نارضایتی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان از افزایش قیمت غذا / برخی دانشجویان 4 نفری یک غذا رزرو میکنند
به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از زاهدان، دانشگاه سیستان و بلوچستان که به عنوان دانشگاه مادر در استان سیستان و بلوچستان شناخته میشود، همواره به دلیل شرایط خاصی که دارد دانشجویانی غیر بومی و مهمان زیادی را از سراسر کشور به سمت خود جذب میکند.
این دانشگاه بیش از 21 هزار دانشجو را در مقاطع تحصیلی کارشناسی و تحصیلات تکمیلی در درون خود جای داده است و امسال نیز بنا به اعلام دانشگاه حدود 3500 نفر دانشجو در این دانشگاه پذیرش شدهاند.
اما این دانشگاه، امسال به دلیل برخی دلایل همچون تغییرات در بخشهای مدیریتی، نتوانست به صورت صددرصد برای سال تحصیلی جدید آماده شود و این عدم آمادگی، دانشجویان را متحمل زحمات زیادی همچون آماده نبودن خوابگاه و سلف در هنگام بازگشت به دانشگاه کرد.
اما تنها مسئلهای که این دانشجویان امسال با آن روبرو شدند، عدم آمادگی دانشگاه نبود؛ بلکه امسال دانشگاه قیمت غذاهای سلف را تا بیش از 50 درصد افزایش داده است که این افزایش بهای غذا، موجب نارصایتی دانشجویان شده است.
این عملکرد دانشگاه سیستان و بلوچستان در حالی رخ داده است که این دانشگاه برای ترم جاری نیز به دانشجویان اعلام کرده است که تنها تا 20 مهرماه فرصت برای پرداخت هزینه خوابگاه را دارند که مجموع این مباحث دغدغه های فراوانی را برای دانشجویان فراهم کرده است.
این افزایش قیمت غذا در حالی در دانشگاه سیستان و بلوچستان رخ داده است که امسال دانشگاه بزرگی چون امیرکبیر قیمت غذا را برای دانشجویان افزایش نداده است. رضا صراف شیرازی، معاون دانشجویی این دانشگاه در این باره اعلام کرده است که در حال حاضر اجازه ندادهایم قیمت غذای دانشجویان افزایش یابد.
وی ادامه داد: من به مسئولان وزات علوم توصیه میکنم، در سالهای اخیر همه چیز را نمیشود با مادیات محک زد باید به این فکر باشیم که دانشجویان خوابگاهی ما جزو اصلیترین دانشجویان و از نظر تغذیه فقیرترین هستند.
این مسئول در دانشگاه امیرکبیر همچنین دراین باره گفته است که این افراد همه از خانواده مرفه نیستند؛ بنابراین باید با تکتک دانشجویان مثل هم برخورد شود هیچ کس نباید به خاطر نداشتن، احساس عقب افتادگی کند، فقر چیز خوبی نیست ما که نمیتوانیم فقر را در کشور ریشهکن کنیم؛ اما می توانیم فقر غذایی را در حد توان خود از بین برده و در کنار دانشجویان باشیم، من از شعارهایی که مبنی بردرآمد بیشتر است پرهیز می کنم.
حال آیا مسئولان دانشگاه سیستان و بلوچستان با شناختی که از دانشجویان خود دارند و با این آگاهی که برخی از این دانشجویان از اوضاع مالی مناسبی برخوردار نیستند قصد دارد تا هزینه های جاری دانشگاه را از جیب دانشجویان کسب نماید؟
آیا بهتر نبود که همچون دانشگاه امیرکبیر، به جای دست کردن در جیب دانشجویان تلاش میکرد تا این هزینهها از مکانهای دیگری به دست میآورد؟ آن هم در استان محروم سیستان و بلوچستان که وضع معیشت دانشجویان این دانشگاه از دانشگاه امیرکبیر پایینتر است.
اکنون به دلیل همین افزایش قیمت غذا در دانشگاه برخی دانشجویان تصمیم گرفته چهار نفری با هم غذا سفارش دهند.
کاش مسئولان دانشگاه یک بازنگری در این تصمیم خود میکردند، زیرا دانشجویانی که از شهرهای دور برای تحصیل به این دانشگاه می آیند، باید غصه درس و دانشگاه را بخوردند یا دغدغه غذا و خوابگاه خود را داشته باشند؟