چه کسی عروسک‌های خیابانی را کوک می‌کند؟!

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ فاطمه سادات بکائی/ سبک پوشش، مد لباس و حجاب طی سال های اخیر در ایران تبدیل به یک معضل اساسی شده است. ظرف دو دهه اخیر بسیاری از مسئولین و نهادهای های گوناگون در این مورد هشدارهای اساسی داده و جمع کثیری از متخصصان فرهنگی_مذهبی در این خصوص ابراز نگرانی کرده اند.

اخطارها، نگرانی ها و برگزاری همایش ها و جلسات در مورد مسئله حجاب و پوشش بارها و بارها مورد توجه قرار گرفته اما آنچه در این میان مورد غفلت و بی توجهی مسئولین مربوطه واقع شده، دو قطعه اصلی این پازل یعنی واکاوای ریشه ای علل بروز این ناهجاری ها و راه حل های اساسی و دقیق برای درمان آن است. متاسفانه تا کنون همایش ها و جلسات زیادی در این خصوص برگزار شده و هر بار با پیشنهادهای غیر کارشناسانه و ابتدایی سعی در حل این بحران به صورت مقطعی شده است.

با یک نگاه کلی به وضیعیت پوشش در کشور این سوال ها مطرح است که پس از گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب و تشکیل نظام مقدس جمهوری اسلامی چه عواملی سبب شده که وضعیت حجاب در جامعه با یک عقب نشینی و پس رفت غیر قابل انکار و بسیار عمیق مواجه شود؟! چه کسانی مسئول پاسخ گویی و حل این بحران هستند؟! چرا در نظام اسلامی مهم ترین رکن اساسی حکومت که جامعه است اینقدر مورد غفلت واقع شده است؟!

در رابطه با مسئله حجاب و پوشش پس از موضوعیت داشتن میزان دینداری با مسئله مد، مجراهای اشاعه مد و تولیدکنندگان کالاهای مد مواجه هستیم. وارد کنندگان پوشاک که بخش اعظم آن را قاچاق چیان تشکیل می دهند در این خصوص مهم ترین عوامل بسترساز برای اشاعه سبک پوشش های خاص در کشور هستند. این وارد کنندگان نیز بر اساس تولیدات و مد خارجی و در نهایت تصمیم عناصر خارجی انواع خاص پوشش را در حجم وسیع وارد کشور می کنند.

البته این تصور که انتخاب نوع پوشش وارداتی تنها بر اساس مدهای خارجی اتفاق می افتد کاملا غلط است؛ چرا که در بسیاری از موارد مدهای داخلی ما (مدهای منطبق بر واردات پوشاک) با مدهای پوششی در کشورهای خارجی مطابقت ندارد و به عبارت دقیق تر برخی از انواع پوشاک در تعداد بسیار بالا تنها برای داخل ایران و ایجاد موج های جدید پوششی تولید و به تاجران پوشاک و قاچاق چیان پوشاک فروخته می شود.

پوشش شلوراهای لی، شلوارهای بگی، ساپورت، شلوارهای برمودا (شلوارهای کوتاه)، شلوارها و لباس های پاره، کیف و کفش های ورنی (براق) و... از جمله مواردی است که به تبعیت از مد خارجی و با کمک واردکنندگان پوشاک در ایران تبدیل به سبک پوشش بخش وسیعی از جامعه شده اند.

روند مد در ایران هر روز گرایش بیشتری به سمت برهنگی و جلب توجه دارد. این روزها نیز پوشش های چسبان با رنگ های فوق العاده جیغ موسوم به رنگ های شبرنگ ویترین فروشگاه های عرضه پوشاک را پر کرده اند. این ملزومات پوششی رنگی که به شدت در سطح جامعه جلب توجه می کند، امروزه از روسری تا مانتو، شلوار، کیف، کفش، ساعت و حتی عینک را نیز شامل می شود. ملزومات پوششی شبرنگ علاوه بر تبلیغات آزادانه در سطح اینترنت به راحتی در فروشگاه های سطح شهر نیز موجود است و هیچ اقدام عملی مناسبی برای جمع آوری و یا ممنوعیت فروش آن ها از سوی مسئولین مربوطه در تعزیرات صورت نگرفته است.

تبلیغات اینترنتی برای فروش لباس های نامناسب چسبان و تحریک کننده به آسانی و با عناوینی کاملا بی شرمانه در سطح فضای مجازی موجود است و متاسفانه هیچ اقدام بازدارنده ای از سوی پلیس فتا برای برخورد با این قبیل تحرکات صورت نگرفته است.

مدهای پوششی در ایران همچنین نشات گرفته از تولیدات داخلی و نوع پوشش سلبریتی‌ها است. بسیاری از شخصیت های هنری و ورزشی محبوب در ایران به تقلید از سبک زندگی غربی پوشش های ویژه و سفارشی خود را استفاده می کنند؛ از این رو طراحی و تولید لباس سفارشی برای سلبریتی ها تبدیل به یک حرفه پردرآمد در ایران شده است. تبلیغ برای این طراحان از سوی مشتری های بازیگر نیز به تازگی تبدیل به بازارگرمی های جدید شده است. برای نمونه یکی از بازیگرهای معروف زن در کنار اداره یک مرکز زیبایی و استفاده از شهرت خود برای کسب درآمد و انجام تبلیغات فراوان برای این مرکز در شبکه های اجتماعی، اقدام به تبلیغ تولیدات یک طراح لباس که برای برخی از بازیگران ایرانی لباس سفارشی طراحی و تولید می کند کرده است.

جشنواره های داخلی مربوط به سینما که عملا به شوی لباس و مد تبدیل شده اند از یک سو و انتشار تصاویر پوشش های خاص بازیگران توسط خودشان در شبکه های اجتماعی مجازی از سوی دیگر محل هایی برای الگوسازی این سلبریتی ها برای آحاد جامعه شده است.

جشنواره فجر، جشن سالیانه حافظ، بازارچه های خیریه و... که برگزاری هر کدام شان خوراک چند ماه سایت های اشاعه مد پوششی را فراهم می کند و تصاویر سلبریتی های حاضر در آن ها تبدیل به پر بازدیدترین تصاویر می شوند؛ متاسفانه در رابطه با پوشش های نامناسب بازیگران و ورزشکاران ایرانی در محافل عمومی و تاثیر بسیار زیاد آن ها بر اقشار مختلف مردم همانند سایر عوامل تاثیر گذار بر نوع پوشش و میزان حجاب در کف جامعه هیچ اقدام بازدارنده مناسبی از سوی مسئولین مربوطه انجام نگرفته است.