گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، به نقل از نشریه رو به صبح ،دانشگاه زنجان : نظام جمهوری اسلامی ایران دو بال مهم و اساسی دارد. یکی معاش روحی که همان فرهنگ است و دیگری معاش جسمی که همان اقتصاد است. اقتصاد و فرهنگ هردو برروی هم تاثیر میگذارند، یعنی گاهی فرهنگ میتواند به اقتصاد کمک کند وگاهی هم اقتصاد میتواند به فرهنگ کمک نماید. اقتدار فرهنگی و غالب شدن در جنگ نرم، یعنی خدایی کردن در عرصه اجتماع. فرهنگ هر جامعه در واقع نشان دهنده پذیرش رضایتمندانه ارزشهای نظام مقتدر بین تودههای مردم میباشد. فرهنگ مقتدر، فرهنگ غالب است که میگوید «کن فیکون...»، میگوید: «چنین بپوشید»، و «چنین بخورید» و حتی این راهم میگوید: «چنین ببینید و بشنوید» و بالاتر از همه اینها میگوید: «چنین بفهمید».
جنس قدرت فرهنگ، نرم است و از جنس اقناع و باورمند ساختن مخاطب و مجموعه هدف. سیاستهای فرهنگ باید از طریق مدیریت صحیح و سیاست گذاری فرهنگی اجرا شود همان چیزی که مقام معظم رهبری از آن به عنوان «مهندسی فرهنگی» در داخل جامعه و «دیپلماسی فرهنگی» در روابط بین المللی تعبیر میکنند. جامعیت مفهوم فرهنگ اهداف غایی دین را در بر میگیرد و دین در نهایت، به دنبال تحقق عمل صالح از خلال ایمان و یقین است.
در روزگار ما عصر نرم ستیز آغاز شده است، باید جنگ و نبرد آشکار فرهنگی را باور کرد و آن را جدی گرفت ولی دریغ که دشمن آن را از ما جدیتر تلقی میکند. امیر مومنان علی (ع) میفرمایند: شگفتا از این جدیت و اهتمام آنان که میدانند از باطل حمایت میکنند و سستی شما که میبینید حق با شماست! آقای جنتی! از مصادیق این سخن امام، شما نیز هستید، بله شما! شمایی که ادعای حوزوی بودن دارید، شمایی که نام وزیر فرهنگ و ارشاد را یدک میکشید.
ولی در این چند ماهی که گذشت آنچه که در عمل از شما سرزد چیزی جز بیفرهنگی نبوده است! از مجوز پخش فیلمهای توقیفی و رفع توقیف نشریات، گرفته تا مجوز تک خوانی برای کنسرتی که غیر از تهران در شهرهای کوچک و بزرگ هر روز به صورت قارچی در حال تکثیر است میدانید و خوب میدانید که برای رسیدن به مرحله اجتهاد حداقل چهل سال باید درس خواند. ولی باز میگویید: برخی از مراجع اعتقادشان این است که بحث درباره تک خوانی و جمع خوانی خانمها نیست، بحث این است که صدای انها لهو نباشد برخی مراجع نظرشان این است که اگر مفسده انگیز نباشد مشکلی وجود ندارد.
و این نظر از افکارات شما سرچشمه میگیرد. اما حیف و صد حیف بانیان فرهنگی شهرهایی شما را مرجع تقلید خود قرار داده و بر مبنای نظر غیر فقهی شما عمل میکنند. اما خوب میدانید که این رای و نظر بدعتی بیش نیست. بدعتی که چون خوره به اذهان پسرکان و دخترکان افتاده و مانند موریانه از داخل میخورد. بگذریم، ولی یادمان باشد که مهمترین دغدغه رهبری، دغدغه فرهنگی است. درست است که ما مشکلات اقتصادی نیز دازیم ولی باز در موضع انفعال نیستیم و در موضع فعالیتیم.
آقای جنتی یادمان باشد که حوزه فرهنگ شوخی بردار نیست؛ یادمان باشد که مشکل حجاب، اعتیاد، موسیقی و خیلی موارد دیگر نیاز به کار مهندسی شده دارد. ما نمیگوییم که نگاهتان نگاه گشت ارشادی یا پونز در پیشانی کردن باشد، حرف ما این است که چرا احکام را تفسیر به رای میکنیم، چرا باید محکمات دینمان را به بازی بگیریم.
چرا با وجود این همه فرهنگ غنی در قران و سنت باز عینک خودخواهی به چشم زدهایم، عینکی که دیدمان را محدود و محصور با افکار غلط غربی و نگاهتان را غرب زده کرده است. از هابیل و قابیل تا به امروز و تا آخرالزمان. آقای جنتی ما دانشجویان شبیخون فرهنگی را به چشم خود نه، بلکه با جسم و روحمان درک میکنیم. شکست در جنگ فرهنگی، یعنی شکست در همه حوزهها. شکست فرهنگی یعنی از بین رفتن انقلاب و هدر رفتن خون هزاران شهید. وزیر محترم ارشاد لطفا نباشید مانند کسانی که خود را ابزار دست دکترین غرب قرار داده و دچار خواب غفلت شدهاند. حرف اخر این است که هویت فرهنگی و اسلامی اندلس یا اسپانیای امروزی را نیز با دو ابزار زن و شهوت از دستشان گرفتند، لذا نگذارید تاریخ دوباره به دست شما تکرار و تجربه شود.
شما می توانید جهت بازدید و دریافت نشریات دانشجویی به سایت پاتوق آزاداندیشی نشریات دانشجویی مراجعه کنید.