به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، سعید زیباکلام در بیست و نهمین نشست سراسری جنبش دانشجویی عدالتخواه پیرامون مسئله مبانی سیاست خارجی دولت تدبیر و راستگویی، اظهار داشت: امروز بسیاری از فعالان سیاسی با نوعی ابهام و سردرگمی نسبت به سیاست خارجی مواجه اند؛ اقدامات دولت و وزارت خارجه دلالت بر سمت و سویی دارد که با اعلامات رسمی گاها در تناقض است.
وی ادامه داد: وزرا، اعضای تیم مذاکرهکننده و سایر مسئولان دولتی از هر فرصتی استفاده میکنند تا تبعیت خود از رهبری را صریح و بلند اعلام کنند؛ به طور مثال بهمن 93 مقام معظم رهبری مخالفت خود را درباره جدا کردن کلیات و جزئیات توافقات علنا اعلام کردند و گفتند کلیات باید در همان جلسه، نهایی بشود اما مسئولان وزارت خارجه، نمایشی دیدنی از عدم تبعیت از خطوط رهبری ارائه دادند.
زیباکلام تصریح کرد: وزارت خارجه آمریکا 13 فروردین 94 در قرائتی مطبوعاتی متن توافق نامه لوزان را در 43 ماده و 7 بخش منتشر کرد. تشکل های هوشیار و مردم نهاد، نمایندگان و وکلای مجلس آه و فغان سر دادند که باید تفسیر تمام صحبتهای پنهانکارانه وزارت خارجه برای اطلاعات ملت ایران بیان شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه توافقنامه ژنو، همان توافق لوزان بوده و حرفهای مقامات هیاهویی برای اختفای توافق لوزان بیش نیست، افزود: مهم این است که این جداسازی کلیات از جزئیات دقیقا همان کاری است که مقام معظم رهبری مذاکره کنندگان را از آن منع کرده بودند اما شاهد بودیم که برخی مسئولان و مذاکرهکنندگان هیاهو کردند تا توافق بر سر کلیات دیده و فهمیده نشود.
وی اظهار داشت: این افراد از ابتدای تشکیل دولت به صورت زمخت و گوشخراشانه بر طبل تبعیت از رهبری میکوبیدند و همچمنان میکوبند و خواهند کوبید. آیا حالا متوجه شدیم چرا توافق اختفا میشد؟ تقریبا تمام خطوط قرمز نظام در این توافق نقض شده است. برای پاسخ به این اقدامات که رخ دادهاست باید مبانی و ممیزات سیاست خارجی و سوابق و عملکرد این افراد را مورد کاوش و بازشناسی قرار دهیم.
این پژوهشگر تاکید کرد: رئیسجمهور کیفیت و چگونگی چرخ معیشت را به چرخ مذاکرات پیوند داده است. گویی مذاکرات نقش بنیانی و سرنوشتساز در مملکت ما دارد و کلید اصلی حل مشکلات است!
زیباکلام افزود: نگاه این دولت چه در مسائل داخلی، خارجی، کشاورزی، صنعت، مسکن و... هرجا بحث توسعه و سیاستگذاری است باشد این است که باید مشکل را با غرب حل کنیم.
وی با بیان اینکه آمریکاییها همواره از مذاکره برای نیل به توافق خوب دفاع کردهاند، عنوان کرد: امریکا در پی این است که منافع و امنیت خود و متحدانش را در منطقه حفظ کند و از نظر آنها عدم توافق بهتر از یک توافق بد است!
زیباکلام ادامه داد: رئیسجمهور پس از توافق ژنو به رهبر سال 92 نامهای نوشت مبنی بر اینکه «حضور ملت ایران در توافق هسته ای در صحنه بین المللی اثبات شد. حقوق هسته ای و حق غنیسازی ایران مورد اذعان قدرت های جهانی قرار گرفت.» باید نشانه یا قرینه ای از این اثبات شدن باشد یا نه؟ بدون استناد که نمیتوان اینگونه به نتیجه رسید. این در حالیست که امروز شاهد توقف و عقبگرد از دستاوردهای هستهایمان هستیم.
وی تصریح کرد: درست در همان روز 3آذر 92 مناقشه علنی و رسمی جواد ظریف و جان کری درباره به رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران درگرفت. جان کری تمام شواهد و اسناد مورد استناد ظریف برای حق غنی سازی ایران را مقابله و انکار کرد! و سخن کری در تمام موارد صریح است در حالی که هیچ کدام از مستندات ظریف پاسخگوی دعوی کری نیست و مناقشه با سکوت ظریف تمام شد و مطبوعات زر و زور و تزویر آرام از کنار این عبور کردند!
زیباکلام تاکید کرد: هنگامی که منتقدان دانشگاهی و معدود نمایندگان سر به اعتراض برداشتند احزاب مذاکرهکننده تدبیر دیگری به کار بستند و از وجود توافقات نامکتوب حرف به میان آوردند! آیا به راستی چنین چیزی امکان دارد؟ آیا در تاریخ معاصر موردی دیده میشود که در پایان مذاکرهای برخی تصمیمات مکتوب نشده و شفاهی باشد؟ چون ما خوابیم آنها میتوانند اینگونه دروغ بگویند!
استاد علوم سیاسی دانشگاه با بیان اینکه تفکر سیاستمردان ما این است که باید هرآنچه میتوانیم انجام دهیم تا اعتماد آمریکایی ها و اروپایی ها به ما جلب شود، خاطرنشان کرد: راهبرد اعتمادسازی دوسویه نیست. اصلا و ابدا آنها برای ما اعتمادسازی نکرده و نخواهند کرد.