به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» اهمیت تاریخ سینما و شناخت پیشینه سینما برای دیدن یک فیلم و لذت بردن از آن نیاز مخاطب حرفه‌ای هنرهفتم به شمار می‌آید. سینما تک مکان ثابتی است که امکان گسترده‌تری را برای تماشای انبوه فیلم‌های متفاوت (که الزاماًبه مذاق تماشاچی عادی سینما هم خوش نمی‌آید) بیشتر احساس می‌شود. سینما تک از فرانسه آغاز شد و به کلوپی برای دیدن فیلم‌های تاریخ سینما تبدیل شد. این مکان یکی از نخستین نهادهایی است که به شکلی پیوسته و جامع کار علمی و تحقیقی را در درباره تاریخ سینما انجام داد و پشتوانه تئوریک را تنها از طریق فیلم دیدن فراهم کرد و به این صورت روند نگاه انتقادی به تاریخ سینما آغاز شد، زیرا پس از دیدن فیلم بحث و تبادل نظر درباره فیلم‌ها شکل می‌گرفت.
قبل از انقلاب اسلامی در کشور سینما تک به صورت مقطعی برگزار می‌شد و بیشتر محفلی بود که برخی از مجلات به برگزاری هفته فیلم دست می‌زدند و بعدها کانون فیلم برای مقاصد فرخ غفاری راه اندازی شد. پس از انقلاب هم «فیلمخانه ملی ایران» وظیفه سینماتک را به عهده گرفت تا پاییز سال 1377که سینماتک در موزه هنرهای معاصر تهران رسماًکار خود را آغاز کرد. مدتی به صورت مرتب موزه هنرهای معاصر با انتخاب آثاری که بتواند به دانش دانشجویان سینما و مخاطبان حرفه ای این رشته کمک کند، برگزار می‌کرد و محفل خوبی بود اما با آماده سازی پردیس‌های سینمایی تقاضا برای برگزاری سینما تک در پردیس ها آغاز شد و با اکران‌های متعدد و بی نظارت سینما تک تنها بهانه برای اکران فیلم خارجی شد و هدف و کارکرد خود را در کشور ما از دست داد.
حال باید پرسید چرا پردیس های سینمایی علاقه به برگزاری جلسات سینما تک دارند .یکی از دلایل آن این است که بدون نظارت درست از سوی وزارت ارشاد به اکران فیلم‌های خارجی (بعضاً روز) می‌پردازند. زیرا بلیت فروشی فیلم در سالنی که فیلم خارجی اکران می کند 100 درصد سود برای صاحبان سینما است و هیچ وجهی را به هیچ نهاد یا فرد حقیقی و حقوقی ارایه نمی‌دهند و علاقمندان به سینمای جهان (به خصوص آثار روز) را هم جلب و جذب می‌کنند و رفته رفته سینمای خارجی جای خود را در میان مخاطبان باز می‌کند این در شرایطی است که سینما تک مفهوم دیگری دارد که در بالا ذکر آن رفت. سینما تک با نگاه به آثار منتخب سینما باید در جهت رشد و اعتلای سطح دانش و آگاهی دانشجویان این رشته قدم بردارد. از سوی دیگر پردیس های سینمایی در شرایطی اعلام اکران فیلم‌های سینما تک در سالن هایشان را رسانه‌ای می کنند که فیلم‌های سینمای ایران را در همان سالن ها اکران دارند و بعید به نظر می رسد که موافقت تهیه کننده را برای یک یا دوسانس فیلم سینما تک جلب کنند.
بعضاً دیده شده است که مجوزهای لازم برای اکران فیلم‌ها در پردیس های سینمایی از وزارت ارشاد اخذ نشده و با کمترین ممیزی فیلم ها اکران می شود. از سوی دیگر قاعده اکران فیلم در سینما تک یک سانس است و بلیت فروشی برای آن در نظر گرفته نمی شود اعضای باشگاه سینما تک در جلسه حاضر می شوند اما دیده می شود فیلم اعلام شده توسط پردیس‌ها در دو سانس و روزهای مختلف و در بهترین ساعت نمایش سالن (21:00) به نمایش در می‌آید و بلیت فروشی آزاد در سایت‌های فروش بلیت مکانیزه سینماها برای عموم فراهم است.
این نوع رفتار از سوی صاحبان پردیس‌ها احجاف در حق سینماداران دیگر است زیرا صاحبان سینما هریک علاقمند به اکران فیلم خارجی هستند زیرا نمایش فیلم خارجی برای صاحبان سینما سود 100 درصدی است اما این امکان در اختیار تنها برخی از سالن‌های سینما که در حوزه پخش فیلم هم قدرتمند هستند وجود دارد. این درحالی است که صاحبان سینما در آئین نامه شورای صنفی نمایش امکان اکران فیلم خارجی تنها در زمان‌های مشخص خواهند داشت .
اکران فیلم های خارجی فی‌نفسه خوب است، اینکه ما روی پرده در جریان سینمای دنیا باشیم مشتاقان بسیاری را خواهد داشت اما سازوکار اکران فیلم های خارجی در حال حاضر در کشور فراهم نیست. ما هم اینک در شرایط تحریم هستیم و حق مولف و ممیزی از دیگر مقولاتی است که باید به آن توجه شود که متاسفانه در فیلم هایی که اکران می شود (بعضاً به روز هم هستند) هیچ یک از حقوق مولفین و ممیزی رعایت نمی شود و برخی از صاحبان سینما از رانت‌های خود استفاده کرده و فیلم خارجی را بدون هیچ مشکلی و در سانس های مختلف به بهانه سینما تک به نمایش می گذارند.
در شرایطی که ظرفیت فعلی سالن‌های نمایش کشور برای اکران فیلم‌های داخلی مناسب نیست، اولویت اختصاص سالن سینما باید برای فیلم های ایرانی باشد و وزارت ارشاد باید برای سینماداران متخلف که به نام سینما تک فیلم های خارجی را با کمترین ممیزی و بعضاً بدون مجوز و بلیت فروشی گسترده برخورد جدی کنند.