باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ نگاهی به استراتژی نظام استکباری جهانی به سرکردگی آمریکا در تهاجم به کشورهای مختلف نشان می دهد بازرسی تحت عناوینی چون تسلیحات کشتار جمعی همواره به عنوان ابزاری برای جاسوسی و شناسایی توانایی های نظامی و موقعیت تاسیسات حیاتی و حساس آن کشورها مورد استفاده قرار گرفته و در حقیقت مرحله پیش از حمله نظامی آمریکا به کشورهای نامطلوب حکومت آمریکا بوده است.
دو نمونه ملموس استفاده از بازرسی های به اصطلاح بین المللی برای اهداف جاسوسی و شناسایی ایالات متحده عراق و لیبی هستند که هر دو کشور با اتخاذ سیاست اعتمادسازی با غرب، به امید بهبود شرایط سیاسی و اقتصادی خود درهای کشور خود را در مقابل بازرسی های بی سابقه سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی باز گذاردند اما قبل از آنکه وعده های طرف غربی برای بهبود روابط اقتصادی و سیاسی تحقق یابد ، حملات نظامی ناتو به رهبری آمریکا به این دو کشور با بهره گیری از اطلاعات جمع آوری شده در بازرسی ها انجام شد.
در این مقاله به روند خلع سلاح و بازرسی عراق در مقابل وعده های اقتصادی و برداشته شدن تحریم های نفتی و سرانجام آن می پردازیم.
پس از موشک باران رژیم صهیونیستی، عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی در واکنش به مداخله نیروهای ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا به جنگ کویت و خاک عراق، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه ۶۸۷ مصوب ۳ آوریل ۱۹۹۱ ، عراق را ملزم به تخریب و برچیده شدن "بی قید و شرط" تمامی تسلیحات کشتار جمعی، موشک های بالستیک و تاسیسات مرتبط با برد بیشتر از ۱۵۰ کیلومتر خود تحت نظارت بین المللی کرد.
دو ماه بعد با پذیرش قطعنامه توسط عراق کمیسیون ویژه سازمان ملل (UNSCOM) با اختیارات بازرسی از هر تاسیسات ، هر نقطه و حتی وسایل نقلیه در حال حرکت در عراق تشکیل شد بطوریکه بازرسان سازمان ملل در موارد ثبت شده ای حتی از وزارتخانه ها و ۸ ساختمان نهاد ریاست جمهوری عراق نیز بازرسی کردند.
از زمان آغاز بازرسی UNSCOM در ژوئن ۱۹۹۱، ماموران عراقی در مواردی مقابل درخواست بازرسان برای دسترسی به اسناد محرمانه و یا تاسیسات حیاتی و نظامی کشور مقاومت نمودند اما هر بار با تهدید شورای امنیت به اقدام نظامی و این واقعیت که عراق رژیم بازرسی ها را پذیرفته است، مجبور به اعطای دسترسی به تیم بازرسی شد. شورای امنیت طی قطعنامه ۷۱۵، روند بازرسی های عراق که توسط دبیر کل سازمان ملل و رییس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش شده است را تایید کرد.
در قطعنامه ۹۴۹ شورای امنیت از عراق خواسته شد در همکاری با کمیسیون ویژه سازمان ملل (UNSCOM) نیروهای نظامی خود را که اخیرا در جنوب این کشور مستقر کرده بود، به محل های قبلی خود منتقل کنند. این اولین بار بود که بازرسان سازمان ملل برای موقعیت نیروهای نظامی عراق نیز تعیین تکلیف می کرد.
در سال ۱۹۹۸ و پس از ۷ سال بازرسی بی وقفه و بی قید و شرط از هر نقطه مشکوک در عراق، همچنان تحریم های نفتی و مالی عراق پابرجا بود و این امر تا جایی اعتراض حکومت عراق را برانگیخت که برای مدتی بازرسی ها و مذاکرات میان کمیسیون ویژه سازمان ملل و دولت عراق را ترک کرد. دولت عراق طبق اطلاعاتی که بدست آورده بود.
بازرسان UNSCOM را جاسوسان ایالت متحده دانست، ادعایی که توسط اسکات ریتر، بازرس تسلیحاتی سازمان ملل در عراق از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ نیز تایید شد؛ اما پاسخ یالات متحده آمریکا و انگلستان به اقدام عراق جالب توجه است، آنان با استفاده از اطلاعات بدست آمده از بازرسی های UNSCOM و با اطمینان از آنکه قاطبه تسلیحات شیمیایی و موشک های بالستیک دوربرد عراق در هفت سال گذشته منهدم شده اند، طی عملیات چهار روزه Desert Fox بغداد پایتخت عراق را با استفاده از ۶۰۰۰ بمب و موشک کروز بمباران کردند.
دولت عراق که حال خود را در برابر حملات غرب بی دفاع میدید ، به بازگشت رژیم بازرسی ها در ازای برداشته شدن مشروط تحریم های نفتی طی برنامه "نفت در برابر غذا" (برنامه ای که طی آن دولت عراق تنها میتوانست از درآمدهای نفتی برای خرید غذا ، دارو و دیگر اقلام انسان دوستانه استفاده کند) تن داد و کمیسیون جدیدی تحت عنوان "کمیسیون بازرسی و راستی آزمایی سازمان ملل" (UNMOVIC) بازرسی های بی قید و شرط و گسترده در عراق را ادامه داد.
در سال ۲۰۰۳ و پس از ۱۲ سال بازرسی از عراق ، دولت آمریکا ادعا کرد شواهدی مبنی بر توسعه تسلیحات کشتار جمعی در عراق در دست دارد، وزیر وقت امور خارجه آمریکا (کالین پاول) در ۵ فوریه ۲۰۰۳ در جلسه شورای عمومی سازمان ملل با نمونه ای از عامل شیمیایی سیاه زخم بعنوان "مدرکی" دال بر وجود و توسعه تسلیحات کشتار جمعی توسط عراق حاضر شد و آمریکا چندی بعد به خاک این کشور حمله کرد.
پس از ۱۲ سال بازرسی های گسترده و بدون محدودیت در عراق، تمام مدرکی که آمریکا برای توجیه حمله نظامی خود به عراق نیاز داشت، نشان دادن یک شیشه کوچک از عامل سیاه زخم بود.
دولت آمریکا هدف این حمله خود را "برکنار کردن رژیمی که تسلیحات کشتار جمعی تولید نموده" دانست. ارتش عراق پس از ۱۲ سال بازرسی از تمامی تاسیسات نظامی که منجر به لو رفتن تمامی توانایی های نظامی و تخریب سیستم های موشکی بالستیک و شیمیایی خود شده بود، عملا چند روزی بیشتر در مقابل تهاجم آمریکا مقاومت نکرد.
امروز و پس از ۱۲ سال دیگر از آغاز حمله نظامی آمریکا به عراق به بهانه تولید تسلیحات کشتار جمعی توسط این کشور، هنوز مدرکی دال بر تولید و توسعه تسلیحات کشتار جمعی توسط عراق پیدا نشده است؛ اما یک سال پس از حمله چهار روزه ایالات متحده به عراق اطلاعات به مراتب تکان دهنده تری افشا شد.
در سال ۱۹۹۹، کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل رسما اذعان کرد اسناد قانع کننده ای بدست آورده است که نشان می دهد بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل و کمیسیون UNSCOM بطور مستقیم در ایجاد یک سیستم جمع آوری اطلاعات و شنود برای سرویس جاسوسی ایالات متحده نقش داشته اند.
در این اسناد عنوان شده است که در عملیاتی در CIA موسوم به Shake tree، نه تنها بازرسان UNSCOM در جمع آوری اطلاعات از مراکز نظامی عراق طی بازرسی ها شرکت داشته اند؛ بلکه حتی تجهیزاتی در مقر فرماندهی UNSCOM در بغداد برای شنود ارتباطات مخابراتی کاخ ریاست جمهوری صدام حسین نیز نصب شده بود.
کامران صدرجمالی – دانشجوی دانشگاه صنعتی شیراز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
اما اگر بخواهیم آقای خود باشیم، اگر عزت و استقلال به حق خود را مطرح کنیم، اگر حقوق ضایع شدۀ خود را مطالبه کنیم، فلسفه ای برای وجود ما نخواهند داشت.
مرگ بر شیطان بزرگ و همدستانش