آزاده افروز در گفتگو با خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، گفت: دلایل زیادی برای سرکوب خشم وجود دارد که یکی از دلایل را می‌توان اینگونه توضیح داد که دلیل ابراز خشم نشان دادن آشکار خشم، کاری غیرمودبانه و تنفربرانگیز است یعنی رفتار خوب باعث می‌شود به گونه‌ای تظاهر کنیم که انگار چیزی رخ نداده است هر چند که با ما ناگهانی و غیرمنطقی برخورد شده است.
وی با اشاره به تأثیر دوران کودکی بر مهار خشم افزود: عادت به مهار خشم ریشه در دوران کودکی نیز دارد؛ برای مثال فردی در خانواده‌ای بزرگ می‌شود که یکی یا هر دوی والدین بداخلاق و خشن هستند در معرض افراد عصبانی قرارگرفتن وحشت‌زاست و اگر کودک یا فردی چندین بار ترسانده شود عصبانی و افسرده خواهد شد اما فرد در این لحظه مجبور به مهار و سرکوب عصبانیت خود است زیرا قادر به نشان دادن خشم خود نیست چون اگر خشم خود را نشان دهد اخلاق بد و عصبانی والدین تحریک می‌شود و آنها قوی‌تر از او هستند همچنین، اگر در دوران کودکی به طور مداوم مورد انتقاد، مورد تهدید و انتقام قرار بگیریم خشم مهار می‌شود زیرا که تربیت غلط موجب از بین رفتن و تضعیف اعتماد به نفس می‌شود.
وی در ادامه گفت: این شیوه‌های تربیت از توسری خوردن مداوم در خانه و مدرسه شروع می‌شود و برای بروز خشم خود اطمینان و اعتماد به نفس کافی ندارید، پس در حال که عصبانی و خسته هستید تنها رها می‌شوید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بهتر است به جای انباشته کردن خشم و ابراز ناگهانی آن به خود بیاموزیم که در مراحل اولیه رنجیدگی که احساس خشم خیلی کم است دلیل ناراحتی خود را مؤدبانه بیان کنیم و با توضیحی منطقی دلیل ناراحتی خود را بیان کنیم.
ارسال نظرات