درخواست کمک رئیس دانشگاه علوم پزشکی کرمان از دانشجویان

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در کرمان؛ علی اکبر حقدوست صبح امروز در جمع خبرنگاران و در پاسخ به برخی سوالات مطروحه در رابطه با وجود برخی مشکلات از سوی دانشجویان و همکاران خود در دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: مشکلات محیط و فشار سنگین به همکاران بیمارستان بر اینجانب پوشیده نیست و از بابت تحمل این مشکلات قلبا سپاسگزارم و انشاالله خداوند خیرتان دهد.

وی افزود: اما از طرف دیگر بیشترین شکایت‌ها که از مردم، مسئولین و حتی همکاران دانشگاه به سمت من می‌آید، از وضعیت بیمارستان‌ها است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی کرمان تصریح کرد: نظافت بیمارستان، اشکالاتی که در مدیریت بیمارستان پیش می‌آید و مثلا طول مدت بستری یا معطلی‌های زیاد برای دریافت خدمات پاراکلینیک و از همه مهم‌تر برخورد برخی از پرسنل پزشکی، پرستاری، خدمات و پشتیبانی از جمله این شکایات است.

حقدوست ادامه داد: هدف واقعاً اصلاح است و نقطه نظرات شما برای هیات رئیسه بسیار ارزشمند است؛ لطفا واقع بینانه با در نظر گرفتن محدودیت‌های دانشگاه و بیمارستان از یک طرف و همچنین با توجه به کاهش انگیزه بعضی از همکاران و خطیر بودن وظیفه سازمانی و فشار بالای کاری اگر جای بنده بودید چه می‌کردید؟

وی در ادامه و به دنبال مشارکت کم نظیر دانشجویان و اساتید و پرسنل دانشگاه علوم پزشکی کرمان در پاسخ به سوال مطروحه و بیان نقطه نظرات؛ پیامی را منتشر کرد و از همگان خواست تا نظرات و پاسخ‌های خود را در بخش نظرات ارسال کنند.

متن پیام به شرح زیر است:

 از همه شما که وقت گذاشتید و مطالب خود را نوشتید بسیار متشکرم.

با دقت همه را خواندم و پیام های بعدی را نیز مطالعه می‌کنم و استفاده می‌کنم.

 این حجم پیام از سمت افرادی مختلف نشان می‌دهد که سیستم خدا را شکر زنده است و شما عزیزان به وضعیت سیستم دانشگاه حساس هستید که اینجای تقدیر دارد.

 امیدوارم این بحث‌ها را کماکان ادامه دهید تا کم کم به راهکارهای عملی مشخص و قابل اجرایی برسیم.

 فقط خواهش می‌کنم علاوه بر درددلهایی که همه ارزش خواندن و توجه دارند به سوال اصلی من نیز توجه ویژه داشته باشید و به آن نیز هر چند مختصر پاسخ دهید.

همه ما دلمان می‌خواهد خیلی از این مشکلات نباشد ولی باور بفرمایید قدرت مانور من به عنوان یک مسئول بسیار محدود است.

من نمی‌توانم معجزه کنم و پول بیافرینم تا همه عقب افتادگی‌ها و نیاز‌ها را جبران کنم.

 یا نمی‌توانم قوانین را از نو بنویسم و حق بعضی از شما عزیزان زحمت کش که کارهای سنگین دارید را چند برابر کنم.

 حقوق و مزایا قوانین کشوری هستند که قدرت مانور ما حتی اگر منابع مالی داشته باشیم بسیار محدود است.

 همچنین بعضی از شما عزیزان از بعضی مدیران تعریف کرده و از بعضی‌ها کمی دلخورید؛ اما همین ما هستیم که یک روز رئیسیم و یک روز فرمانبردار.

یک روز شاکی هستیم و یک روز مورد شکایت؛ یک روز پاسخگو هستیم و یک روز سوال کننده.

 برای بهتر شدن سیستم تک تک ما باید بهتر شویم و بهتر عمل کنیم. خیلی وقت‌ها مشکل را در دیگران می‌بینیم ولی در خودمان خیلی دقیق نمی‌نگریم و ایراداتمان از دیدمان مخفی است.

من خودم حتما اشکالات زیادی دارم ولی در برخورد با شرایط‌ گاه سخت دانشگاه گناه را به گردن دیگران می‌اندازم یا می‌گویم دولت و وزارت پول نمی‌دهد یا قانون دستم را بسته است یا زیر مجموعه کم کاری می‌کنند؛ کمتر فکر می‌کنم که شاید مدیریتم اشکال دارد و نتوانسته‌ام آنگونه که باید و شاید مسائل دانشگاه را اداره کنم؛ این اشکال برای همه ما وجود دارد.

ببخشید باز طولانی شد لطفا محبت بفرمایید و واقع بینانه به من بگویید که چگونه باید کیفیت کارهای دانشگاه را هم زمان با رشد فیزیکی و یا کاهش بدهی‌ها و افزایش امکانات و تجهیزات بهتر کرد.

 چه باید بکنیم که فضا و فرهنگ دانشگاه زیبا‌تر شود و نوع دوستی و خدمت به خلق زیاد‌تر شود؛ احترام به بیت المال بهتر شود و حتی فکر کنیم نیم ساعتی که تلفنی کارهای شخصیمان را انجام می‌دهیم جزو بیت المال است و باید خیلی محترم شمرده شود.

چه کنیم که صداقت به معنای عامش بیشتر متبلور شود.