گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»- یادداشت دانشجویی*؛ مذاکره و مذاکرات همان چیزی که مدتها است دولت به دنبال آن است، چنان که کلید حل تمام مشکلات را برخلاف آنچه که هست، در مذاکرات دیدهاند و متاسفانه این دید و طرز فکر برای بعضی از مردم نیز به وجود آمده و باعث شده تا مردم مذاکره و لغو تحریمها را رهایی از مشکلات اقتصادی بداند، در صورتی که در واقعیت این چنین نیست و آنچه که حلال مشکلات اقتصادی ما است در داخل کشور است و به دست یکایک افراد جامعه رقم میخورد نه بدست دشمنی که سالهاست شمشیرش را برای ما از رو بسته و ما بازهم با دیدن قرآن برسر نیزههایشان فریب آنها را میخوریم و چشم بدست آنها داریم.
بله زمانی بود که به علت محدودیتها و تفکری که استعمار برجامعه خورانده بود، تقریبا هیچ کار علمی و پژوهشی را نمیتوانستیم در داخل انجام بدهیم ولی به حول وقوه الهی امروز به نقطه ای رسیدهایم که چشم جهان به دست ماست.
از یک طرف پیشرفت چشمگیر علمی در چندسال اخیر و از طرفی فراگیر شدن اسلام در سطح بینالملل تداعی شده و این همان چیزی است که غرب از آن هراس دارد و درصدد متوقف کردن و نابودی آن است حال مذاکرات بهترین گزینه برای مقابله با این موارد است، حرکتی که بتواند توسط آن احاطه کامل بر روی قسمتهای حساس و مهم یک چنین کشوری پیدا کند و ضربهای کوبنده بر آن وارد نماید.
کشوری که پس از گذشت سی و شش سال از انقلابی کسی نتوانسته یک وجب از خاکش را از آن جدا کند، بهترین راه برای متوقف کردن آن همین مذاکرات و ایجاد سردرگمیهایی بواسطه مشکلات اقتصادی در زندگی روزمره مردم است و در کنار آن استفاده از موقعیت به وجود آمده از قِبل تحریمها برای مذاکره و استفاده از فضای موجود برای پیشبرد اهداف فرهنگی که قصد نابودی ریشهای و پایهای جمهوری اسلامی را در آن دارند.
مذاکرات و بازرسی از تاسیسات هستهای مقدمه کتابی است که برای ایران قلم زدهاند و این مذاکرات به بازرسی از تاسیسات هستهای ختم میشود و آغاز راهی است که از همین ابتدا پایان آن مشخص است و در صورت سهلانگاری و نادیده گرفتن آن بدون توجه به افقهای پیش رو وآینده میتواند تبعات سنگینی را برای کشور و مردم به دنبال داشته باشد، تبعاتی که شاید تا سالها غیرقابل جبران باشد.
بهترین گزینه برای متوقف ساختن ایران تحریم بود و پس از آن برگزاری مذاکره درباب مسئله هستهای که لغو تحریمها را در به نتیجه رسیدن آن بنا گذاشته بودند، صنعت هستهای یک مسئله ساده نیست که فقط یک قشر خاص از جامعه را درگیر کند، بلکه برای ساخت یک نیروگاهی همانند بوشهر و یا فردو، فقط از یک طیف خاص که رشته آنها مرتبط با فیزیک هستهای باشد استفاده نمیشود و از شروع کار در مرحله تولید، پردازش و خروجی از متخصصین زیادی در رشتههای مختلف از جمله مکانیک، برق، هوافضا و غیره را نیازمند است، حال ایران با تکیه براین دانش بومی توانسته تا یک نیروگاه کاملا ایرانی و بومی بسازد و در ظرف مدت کوتاهی به نقطه قابل تاملی در صنعت هستهای دست پیدا کند و اینکه امروز بعضی از روشنفکرنماها بگویند که آقا ما صنعت هستهای را میخواهیم چهکار کنیم این فریب است؛ این شبیه همان حرفی است که زمان قاجار وقتی نفت کشف شده بود و انگلیسیها میخواستند نفت را ببرند، دولتمرد قاجاری میگفتند ما این مادّهی بدبوی عَفِن را میخواهیم چهکار کنیم، بگذارید ببرند! این شبیه آن است و قابل تامل است.
دستاورد هستهای، بسیار مهم است و دنبال کردن این صنعت و صنعتی کردن کشور، بسیار چیز لازمی است؛ بایستی این مورد توجّه باشد حال در صورتی که بازرسی از تاسیسات هستهای و در پی آن تاسیسات نظامی مورد قبول واقع گردد، عملا اقتدار و عزت کشور زیر سوال رفته و از آنجایی که یکی از ابعاد مهم اقتدار یک کشور در مقابل دشمنانش قدرت نظامی آن است با رفتن زیر ذربین عملا قدرت نظامی آن کشور کار آمدی خود را از دست میدهد حال افرادی آگاهانه و یا ناآگاهانه تن به قبول چنین امری میدهند و خشنود از اینکه مقداری از، بخشی از، اندکی از سرمایه بلوک شدشان را پس میگیرند و مشکلات اقتصادی کشور را حل میکنند؛ اما اینجا جای این سوال است که بپرسیم آیا باید در قبل پول و سرمایهای که از خودمان است هم امتیاز بدهیم!!! و ای کاش فقط درحد یک امتیاز بود؟!
در کنار این مسئله باید به موضوع فکت شیت و ارائه آن توجه داشت که طرف مقابل به دنبال بیاعتماد کردن مردم نسبت به تیم مذاکره کننده است و تیم مذاکره کننده باید به گونهای مدیریت کنند که مردم بی اعتماد نشوند در حقیقت به متن غربی مراجعه نکنند و خودمان متنها را به موقع ارائه دهیم و صادقانه اطلاعات را در اختیار مردم قرار دهیم و اگر این چنین شود، قطعاً مردم مشاورههایی را ارائه میدهند که میتواند کمک بسزایی را داشته باشد.
در پایان این امر قابل ذکر است که باید توجه داشت پیشرفت و رفع مشکلات اقتصادی کشور در بیرون از مرزهای کشور قابل حل نمیباشد و باید با نگاه حل در داخل به آن نگاه کرد و با استفاده از راهکارهای اقتصاد مقاومتی و تمهیداتی که دولت برای آن در نظر گرفته به برطرف کردن این مشکل بپردازیم بعضی افراد خواسته و ناخواسته سد راه برداشتن این مشکلات میشوند که آن هم با آگاهسازی و روشنگری این افراد قابل حل است.
موفقیت تیم مذاکره کننده در همدلی و همزبانی میان ملت است نه ایجاد تفرقه میان این دو آن هم در شرایط فعلی که واقعا خطرناک است، بله هستند بعضی از افرادی که ناآگاه هستند خوب آگاهشان کنید نه تخریب، از آن طرف هم چنین افراد باید تاب و توان انتقاد را داشته باشند و از نقدهای سازنده استفاده کنند و منافع ملی را مد نظر قرار دهند، بعضی از مواقع نمکدان شکستن بهتر از نشکستن است...؟!
* محمدرضا شاه رجبیان - دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد نجفآباد
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.