سعید نادری در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در اصفهان، در رابطه با فضای کرسیهای آزاداندیشی در این دانشگاه گفت: کرسی آزاداندیشی معنا و تعریفی خاص دارد و به معنای این نیست که یک نفر از بیرون دانشگاه بیاید و این برنامهها را برگزار کند و این برنامه به عنوان کرسی نیست و گول زدن خودمان است.
وی افزود: تعریف واقعی کرسیهای آزاد اندیشی، که وزارت علوم نیز جدیدا اعلام کرده است، شامل کرسی مناظره، نقد و بررسی است. که به عنوان کرسی در محیط دانشجویی و با حضور دانشجویان همان دانشگاه معنا پیدا میکند.
دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: اگر این تعریف را داشته باشیم، عملا در دانشگاه صنعتی اصفهان ما از مهرماه سال ۹۳ تا حال حاضر، حتی یک کرسی آزاداندیشی ویژه دانشجویان نداشتهایم.
نادری خاطرنشان کرد: البته چند کرسی برگزار شد که در آن اساتید طرفهای مناظره و مباحثه بودند ولی ما کرسی دانشجویی نداشتم و آخرین کرسی دانشجویی مربوط به اردیبهشت سال گذشته است.
وی ادامه داد: مسئلهای که باید به آن توجه کرد این است که معاونت فرهنگی دانشگاه امسال به این سمت نرفت که یک آسیب شناسی از فضای برگزاری کرسیها، با حضور دانشجویان و تشکلهای دانشجویی داشته باشد.
دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان در رابطه با مشکلات برگزاری کرسیها در این دانشگاه، گفت: اگر بخواهیم مشکلات را اولویتبندی کنیم، اهم آن مربوط به فضای تشکلهای دانشجویی و خود دانشجویان است؛ چراکه جریان دانشجویی مغز و محتوایی را که باید برای ارائه مباحث در نظر داشته باشند، مد نظر قرار نمیدهند و این مسئله یکی از آسیبهای خیلی جدی است.
نادری تصریح کرد: مورد بعدی بحث ترس از اعتبار و به نوعی هزینه شدن نام و نشان تشکلهای دانشجویی است، که اعضای این مجموعهها برخی بر این باور هستند که اگر کرسی آزاد اندیشی برگزار شود و نتیجه مطلوب را نداشته باشد، به نام فرد یا تشکل برگزار کننده برمیگردد.
وی در رابطه با مشکل دیگری که در مسیر برگزاری کرسیها وجود دارد، بیان داشت: موضوع بعدی وجود یک ترس کاذب و یک توهم توطئه در رابطه با بسته بودن فضای دانشگاه و وجود فضای امنیتی در دانشگاه است، و در واقع خیلی از افرادی که در دانشگاه هستند از این مسئله رنج میبرند.
دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان انتخاب موضوع در برگزاری کرسیهای آزاد اندیشی را از موارد مهم دانست و تاکید کرد: کج سلیقگی در انتخاب موضوعات و انتخاب مباحثی که به صلاح عموم دانشگاه نیست، مسئلهای است که برخی از تشکلها در آن اصرار میورزند.
نادری با اشاره به شبکههای مجازی گفت: درست است که این شبکهها کارکرد مثبت هم میتوانند داشته باشد، اما عملا یک سیری کاذب در دانشجو ایجاد کرده است و دانشجویان معتقدند که روزانه سه تا پنج ساعت در این شبکهها فعالیت دارند و دیگر نیازی به فعالیت میدانی و ملموس در سطح دانشگاه نیست.
وی افزود: اما متاسفانه پختگی و زبدگی که دانشجو باید داشته باشد تا بتواند سکاندار جریان آزاداندیشی دانشجویی در دانشگاهها باشد، در بین دانشجویان دیده نمیشود، و همین مسئله معضل اساسی در برگزاری کرسیها است.
دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به فضای رکود فکری که در دانشگاهها ایجاد شده است، خاطرنشان کرد: این فضا طی چندین سال در دانشگاه ایجاد شده و وقوع فتنه ۸۸، به فضای بیاعتمادی در دانشگاهها دامن زد و رغبت را برای انجام فعالیت دانشجویی از بین برد.
نادری ادامه داد: از طرف دیگر برخی از مدیران بنابر صلاحدید خودشان و یا سلیقه شخصی که داشتند، تا حدی فضا را بستند و همچنان نیز این فضا وجود دارد و در حال حاضر نیز فضا به گونه ای نیست که هر موردی از سوی دانشجویان مطرح شود، مسئولین دانشگاهی آن را قبول کنند.
وی تاکید کرد: بحث آزاداندیشی به واسطه کاغذ، بنر، آئین نامه و بخشنامه در دانشگاهها تسری پیدا نمیکند و به یک گفتمان تبدیل نخواهد شد.
دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد: آزاداندیشی یک جریان سیال است و این مسئله باید در روح اساتید، مدیران و برنامه های فرهنگی در دانشگاهها وجود داشته باشد، که متاسفانه اینگونه نیست.
نادری با اشاره به لزوم مدیریت ذائقههای دانشجویان، گفت: متاسفانه در دانشگاه این موضوع به صورت جدی وجود ندارد و آنقدر که به برنامههایی از قبیل کنسرت و برنامههای هیجانی وزن میدهند و برای آنها ارزش قائل میشوند، به برنامههای دیگر اهمیت نمیدهند.
وی افزود: بنده در این زمینه کمترین نمره را به دانشجویان اختصاص میدهم، و مسئولان نیز با وجود اینکه در این زمینه خیلی تلاش کردند و تقریبا نمره قابل قبولی را میتوانند دریافت کنند، اما هنوز نتوانستهاند فضای مناسب کرسیها را در دانشگاه ایجاد کنند.
دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان تاکید کرد: هنوز مطالبه رهبر انقلاب در رابطه با ایجاد فضای بحث و نتیجهگیری در دانشگاه محقق نشده و این مورد در دانشگاه مردود است؛ چراکه حالت تزریقی دارد و از بیرون از دانشگاه اساتیدی عوت میشوند و آزاداندیشی حقیقی به این معنا نیست.