«گاف» و روزی که از رگ گردن نزدیک تر بود!

به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، در آخرین روز تعطیلات عید، روزی وجود دارد به نام سیزده به در! سیزده به در یا سیزده دربدر، روزی است که اگر نروید بیرون و روی یکی دو بوته چمن زیر انداز نیندازید و به شادی و تفریح نپردازید و جوج نزنید به بدن و 4 تا شاخه نشکنید و سبزه گره نزنید، ممکن است العیاذ بالله قرآن خدا غلط بشود.

به صورت کلی میتوان گفت سیزده بدر روزی است که جماعت از خانه هایشان به مقصد کوه، دشت و بیابان خارج می شوند تا با طبیعت آشتی! کنند و زورکی هم که شده در دامان طبیعت خوش بگذرانند.

گاف قصه ی ما هم که همه ی رسومات قدیمی ایام نوروز از خانه تکانی گرفته تا چهارشنبه سوری اش را مو به مو انجام داده بود، مصمم به برگزاری آخرین رسم لذت بخش تعطیلات نوروزی بود.

بیایید با هم به گاف کمک کنیم تا ملزومات پیک نیک یک روزه در پارکها و بوستانهای تهران را آماده کند!

جوج به سیخ زده شده با مخلفات به مقدار کافی، طناب برای احداث یک عدد تاپ، یک عدد توپ والیبال، فوتبال، راکت بدمینتون بعلاوه توپ، ضبط  با بلندی صدای کافی و یک عدد لوح فشرده حاوی آهنگ های شش و هشت! ( اگر ماشین دارای ضبط و باند مناسب باشد این مورد لازم نیست)، ترقه های باقی مانده از چهارشنبه سوری، زیر انداز به مساحت مورد نیاز افراد خانواده، پیامک فراخوان به عمه ها، عموها، خاله ها و دایی ها همچنین پسران و دختران ایشان، به منظور برگزاری 13 بدر به صورت ایلی و ...

با توجه به ممنوعیت دخانیات آبی-بادی و اینکه آقای گاف و خانواده اهل این برنامه ها نیستند، از نام بردن یکی از چیزهایی که امروزه جزو تفریحات ثابت عده معدودی شده خودداری میکنیم.

بعد از پیدا کردن منطقه ی هدف و اعلام فرمان اتراق از طرف پدربزرگ گاف، هر کس سراغ کاری می رود. جوانهای فامیل از درخت ها بالا رفته و با شکستن شاخه های اضافی! درخت را برای بستن تاپ آماده میکنند و همچنین برای کباب کردن جوج ها هیزم فراهم میکنند. خانم ها یا سالاد درست میکنند، یا غیبت میکنند، یا به هم فخر میفروشند و برای هم رییس بازی درمیآورند.

گاف هم فارغ از دو جهان در و پیکر ماشینش را باز میکند و بدون توجه به آسایش خانواده های اطراف "دوپس دوپس" راه می اندازد طوری که پدربزرگ 90 ساله اش هم بیاختیار "هد" میزند.

با ایجاد اجاق گاز دستی و اتش زدن چوب های بدست امده از درختان قسمت سرخپوستی سیزده بدر شروع میشود که دودش هم توی چشم خانواده گاف میرود و هم خانواده های اطراف.

آنقدر میزان اقبال مردم به طبیعت در این روز زیاد میشود که در پارکها تقریبا جا برای سوزن انداختن پیدا نمیشود، برای بازی ایی مانند والیبال باید ابتدا روی زمین جای پا پیدا کرد و سپس بخاطر هرتوپی که توی سفره و بشقاب و سر و صورت خانواده های مجاور میخورد، عذر خواهی کرد.

از امید بخش ترین قسمت های سیزده بدر گره زدن چمن توسط دختران ترشیده ی فامیل به امید باز شدن بخت است. البته تجربه ثابت کرده عمه ی گاف چمن که هیچ، درخت هم گره بزند امیدی به ازدواجش نمیتوان داشت.

از جمله پدیده های این روز علیرغم تمام برنامه های فرهنگ سازانه ی رسانه ها، میتوان به بجا ماندن انبوهی از آشغال، درخت شکسته و سوخته ، گل های کنده شده از ریشه و... اشاره کرد که یاداور آخرین حمله مغول به ایران می باشد. شاید به همین خاطر است که نام این روز را سیزده به در ( سیزدهمین روزی که جان طبیعت به در میشود ) گذاشته اند.