گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» - یادداشت دانشجویی*؛ "آزاد اندیشی"از جمله عبارتها و مفاهیم مظلوم و در عین آشنایی با گوش ما بسیار قریب با اندیشهی ماست. آزاد اندیشی، تفکر و نقد مسائل مختلف جامعه یک فرهنگ اجتماعی است که اگر به درستی مورد بررسی قرار بگیرد و راهحلهای درستی برای تحقق آن بیابیم بسیاری از مشکلات جامعه ما در زمینههای مختلف فرهنگی، سیاسی و .... حل خواهد شد.
اولین مسئله در نقد فضای آزاد اندیشی_چه در قالب کرسی و چه در قالبهای دیگر_ این است که باید موضوع را چند بعدی ببینیم ، نمیشود به صرف بررسی یک عامل تصور کنیم اطلاعات کاملی داریم لذا در این بحث هم متناسب با فضایی که داریم تیتروار به رئوس دلایل عدم موفقیت جامعهی دانشگاهی در ایجاد فضای آزاد اندیشی اشاره خواهیم کرد.
جالب اینکه این فعالیتهای سطحی و جنجالبرانگیز(مانند حمله به شخصیتها) هزینهبردارتر است و در صورت صدق ادعای نبود آزادی طبیعتا اجتناب باید از این بخش صورت میگرفت نه در مباحث کلیتری که در کرسیها مطرح میشود اما رویهی این جریان کاملا خلاف آن یعنی پرداختن به موضوعات سطحی و تخریبی و بیشتر در قالب نشریه و تریبون بوده است به جای مباحث عمیق و فکری در کرسیهای آزاد اندیشی. البته از بیتدبیری برخی مسئولان نمیشود گذشت که در ادامه به آن هم اشاره خواهد شد اما واقعیت این است که توهم برخورد از واقعیت آن چندین درجه پررنگتر است.(به خصوص در مباحث نظری و فکری)
کوتاه اندیشی مسئولان : متاسفانه حوادث سال 88 و رفتارهای غلط و قانونشکنانهی عدهای در آن سال موجب شد تا نگاه حفظ آرامش دانشگاه بر بیشتر مسئولان غلبه کند و همواره به مسائل جدید و تحرک آفرین بیشتر از جنبهی تهدید نگاه کنند تا فرصت ، لذا اگر مخالفت جدی با برگزاری برنامهای ابتکاری نداشته باشند تلاشی هم برای تحقق این خواستهی جدی مقام معظم رهبری ندارند
*سها صالح-فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است