به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» رئیس دانشکده هنر، معماری و شهرسازی دانشگاه شیراز امروز در نشست خبری «کارشناسان و استادان شهرسازی شیراز» که با حضور طلاب و استادان حوزه علمیه، استادان و اعضای هیئت علمی دانشکده هنر، معماری و شهرسازی دانشگاههای شیراز ، کارشناسان شهرسازی و دانشجویان در تالار مصطفوی ساختمان مدیریت دانشگاه شیراز برگزار شد، گفت: طرح ساخت برجهای دوقلو به صورت میانبر و دو فوریتی به شورا رفت و در کمیسیونهای تخصصی مربوطه مورد بحث کارشناسی دقیق قرار نگرفت و پس از تصویب این پروژه نظرات گروههای تخصصی استعلام شد، که نشان میدهد این تصمیمگیری شفاف و روشن نبوده است و ابهاماتی درخصوص سطح اشغال و سقف تراکم این برج وجود دارد و هر روز عددی ارائه میشود.
خلیل حاجیپور با بیان اینکه تا قبل از این بحث منتقدین بیسواد مطرح بود و اکنون منتقدین خائن و مریض هم به آن اضافه شدهاند، افزود: برخی نگران هستند که اگر بحث علمی صورت گیرد، زوایای قضیه شفاف شود و باید بگویم که درباره این موضوع، بارها مطالبی بیان و نامهنگاریهایی انجام شده است و آمادگی مناظره و گفتو گوی علمی، کارشناسی و تخصصی داریم.
وی همچنین بیان داشت: فرآیند تصمیمگیری در چرخه مدیریت شیراز معیوب است و این سوال را مطرح است که منفعت و صلاح شهر را چه کسی و بر چه معیاری باید تشخیص دهد؟ آیا چند نفر تحصیلکرده رشته عمران که دید شهرسازان را ندرند میتوانند با سرمایهگذار توافق و برای شهر تصمیمگیری کنند؟
مسئول گروه تخصصی شهرسازی سازمان نظام مهندسی فارس عنوان کرد: تفاهمنامه اخیر منجر به آشفتگی در سیما و منظر خیابانی محور هویتی زند و در تعارض با سیمای ارتفاعی پیرامون خود بوده، تشدید حجم ترافیک مرکزی شهری را موجب شده، محرک و مشوق تغییر کاربری در توسعههای آتی گردیده و بازتابهای نامناسب اجتماعی و فرهنگی را در مقیاس شهری دامن میزند.
حاجی پور با بیان اینکه رویکردها و برداشتهای نارسا و ناقصی درخصوص بلندمرتبهسازی و سرمایهگذاری در شهر وجود دارد، گفت: در هر اقدامی باید تمام جوانب آن را در نظر گرفت بنابراین در بلندمرتبهسازی و سرمایهگذاری هم باید به تمام ملاحظات اقتصادی، زیستمحیطی، فرهنگی، اجتماعی و مسائل شهری و ترافیکی توجه کرد؛ چیزی که در این مصوبه به هیچ عنوان دیده نشده است.
استادیار دانشگاه شیراز همچنین این گفته را که میانگین طبقات ساختمانها در شیراز 1.2 است و توسعه شیراز باید عمودی باشد را رد و بیان کرد: در تهران هم علیرغم جمعیت عظیمی که دارد میانگین طبقات 2.2 است همچنین ما با سرمایهگذاری تجاری در شهر مخالف نیستیم، بلکه معتقدیم که سرمایهگذاری برای برجسازی نه تنها مولد نیست بلکه مخرب است و تبعات منفی آن بسیار زیاد است.
مدیر گروه مطالعات شهری فاطر همچنین تصویب طرحهای ایچنینی را به دلیل فقدان سند بالادستی دانست و تاکید کرد که لازم است مطالعات کارشناسی و علمی شهرسازی بر اساس چشمانداز تعریف شده برای شیراز در قالب یک سند فرادست تدوین و ارائه شود.
حاجیپور همچنین گفت که تفکیک یک باغ مشجر در پرترافیکترین محدوده شهری شیراز و در محور تاریخی-هویتی زند با هیچ یک از آموزههای علمی و شهرسازی همخوانی ندارد.
وی بیان داشت: از منظر مطالعات پدافند غیرعامل این باغ یکی از معدود پهنههای سبز و باز است که میتواند احیاء شود اما حال این سوال مطرح است که چرا سرمایهگذاری را باید صرفا متوجه باغات محدودی کنیم که در مرکز شهر قرار دارد ضمن اینکه بر اساس اسناد فرادست کاربری اینجا به عنوان باغ و فضای سبز تعریف شده است.
این کارشناس حوزه شهرسازی اضافه کرد: ساخت یک برج در راسته اصلی شهر، نقشی قابل توجه در تغییر نقشهشناختی ساکنان داشته، تصویر ذهنی گردشگران را از یک شهر تاریخی- فرهنگی داری هویت به شهری شبه مدرن و فاقد اصالت سوق میدهد همچنین تمامی این موارد با طرح راهبردی- ساختاری شیراز به عنوان سند بالادست در تعارض جدی قرار دارد.
مسئول گروه تخصصی شهرسازی سازمان نظام مهندسی فارس با اشاره به نگرانیهایی درخصوص مکانیزم و نحوه صدور مجوز و مکان یابی پروژه خاطرنشان کرد: باید پرسید جایگاه طرحهای شهرسازی کجاست؟ آیا اگر مالک باغ دیگری در همان محدوده در آینده با ادعای سرمایهگذاری و کسب درآمد چنین درخواستی داشت، باز هم میتوانند مجوز ساخت بدهند و زیرساختها را برای آنها هم فراهم کنند؟
رئیس دانشکده هنر و معماری دانشگاه با اشاره به جنبه نمادین و سیگنالهای منفی این ساختمان در مقیاس شهری اذعان داشت: این برج تناسب و تناسخی با محیط پیرامون، نقش هویتی محور زند و چشمانداز شهر شیراز ندارد چرا که خیابان زند یکی از قویترین و تاثیرگذارترین محورهای تاریخی، هویتی و فرهنگی شهر شیراز است.
وی افزود: به نظر میرسد رویکرد مخرب، پوپولیستی و بدون تعریف چشمانداز روشنی از توسعه شهری و تمرکز بر پروژههای زودبازده و نمایشی از شهرسازی که مدیریت شهری در کلانشهری مثل شیراز در دستور کار قرار گرفته است نوعی همگامی و همراهی با جریان «ضد برنامهریزی» است که آیندهای روشنی نمیتوان برای آن تصور نمود.
این کارشناس حوزه شهرسازی در پایان با بیان اینکه نباید بابرجسب زدن، باب گفتوگو را بست، خاطرنشان کرد: وابسته به هیچ گروه سیاسی و تشکلی نیستیم و به عنوان استاد دانشگاه به طور مستقل نقدهای منصفانه و مشفقانهای را مطرح کردهایم که امیدواریم پذیرا باشند. همچنین در جهت تکمیل فرآیند صحیح تصمیمگیری و تهیه و تدوین سند جامع گردشگری اعلام آمادگی میکنیم؛ هرچند که تا هفته گذشته به عنوان مشاور کمیسیون شهرسازی در جلسات شوار شرکت میکردیم اما از هفته قبل دعوت نشدیم!