آقای هاشمی! این راه به «رسمیت یافتن اسرائیل» ختم می‌شود / دسترسی به «قانون‌شکنی» مسدود است

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ در نشست معاونین فرهنگی دانشگاه‌های سراسر کشور ، معاون فرهنگی وزارت علوم در اظهارنظر بی سابقه ای، دانشجویان را به استفاده از فیس بوک دعوت کرد و گفت: «دانشگاه باید فیس بوک را به رسمیت بشناسد.»

این اظهارنظر در ادامه سلسله تلاش های دولتمردان در عادی سازی استفاده از فیس بوک است. شبکه اجتماعی که به صورت مستقیم از طرف یهودیان صهیونیست اداره می شود و «مارک زاکربرگ» که مدیریت آن را به عهده دارد، بر اساس شواهد و اسناد موجود، از صهیونیست های شناخته شده به شمار می رود.

زاکبرگ در کنار شیمون پرز

زاکبرگ در حال انجام مراسم های مذهبی یهودی - اورشلیم

به رسمیت شناختن فیس بوک که دستگاه اجرایی رژیم صهیونیستی در جهان است و به وسیله آن اهداف و سیاست های خود را دنبال می کند به نوعی، یعنی به رسمیت شناختن رژیم اشغالگر قدس که البته بعید به نظر می رسد آقای معاون فرهنگی وزیر علوم چنین نظری داشته باشد!

حال  اگر از سر ناآگاهی به این قضیه اشاره شده است باید برای «سیدضیا هاشمی» تأسف خورد که بدون کمترین دقت درباره مسائل فرهنگی اظهارنظر می کند و البته از مسئولان وزارت علوم باید پرسید که وی چگونه با وجود این اظهارنظرها بر مسند معاونت امور فرهنگی وزارت علوم جمهوری اسلامی ایران تکیه زده ‌است؟

جهت تنویر افکار عمومی، در ادامه بخشی از مدارک ارتباط گسترده این سایت با جریان های صهیونیست می آید:

صفحه های فیس بوک نتانیاهو و شیمون پرز با حضور زاکبرگ افتتاح شدند

تقدیر سازمان سیا از زاکبرگ به خاطر خدمات گسترده فیس بوک به این سازمان جاسوسی

با این همه، اگر ارتباط این شبکه را با جریان صهیونیستی نادیده بگیریم باز هم «سیدضیا هاشمی» به عنوان معاون فرهنگی وزیر علوم نباید دانشجویان را به سمت شبکه ای خارجی سوق دهد که نسبت به فرهنگ ایرانی و اسلامی ما بیگانه است. آقای هاشمی در صورت اعتماد به این فضا آیا حاضر است در آینده برای پسر خود عروسی از این طریق انتخاب کند؟ و آیاازدواج فیس بوکی را برای پسرش خود تجویز می کند؟

از معاون فرهنگی یک وزارتخانه که ادعای عقلانیت و تدبیر دارد، بعید است که دانشجویان را به شبکه هایی ارجاع دهد که شکل ارتباطات در آن محیط، عاطفی و هیجانی می باشد و هیچ تدبیری نیز برای عقلانی کردن آن اندیشیده نشده است. کسی که مسئولیت انجام کار فرهنگی را به عهده می گیرد باید «علاج واقعه پیش از وقوع کند.» کاش به جای دعوت کردن دانشجویان به شبکه ای که فیلتر است و برای به رسمیت شناختنش باید قوانین موضوعه کشور را شکست، دانشجویان را به سوی شبکه های داخلی هدایت می داد؛ شبکه هایی که نیاز به شکستن قوانین هم ندارند.

کلید خوردن قانون شکنی توسط وزیر محترم امور خارجه بود که بدون در نظر گرفتن قوانین، به نشر مطالب خود در این فضا پرداخت، اما دعوت همگانی از دانشجویان جهت حضور در این شبکه ها یعنی دعوت به قانون شکنی که باید جلوی این گونه اظهارات غیرقانونی از طرف مقام های مسئول گرفته شود، البته معاون وزیر با اشاره به نظرسنجی موهومی که محل انجام، تعداد نظردهندگان و ... آن نامشخص است، گفته است: «60 درصد دانشجویان از وی چت و وایبر استفاده می کنند» که مثل حرف چند ماه پیش وزیر ارشاد  است که گفته بود: «ضریب استفاده از ماهواره 71 درصد مردم تهران را شامل می‌شود.» که این حرف باعث خوشحالی دشمنان ایران شد. اظهارات بدون مدرک و دلیل، آن هم از سوی مقامات عالی، که رسانه ای نیز می شوند، نتیجه ای جز کاشتن بذر بی اعتمادی در دل مردم ندارد.

اما این همه تاکید بر سر سایتی که ده ها نمونه داخلی آن وجود دارد، برای چیست؟ سوال اقشار مختلف جامعه این است که چرا به جای حل و فصل مسائل کلان فرهنگی و اقتصادی، «فیس بوک» و «وی چت» را به مسئله اصلی کشور  تبدیل کرده اند؟ یعنی همه مسائل 75 میلیون ایرانی حل شده است و تنها به رسمیت شناختن فیس بوک باقی مانده؟ شاید هم با بازی «فیس بوکی» می خواهند حواس دانشجویان را پرت کنند و از آب گل آلود ماهی بگیرند.