گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»- یادداشت دانشجویی*؛ از هر چه نقص و ايراد در اقتصاد و سياست بتوان گذشت، ايستگاه تأمل آنجاست كه سخن به عرصه فرهنگ ميرسد.
اگر به گذشته بنگریم وضع فرهنگيمان در ۳۰ سال گذشته بههيچوجه درخورِ بزرگترين انقلاب فرهنگي دوران معاصر نبوده است و بيترديد بالاترين انتظار در اين عرصه از مسئولان به ویژه دولتمردان وجود دارد؛ چرا که میتوانند با برنامههای مختلف در جهت نشر و گسترش ارزشهای فرهنگی نظام گام های موثری بردارد.
اما همانگونه که ذکر شد در سالهای گذشته به ویژه دوران سازندگی و اصلاحات نه تنها مسئولان در میدان فرهنگی انقلاب اسلامی نقش آفرینی نکردند، بلکه برخی از مسئولان دولت وقت نیز با رفتارهایشان برای دشمنان خوش رقصی میکردند و امروز نیز در جرگه همانها قرار دارند و در آغوش ضدانقلاب و سلطنت طلبها جای گرفتهاند.
اما در دولتهای نهم و دهم نیز که مسئولان ارزشی و انقلابی در راس کار قرار گرفته بودند، علیرغم فعالیتهای بسیار ارزشمند در حوزه فرهنگی، آنگونه که باید و شاید برای اعتلای فرهنگ اسلام ناب محمدی طبق فرمایشات امام(ره) و رهبر معظم انقلاب عمل نشد.
پس از روی کارآمدن دولت یازدهم با توجه به سیاستهای دولت در زمینه فرهنگی، نگرانیها در خصوص عملکرد فرهنگی دولت افزایش یافت تا جایی که چندین مرتبه از تریبونهای مختلف علما و دلسوزان کشور و نیز فعالان فرهنگی در خصوص نحوه عملکرد دولت تذکرهایی دادند، اما تا کنون به آنها بی اعتنایی شده است.
حتما شما خواننده گرامی از به راه افتادن کنسرتهای تکخوانی زنان، فیلمهای بی هویت و ضد اخلاقی، عملکرد نامناسب در زمینه کتاب، وضعیت مطبوعات و تبعیضهای موجود و چراغ سبز مسئولان فرهنگی به فتنه گران، جشنوارههای فیلم و تئاتر نامطلوب و اقدامات نامناسب دیگر اطلاع دارید و اینها فقط بخشی از این رفتارهایی است که نگرانی مردم را درخصوص رجعت دولت در این خصوص به فضای دوران اصلاحات را به ذهن متبادر میسازد.
البته باید به فعالیتهای جوانان در مراکز مختلف با رویکرد انقلابی نیز اشاره کرد. نوجوانان و جوانان دغدغهمندی که با احساس تکلیف در فضای فرهنگی وارد این عرصه شدهاند و با کارهای کوچک و جمعی، تمام تلاششان نشر فرهنگ در طراز نظام جمهوری اسلامی است. که استان اصفهان نیز در این خصوص پیشتاز بوده و فعالیتهای بسیار ارزشمندی نیز در این باره صورت گرفته است.
این موضوع ذکر شد تا اشارهای کنیم به عدم اعتماد مسئولان به نيروهاي انقلابي و مرعوب بودن در مقابل جريان روشنفكرنمايي در عرصههایی چون هنر که سبب شده دستگاههای اجرائی از نگاه انقلابي به شدت تهي شود. موضوعی که امروز با پر و بال دادن به افرادی معلوم الحال در عرصههای مختلف فرهنگی دنبال شده و تلاش برای به حاشیه راندن جریان مومن و متعهدی است که وفاداری خود را به نظام و ارزشهای آن در برهههای مختلف به اثبات رساندهاند.
نکته دیگری که همواره مورد توجه بوده است؛ کاهش بودجه فرهنگی کشور و اضافه شدن به بودجه برخی نهادهای خاص در دولت بود که این نیز دغدغه فعالان این عرصه است.
نهایت آنکه حوزه فرهنگ اگرچه حوزهاي است كه شناخت آن به آساني ميسر نيست و ميتوان گفت كه عرصهاي است كه همه عرصههاي ديگر اجتماعي با آن ارتباط مستقيم يا غيرمستقيم دارند، از اين رو دولت بهعنوان نماينده مردم در نظم و انضباط امور و بزرگترين سازمان و نهاد اجتماعي كه با گستردهترين تعداد از افراد جامعه در ارتباط است نقش بسزايي ميتواند در فرهنگ ايفا کنند.
بنابراین نقشي كه دولت ميتواند ايفا كند در اينجاست كه فرهنگ را بدون توجّه به سود و هزينه آن حمايت كرده و آن را همگام با ديگر امور اجتماعي به پيش براند. قطعا سخن گفتن در باب مسائل فرهنگی و نقد و بررسی دقیق در این مجال نمیگنجد.
آنچه در فوق ذکر شد تنها بخش کوچکی از اقدامات نامناسب فرهنکی است و موضوعات بااهمیت دیگری چون عفاف و حجاب، امر به معروف و نهی از منکر، نمایشگاه کتاب، اقدامات سیاسی و ارتباط با فعالان فتنه ۸۸ و.... نیز در کارنامه مسئولان امر وجود دارد و انتظار این است تا دولتمردان مشی کلی خود را با نگاه رهبر معظم انقلاب و خواست مردم در زمینه فرهنگی هماهنگ کرده و از ایجاد رخنه در این خصوص جلوگیری کرده و خود به عاملی برای این مسئله مبدل نشوند.
* محسن آنالویی – فعال دانشجویی دانشگاه اصفهان
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.