برای لوله کشی آب به درون خانه‌هایمان پول نداریم

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، ساعت۶:۳۰ صبح یک روز گرم اردیبهشت ماه از مشهد به سمت روداب از تابع شهرستان سبزوار حرکت می‌کنیم، منطقه‌ای که به گفته مسئولان بزرگترین و در عین حال یکی از محروم‌ترین بخش‌های کشور ماست.

 

منطقه‌ای که متاسفانه به دلیل مشکلات بسیار زیاد که مهم‌ترین آن‌ها نبود آب و اشتغال است روز به روز در حال خالی‌تر شدن از جمعیت و خاصه قشر جوان می‌باشد و مسئولان استانی حتی نیم نگاهی به مشکلات آن نمی‌اندازند تا شاید بتوانند دردی از این مردم دوا کنند.

 

همان مسئولانی که تا چندی پیش برای گرفتن رای به این مناطق می‌آمدند و قول‌های بسیار می‌دادند؛ اما امروز که به نوعی«سوار خر مراد شده‌ان»د فرصت حضور در بین مردم و شنیدن ذره‌ای از مشکلات آنان را برای خود به وجود نمی‌آورند مگر روزی که بار دیگر به رای آنان محتاج باشند.

 

با سپری شدن حدود چهار ساعت به شهرستان سبزوار می‌رسیم و به سمت روستاهای بخش روداب ادامه مسیر می‌دهیم. جاده بسیار زیبا و جذابی پیشروی ماست و تنها مسئله‌ای که در این بین توی ذوق می‌زند دو طرفه بودن این جاده تقریبا پرپیچ و خم است که قطعا خطراتی را به دنبال خواهد داشت هم برای مسافرین و هم برای مردم منطقه.

 

 

با گذشتن حدود یک ساعت از سبزوار به روستای آریان یکی از روستاهای محروم بخش روداب می‌رسیم که در این روستا، جهادگران جهت گذراندن یک دوره دو روزه آموزشی از سراسر استان گرد هم جمع شده‌اند. کلاس‌ها فشرده و پشت سر هم است و اساتید از هر فرصتی جهت انتقال آموزش‌های لازم به دانشجویان جهادگران آینده استفاده می‌کنند.

 

پس از جابجایی و آشنا شدن تقریبی با روستا برآن شدیم با همراهی مابقی خبرنگاران به گفتگو با اهالی روستا بپردازیم و با مشکلات آنان از نزدیک آشنا شویم به همین دلیل در ابتدا گفتگو کردیم با فریده رنجبر، یکی از اهالی روستای آریان بخش روداب و از وی خواستیم تا کمی از مشکلات روستا برای ما بگوید.

 

رنجبر در گفتگو با خبرنگار این خبرگزاری، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات مردم این روستا را نداشتن کار دانست و گفت: به دلیل نداشتن شغل بسیاری از جوانان روستا به تهران مهاجرت می‌کنند.

 

وی، مشکل دیگر اهالی روستا را نداشتن آب برای کشاورزی دانست و تصریح کرد: در این روستا بیش ۱۳۰خانوار زندگی می‌کنند که به دلیل نبود آب اکثر مردم، دامدار هستند که چنانچه سال خشکی را داشته باشیم غذا برای دام نیز نخواهیم داشت.

 

چرا مسئولان جهت رسیدگی به معضلات روستا به این منطقه سری نمی‌زنند؟

 

رنجبر ضمن انتقاد از عدم مراجعه و رسیدگی مسئولان به این روستا خاطرنشان کرد: متاسفانه مسئولان هنگامی که می‌خواهند رای مردم را جمع کنند به مناطق محروم و روستاها می‌آیند و شعارهای رنگارنگ می‌دهند؛ اما هنگامی که انتخاب می‌شوند نه تنها به وعده‌هایی که داده‌اند عمل نمی‌کنند؛ بلکه حتی یک دیدار کوچک از مردم مناطق محروم به عمل نمی‌آورند تا بدانند ما با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنیم.

 

وی در رابطه با میزان رسیدگی به وضعیت بهداشت و درمان روستا بیان کرد: چند سالی است که یک خانه بهداشت در این روستا احداث شده و هفته‌ای یک بار یک پزشک عمومی مردم را ویزیت می‌کند.

 

 

رنجبر گفت: از بابت درمان با مشکل زیادی مواجه نیستیم؛ بلکه بیشترین مشکل ما نداشتن کار و آب برای کشاورزی است.

 

در ادامه مختار صدوق، یکی دیگر از اهالی روستای آریان با اشاره به این‌که مشکلات مردم این روستا بسیار زیاد است، تصریح کرد:یکی از مشکلات ما بحث وام است. هنگامی که به بانک مراجعه می‌کنیم جهت اخذ وام، به ما می‌گویند ضامن کارمند می‌خواهیم.

 

وی با اشاره به اینکه یک فرد روستایی از کجا ضامن کارمند پیدا کند، خاطرنشان کرد: هنگامی که مسئولان خود وام می‌خواهند به راحتی میلیارد، میلیارد وام می‌گیرند؛ اما هنگامی که می‌خواهند به یک روستایی دو میلیون تومان وام بدهند، هزار علت می‌تراشند تا وام ندهند.

 

صدوق بیان کرد: متاسفانه دهیار به وضعیت روستا رسیدگی نمی‌کند.

 

درست می‌گویند در بیش از یک ساعتی که ما در روستا چرخ می‌زدیم کمتر جوانی به چشم ما می‌خورد بیشتر آنان مشکلات و معضلات روستا را تاب نیاورده، رخت عزیمت به تن کرده و به امید یافتن شغلی در خور راهی دیار غربت شده‌اند.

 

در ادامه، پس از اقامه نماز و صرف ناهار دانشجویان و خبرنگاران در اتوبوس‌های خود جهت بازدید از دیگر روستاهای منطقه قرار گرفتند.

 

قرار است در این بازدیدها جهادگران به نقاط محروم بخش روداب سری بزنند که به اصطلاح به این بازدیدها «حضور در عرصه» می‌گویند، و در این سیر و سیاحت با مشکلات و معضلات منطقه آشنا شوند تا تابستان که برای خدمت رسانی به مردم منطقه حضور می‌یابند بهتر بتوانند کمک حال آنان باشند.

 

عصر هنگام به روستای چاه تلخ می‌رسیم. در ابتدا، یکی از جهادگران منطقه به نام علی نصیری در رابطه با مشکلات این مردم با دانشجویان به گفتگو می‌نشیند و از عدم حضور پزشکان در نقاط محروم کشور انتقاد می‌کند.

 

محمدعلی بخشی، یکی از اهالی روستای چاه تلخ داراب سبزوار که عمر خود را در این منطقه سپری کرده، در رابطه با مشکلات این منطقه در گفتگو با این خبرگزاری، خاطرنشان کرد: در این روستا ۱۵ خانوار زندگی می‌کنند که متاسفانه با مشکلات بسیار زیادی مواجه هستند.

 

وی با بیان این‌که آب موجود نامناسب است، گفت: یکی از مشکلات اهالی این روستا و بسیاری از روستاهای این منطقه نداشتن کار است و همین مسئله سبب شده تا بسیاری از جوانان روستا به شهرهای بزرگ از جمله تهران مهاجرت کنند.

 

 

گاهی اوقات در طول ۱۶ ماه حتی یک ماما به این منطقه نمی‌آید!

 

بخشی در رابطه با وضعیت درمان و بهداشت روستا بیان کرد: در برخی روستاهای این منطقه حدود ۱۶ ماه پزشک و ماما نمی‌آید و برخی اوقات که پزشکی گذرش به این منطقه می‌افتاد از داخل خودرو پیاده نمی‌شود تا بیمار را معاینه بلکه در خودروی خود به معاینه بیماران می‌پردازد تا لباس‌هایش خاکی نشوند!!!

 

احداث کارگاه بلوک زنی با سرمایه ۲۰ تن سیمان

 

همچنین علی نصیری، یکی از جهادگران منطقه روداب سبزوار در رابطه با امکاناتی که تا کنون برای کمک به اهالی این روستا فراهم کرده‌اند، گفت: با کمک اهالی روستا یک کارگاه بوک زنی راه‌اندازی کرده‌ایم که چهار کارگر در آن مشغول کار هستند و نان آور خانواده شده‌اند.

 

نصیری ادامه داد: دو نیم میلیون تومان وام جهت انتقال ۲۰ تن سیمان به روستا برای استفاده در کارگاه بلوک زنی اختصاص یافته که هم اکنون این میزان سیمان در کارگاه می‌باشد و کارگران در حال حاضر در کارگاه مشغول کار هستند.

 

وی ادامه داد: از دیگر اقداماتی که قرار است با کمک اهالی انجام دهیم، راه اندازی مرکز پرورش شتر مرغ است که چنانچه راه‌اندازی شود تا ۵۰ کارگر در آن مشغول به کار خواهند شد.

 

 

این جهادگر یادآو شد: همچنین تعدادی دار قالی با پول اهالی در خانه‌ها گذاشته شده که ما به آنان تضمین داده‌ایم چنانچه قالی‌ها را ببافند پیدا کردن بازار فروش با ما خواهد بود.

 

روستای گَرداب از دیگر روستاهای روداب سبزوار بود که مردمش با مشکلات بسیار زیادی روبرو هستند که نداشتن حمام، آب، خانه بهداشت، عدم مراجعه پزشک به این منطقه و نداشتن کار بخشی از مشکلات آنان است.

 

علی نصیری در رابطه با این روستا بیان کرد: چندی پیش در این روستا بیش از ۲۷ خانوار زندگی می‌کرد که در حال حاضر به ۲۲ خانوار رسیده است.

 

وی ضمن اشاره به اینکه نداشتن آب باعث شده در این روستا نه درخت باشد و نه آبادانی، تصریح کرد: نداشتن حمام یکی از مشکلات اساسی این مردم است. در حال حاضر حمام برای این روستا ساخته شده؛ اما با توجه به اینکه از نظر سوخت با مشکل مواجه هستند بر آن شدیم از طریق انرژی خورشیدی آب این حمام را گرم کنیم که چنانچه این اتفاق رخ دهد بخشی از مشکل حمام مرم روستا حل می‌شود.

 

این جهادگر با بیان این مطلب که مردم این روستا در فراهم کردن آب در مضیقه هستند، بیان کرد: با توجه این‌که در گَرداب آب نداریم از روستای چاه تلخ به این جا لوله کشی کرده‌اند تا مشکل آب مردم برطرف شود که متاسفانه با این وجود نیز در طول ماه 10 روز آب نداریم.

 

یکی از اهالی روستای گَرداب در این رابطه می‌گوید: یکی از مشکلات ما این است که پول برای لوله کشی آب به درون خانه‌ها نداریم به دولت هم گفتیم که آنان لوله کشی کنند، مردم پول نصب کنترل را می‌دهند که متاسفانه این اقدام تا کنون انجام نشده است.

 

امامی نامطلوب بودن وضعیت بهداشت منطقه را از دیگر مشکلات مردم دانست و گفت: متاسفانه هر سه ماه به سه ماه پزشک به این منطقه می‌آید و چنانچه در طول این مدت بیماری داشته باشیم باید به سبزوار برویم و بسیار اتفاق افتاده است که در طول مسیر مادر بارداری فرزند خود را از دست داده باشد.

 

 

از کجا کارمند بیاوریم که چک کارمندی بگیریم؟!

 

وی ندادن وام را یکی دیگر از مشکلات پیش روی مردم روستا برشمرد و خاطرنشان کرد: هر زمان که برای اخذ وام به بانک مراجعه می‌کنیم می‌گویند «چک کارمندی بیاورید»، ما از کجا چک کارمندی بیاوریم؟!

 

امامی با اشاره به اینکه کلاس درس بچه‌ها در کانکس برگزار می‌شود، بیان کرد: در این کانکس بچه‌های ما تا کلاس پنجم ابتدایی درس می‌خوانند و چنانچه قرار باشد ادامه تحصیل بدهند باید به روستاهای دیگر که آبادتر هستند بروند.

 

در ادامه در دیدار از روستای شَند، علی نصیری، یکی از جهادگران این منطقه در جمع دانشجویان و خبرنگاران با اشاره به این‌که این روستا دارای 15 خانوار جمعیت است، گفت: با توجه به اینکه در این روستا برای جوانان کار وجود ندارد به همین دلیل اکثر جمعیت جوان روستا جهت یاقتن کار به شهرهای بزرگ مهاجرت کرده‌اند که متاسفانه در همان شهرها نیز این افراد مشغل مناسبی را نیافته‌اند.

 

وی ادامه داد: به همین دلیل بر آن شدیم تا به کمک اهالی روستا در این مکان اشتغالزایی کنیم تا هم مابقی خانوارها مهاجرت نکنند و هم افرادی که رفته‌اند بازگردند.

 

نصیری با بیان اینکه تصمیم گرفته‌ایم در این منطقه فضا را برای پرورش شترمرغ، بوقلمون، بلدرچین و کبک فراهم کنیم، خاطرنشان کرد: در ابتدای امر بر روی 500 بلدرچین سرمایه گذاری خواهیم کرد که تا پنج هزار بلدرچین نیز قابل گسترش خواهد بود.

 

این جهادگر ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات اساسی مردم این روستا نداشتن آب مناسب است. متاسفانه آب این منطقه بسیار سنگین است به طوری که در این آب منگز وجود دارد که وجود این عنصر در آب مشکلات بسیاری را برای مردم به وجود آورده است.

 

وی بیان کرد: به همین دلیل در حال حاضر بر روی یک طرح تحقیقاتی کار می‌کنیم تا بتوانیم فیلتری متناسب با منطقه جهت تصویه آب روستا طراحی کنیم.

 

اشتغالزایی باید دغدغه نیروی بسیجی و جهادگر ما باشد

 

نصیری در ادامه ضمن تاکید بر این‌که اشتغالزایی باید دغدغه نیروی بسیجی و جهادگر ما باشد، یادآور شد: نسخه‌ای که برای اشتغالزایی یک روستا پیچیده می‌شود به کار سایر روستاها نمی‌آید. هنگامی که گفته می‌شود در این روستا باید شترمرغ و یا بلدرچین پرورش داده شود این به این معنا نیست که این نسخه را می‌توان در دیگر روستاها پیاده کرد؛ بلکه در ابتدا باید خاک روستا آزمایش و موقعیت منطقه به درستی ارزیابی شود تا در نهایت بگوییم در این روستا می‌توان در چه زمینه‌ای فعالیت کرد.

 

این جهادگر در بخش دیگری از سخنان نسبت به برخی اقدامات جهادگران انتقاد کرد و گفت: خوشبختانه جهادگران امکانات خوبی را برای مردم روستاهای محروم فراهم می‌کنند؛ اما برخی مواقع شاهد هستیم فعالیت‌هایی که در منطقه انجام می‌دهند دردی را از مردم دوا نمی‌کند.

 

وی تاکید کرد: کشیدن گل و بوته و یا آموزش زبان انگلیسی به درد مردم منطقه نمی‌خورد، ابتدا باید برای اهالی اشتغالزایی کرد، لوازم بهداشت و درمان آنان را فراهم کرد و در نهایت به این مسائل اندیشید.

 

در ادامه نصیری از طبع بلند و مهمان نوازی مردم این منطقه می‌گوید، درست است به هر محله‌ای که سر می‌زنی پذیرای حضور جهادگران و مهمانان روستا هستند گویی به استقبال فرزندان خود می‌آیند.

 

افتتاح نخستین دهکده اقتصاد مقاومتی خراسان رضوی در روداب

 

همچنین در ادامه این اردوی دو روزه محمدعلی قارزی، مسئول بسیج دانشجویی شهرستان سبزوار نیز در جمع خبرنگاران حضور یافت و در رابطه با مشکلات این منطقه بیان کرد: با توجه به اینکه رودآب یکی از محروم ترین بخش‌های کشور است؛ بنابراین تصمیم بر این شد تا در این مناطق اردوی جهادی برگزار کنیم همچنین این بخش نخستین مکانی در کشور است که اردوهای جهادی چند روزه در آن برگزار می‌شود.

 

وی ضمن اشاره به اینکه نخستین دهکده اقتصاد مقاومتی استان را در رودآب افتتاح کردیم، یادآور شد: احداث گلخانه، پرورش شترمرغ، پرورش بلدرچین و کبک را از جمله فعالیت‌ها و آموزش‌های است که دانشجویان جهادگر به مردم این منطقه می‌آموزند.

 

قارزی، نداشتن حمام و کمبود آب کشاورزی را از جمله مشکلات این منطقه دانست و تصریح کرد: خوشبختانه شاهد هستیم که مسئولین استقبال بسیار خوبی از جهادگران به عمل می‌آورند، در سال‌های گذشته در بین مردم فقر فرهنگی و فکری بسیاری وجود داشت؛ اما امروز شاهد استقبال بسیار خوب مردم از جهادگران هستیم.

 

 

پس از بررسی و آشنایی با مشکلات مردم روستاهای شهرستان سبزوار به محل خوابگاه‌ها برگشتیم و فردای آن شب با پایان یافتن کلاس‌های آموزشی فشرده هر دانشجو به همراه کاروان خود به شهر خود بازگشت تا جهاد علمی خود را ادامه دهد تا تابستان با بهره‌گیری از آنچه که در دانشگاه‌ها آموخته است به کمک به این مردم بیاید.