یادداشت/
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ ابراهيم جلاليان/ داستان همان داستان است. فرقی ندارد. کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا.
کربلای این روز های مسلمین دل فلسطین است. قلب غزه. حد فاصل بین حق و باطل، ستم و عدالت، ظالم و مظلوم.
جنگ جویان غزه به عالم و آدم نشان دادند ایستادگی در برابر متجاوز متخاصم را. مجاهدان غزه با عملیات آفندی خود، تسلیم ارتشهای مسلح 3 کشور عربی در جنگ شش روزه در مقابل اسرائیل در سال 1973 را به سخره گرفتند و نشان دادند با همان سنگ های سجیلی دودمان بمب افکن ها را می توان به باد داد . یاد دادند شکست اسرائیل امکان پذیر است. یاد دادند امام خمینی (ره) راست گفت؛ اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود.
یاد دادندکه راست گفت سید حسن نصر الله: ان اسرائیل، اوهن من بیت العنکبوت.
سگان کودک کش اسرائیلی، حال و هوای این روزهای غزه را عاشورایی کرده اند. لباس خونخواری حرمله را به تن کرده اند و بمب های سه شعبه را به هوای سر های شش ماهه به قلب غزه پرتاب می کنند تا جهانیان نگویند علی اصغر کربلا افسانه است.
مادران فلسطینی به ما نشان دادند صبر زینبی یعنی چه؟ ببینی در برابر چشم هایت شوهرت، برادرت، پسرت شهید شوند و دم نزنی و مویه نکنی که مبادا دشمن شاد شوی و با صلابت همچون کوه بایستی و پشت دشمن را بشکنی با صبرت.
مادران فلسطینی ثابت کردند می توان کودک ده ماهه ات را بین 320 کودک شهید جست و جو کنی و در آغوش بکشی و در برابر تمام دوربین ها محکم و استوار بایستی و این ندا را در تاریخ طنین انداز کنی: أللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هَذا قَلیلَ الْقُرْبان.
نمیدانم این جملات از کیست. ولی از دل برخواسته که بر دل می نشینید؛ هنوز هم آتش فرعون کودکان را می سوزاند . اما بنی اسرائیل نمی داند که اگر تمام کودکان غزه را هم بکشد یک کودک زنده می ماند. باز هم مادری پیدا می شود که نوزادش را در سبدی رها کند و خدا او را بزرگ کند. آنقدر بزرگ که کاخ فرعونیان را فرو بریزد. یا با آب یا با آه.
قلب مادر منتظر ست شعله های قلبش فروکش کند با شنیدن ندای :
* اَلا یا اَهلَ العالَم اَنَا صمصامُ المُنتَقِم
اللهم عجل لولیک الفرج
ارسال نظرات