بیماری ایدز نه تنها یک بیماری بلکه یک معضل اجتماعی است

به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از شیراز، محسن مقدمی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز ظهر امروز در همایش روز جهانی ایدز با اشاره به فرهنگ غنی اسلامی  موجود در کشور گفت: این فرهنگ در بحث پیشگیری از بیماری ایدز و اینکه چگونه باید به یک بیمار درگیر با این بیماری کمک کرد، نقش بسزایی را دارد.

وی با بیان اینکه بیماری ایدز نه تنها یک بیماری بلکه یک معضل اجتماعی است، گفت: این بیماری تبعات بیشماری دارد که افراد مبتلا و خانواده آنان را در ابعاد مختلف درگیر می‌کند.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز بیان داشت: در این بیماری اگر فردی در خانواده درگیر این بیماری شود، برای خانواده این فرد انگ است و این به دلیل مظلوم واقع شدن این بیماری است.

مقدمی تاکید کرد: دلیل مظلوم واقع شدن افراد در این بیماری اولین مبتلایان به آن هستند که به دلیل فساد اخلاقی به این بیماری دچار شده اند و همچنان این دید ادامه دارد و به افراد مبتلا امروزه به چشم متهم نگریسته می‌شود.

وی ادامه داد: دید بد جامعه به این افراد باعث شده است که افراد مبتلا نتوانند این موضوع را به اطرافیان اطلاع دهند.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اشاره به تبعات خانوادگی این بیماری که باعث از هم پاشیدگی خانواده ها می شود، گفت: همه افراد جامعه باید خود را سفیران تغییر رفتار بدانند و هر کسی از خود این فرهنگ سازی را شروع کند تا در جامعه بسط پیدا کند.

مقدمی به باشگاه مثبت شیراز که در زمینه دادن امید به افراد مبتلا به بیماری ایدز مشغول به فعالیت است، اشاره کرد و گفت: در این مرکز بیماران مبتلا جمع شده‌اند و به سایر بیماران مبتلا ایده های مثبت می‌دهند.

وی به آمار مبتلایان به ایدز اشاره کرد و گفت: 120 هزار مبتلا به ایدز داریم که از این میان تنها 24 هزار نفر شناسایی شده اند که این وظیفه جامعه است که با افراد پرخطر طوری رفتار کند که خود را معرفی کنند.

در ادامه چند نفر از افراد مبتلا به HIV مثبت از تجربیات خود در این بیماری گفتند که به یک مورد آن اکتفا می کنیم:

زن جوانی که شوهر خود را به خاطر این بیماری از دست داده است، دلیل ابتلای خود را نیز شوهرش می داند، پنج سال است با این بیماری دست و پنجه نرم می کند و یک فرزند مبتلا نیز دارد.

وی در این مورد می‌گوید: زمانی که فهمیدم مبتلا به این بیماری شده ام  تنها به مرگ فکر می‌کردم؛ اما با حمایت‌هایی که پرسنل بهداشت از من کردند اکنون دوباره ازدواج کرده‌ام و زندگی می‌کنم.

این بیمار در مورد مشکلاتی که در این مدت پشت سر گذاشته است، گفت: از طرف خانواده کاملا طرد شدم و با اکراه با من رفتار می‌کردند، جامعه ما را نمی پذیرد و به ما انگ زده می‌شود طوری که احساس می کنیم مجرم هستیم.

وی گفت: از همه مسئولان می خواهم به افراد مبتلا به خصوص زنان که در این قضیه بد سرپرست و بی سرپرست هستند، بگویم ما نیز روزی مانند شما بودیم و حتی به این بیماری فکر هم نمی کردیم ما را دریابید.