به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از یاسوج، بسیج دانشجویی دانشگاه یاسوج در بیانیه ای به انتقاد از بی توجهی مسئولان این دانشگاه نسبت به مزار شهید گمنام پرداخته و از رویکرد فرهنگی حاکم بر دانشگاه انتقاد کردند.
متن بیانیه به شرح زیر است:
« بسم ربّ الشّهداء والصّدیقین »
چه ساده فردایمان را فراموش می کنیم و وعده و وعید های نطق های پشت میکروفن هایمان را به پشت گوش می اندازیم و انگار نه انگار با عندهم ربهم یرزقون به جنگ بر خواسته ایم و مگر نه اینکه به گفته امام (ره) قدس الله نفس الزکیه( قبور شهدا زبان گویایی است که با عظمت روح جاوید آنان شهادت می دهد.
حال ما را چه شده است ای شهید که شما را به حال خود گذاشتیم تا به حال خود برسیم! !! و مگر نه اینکه تلاش برای احیای قبور شهدا تلاشی است در جهت احیای راه شهدا برای حال و آینده، و این نیز بر خواسته از ضمیر پاک باطنی حضرت زهرا سلام الله علیها است که بزرگی خویش را در سیره خود با ارج نهادن به قبور شهدای اُحد و تعمیر و مرمت انان به نمایش گذاشته است و پیكره تاریخ نه تنها پر شده؛ بلکه مزین شده بر چنین اعمالی است.
و مگر نه اینکه تاریخ نیز کلاس درس است که دانش آموختگان آن را عبرتی می بایست. و مگر نه اینکه فردا شهدا نیز در زمره شفاعت کنندگان اند، پس بترسیم از روزی که مُهر رد خود را به خاطر بی مهری ما بر پرونده هامان بچسبانند و حال که امروز خود را چنان به صندلی ها چسبانده ایم فراموش نکنیم که صندلی و صندلی نشینان مدیون خون شهدا هستند و همین بس ما را که گریزی نیست و فردا به خاطر همین صندلی ها( مسئولیت ها) بازخواست می شویم.
روزی که جسم پاک و تطهیر شده شهید گمنام که صد البته نامی تر از ما مدعیان نام و نشان و منصب هستند، در میان سلام و صلوات حاضرین -که بالاخص مسئولین نامی دانشگاه و استان بودند - در محوطه دانشگاه به خاک سپرده شد حیاتی را به دانشگاه بخشید از سر لطف، اما هیچ کس گمان نمی کرد که امروز بعداز گذشت سه سال واندی از آن تدفین باشكوه، مزار منور فرزند روح الله همچنان غریبانه در آغوش باد و بوران، خار و خاشاک و آماج گستاخی ما طلایه داران مدعی پیروی از آرمان شهدا باشد.
مایی که فریاد انقلابیمان گوش فلک را کر کرده است، مایی که مدعی ادامه دادن راه آن عزیزان هستیم، مایی که از سامان دادن مزار نورانی آن عزیز نیز عاجز مانده ایم و حتی نتوانستیم یک راه ارتباطی مناسب که با صرف کمترین هزینه برآورده می شود را ایجاد کنیم و نه تنها این کار را نکرده ایم بلکه آن را در تپه ای صعب العبور تدفین کرده که همچنان غریب بماند که نشاید کسی حتی گذرا، گذارش به آنجا بیفتد و فاتحه ای را برای آمرزش خود نه آن شهید بخواند. معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه ما را چه شده است که اكثر دانشجویان دانشگاه همچنان خبر ندارند که این دانشگاه میزبان یک شهید است و مسئولین این استان که ادعای مهمان نوازی می کنند را چه شده است که مهمان خویش را رها کردند به امان خدا. کار بر عکس شده است! اینها کسی را ندارند، اما خدا را که دارند!
در دانشگاه که باید به رشد دانش و فرهنگ دینی و تحقق مطالبات رهبری باشد، تلاش زیادی مصروف برگزاری برنامه های بی خواص می کردید، اما دردا و دریغا و فریادا از سقف و سایه بانی که تربت پاک شهدا را از آفتاب و باد و بوران و مصون بدارد.
در کنار این همه ساختمانی که با رشد قارچ گونه - که ان شاءالله به قصد قربت است - سر از خاک بر می آورند، آیا این شهید گمنام به قدر یک سقف هم سهم ندارد که مدت هاست بنای آن را نیمه کاره رها کرده اند؟! ایا اگر فرزند خودمان بود نیز چنین عمل میکردیم!!!
در پایان از همه نهادهای مسئول استانی و به خصوص کسی که بر صندلی ریاست (سرپرستی) و معاونت فرهنگی دانشگاه تکیه زده می خواهیم، اگر به وظایف قانونی خود آشنا نیستید و عمل نمی کنید لااقل به وظیفه دینی و اخلاقیتان عمل کرده و هرچه زودتر به ساماندهی مزار نورانی شهید گمنام اقدام نماید؛ چراکه ما فراموش نکردیم صحبت های شما را مبنی بر اینکه هزینه ساخت مرقد شهید تصویب شده و در دستور اجرا قرار گرفته است، اما به راستی چرا بعد از گذشت مدت زمان طولانی هنوز این پروژه نیمه کاره رها شده است؟ و اگر باز هم روضه، روضه بی پولی دانشگاه است هر چند که باورمان نمی شود ولی بفرماید تا گلریزان به پا كنیم و مزار شهید را از این وضعیت در آوریم.
آقایان فراموش نکنید که اگر امروز نانی میخورید از صدقه شهداست.
بسیج دانشجویی دانشگاه یاسوج