابق داوود بی‌گناه به اعدام محکوم شده و زن از داوود می‌خواهد به او کمک کند تا او را از اعدام نجات دهند؛ در همین اثنا داوود متوجه می‌شود که تومور مغزی دارد و تا سه ماه دیگر از دنیا می رود، به همین دلیل دیدگاه او بتدریج نسبت به زندگی تغییر می‌کند و دچار تحول شخصیتی می‌شود.

 

همان‌طور که می‌بینید «زندگی جای دیگری است» دارای داستانی کلیشه‌ای است؛ مردی به نام داوود با بازی حامد بهداد گرفتار روزمرگی‌های زندگی شده و نسبت به همه چیز حتی فرزندانش بی تفاوت است. او بهیار است، همین طور که در فیلم می‌بینیم برخی بیماران را از مرگ نجات داده و برخی نیز زیر دست او از دنیا رفته‌اند، اما مرگ آدم‌ها برای او عادی شده و او را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد تا به اینکه به نزدیک بودن مرگ خود پی می برد و به همین دلیل سعی می‌کند بی‌تفاوتی خود را کنار بگذارد و به آدم‌های اطراف خود بیشتر توجه کند. فیلم علاوه بر آن که از داستانی کلیشه‌ای رنج می برد، قصه پرکشش و گیرایی ندارد و نقاط عطف مهمی در آن مشاهده نمی‌شود و بسیار سخت و کسل کننده پیش می‌رود، علاوه بر این، ریتم آن نیز در یک ساعت اول بسیار کند است و مخاطب باید به سختی، تلخی و سردی و نیز بی‌دلیل و عصبی‌کننده حامد بهداد را تحمل کند که البته در فیلم نیز توجیه قابل قبولی برای این حجم از تلخی و بی‌تفاوتی مطرح نمی‌شود.

 

با این وجود حامد بهداد شمایل قبلی خود را شکسته و در نقشی متفاوت با فیلم‌های خود ظاهر شده است. او در قامت یک مرد میانسال و جاافتاده ایفای نقش کرده و از بازی‌های گذشته که در آنها بسیار اکتیو بود، فاصله گرفته. او در این فیلم بسیار کم اکت و البته بسیار کم حرف است. با این وجود شخصیت‌پردازی نقش داوود باعث شده بازی او نیز تحت الشعاع قرار بگیرد و از روزهای اوج خود فاصله داشته باشد.

 

در مقابل، یکتا ناصر در نقش یک زن کارگر که وارد زندگی یک مرد شده و به عقد موقت او درآمده بازی خوب و قابل قبولی دارد. او توانسته همانند فیلم قبلی منوچهر هادی یعنی «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه» که شمایل یک زن شیک و متمول را بازی کرده، بشکند و در نقش یک زن کارگر که شوخ ‌و شنگی‌های خاصی هم دارد، درخشان ظاهر شود، به طوری که حتی می‌توان او را یکی از امیدهای کاندیدا شدن در نقش مکمل دانست.

 

در مجموع به نظر می رسد «زندگی جای دیگری است» چه در زمینه فیلمنامه نویسی و چه در زمینه کارگردانی گامی رو به جلو برای منوچهر هادی نیست و اگر اغراق نباشد می‌توان گفت در قد و قامت تله فیلم‌های خوب او در تلویزیون نیز ظاهر نشده است.