جرقه پیوستنم به مکتب تشیع گریه بر امام حسین(ع) بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، ملامحمد شریف زاهدی شب گذشته در مراسم جشن عید سعید غدیرخم که در مسجد امام رضا(ع) دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، ضمن اشاره به این‌که وهابیت پیش از انقلاب به دلیل بی‌حرمتی‌هایی که رژیم به امام خمینی (ره)و سایر روحانیون می‌کرد خوشحال و راضی بود، انقلاب اسلامی را پتک آهنینی بر سر وهابیت و رژیم پهلوی دانست و گفت:‌ آنان متعجب بودند که چگونه با وجود ۱۵ سال تبعیدی رهبر انقلاب و افرادی که پیش از این در زندان‌های رژیم پهلوی به سر می‌بردند این انقلاب به پیروزی رسید.

وی با بیان این مطلب که پس از پیروزی انقلاب اسلامی نامه نگاری‌های سران وهابی به منطقه سیستان و بلوچستان آغاز شد، افزود: آنان از ثاثیرگذاری انقلاب اسلامی بر وهابیان منطقه می‌هراسیدند و مدام به وهابیون می‌گفتند چنانچه در منطقه بمانید انقلاب اسلامی مانند شاه اسماعیل صفوی با شما رفتار خواهد کرد و شما را مورد اذیت و شکنجه قرار می‌دهد.

این روحانی با بیان این موضوع که این افراد وهابیون را تشویق می‌کردند به کشورهای پاکستان، هندوستان، امارات، عمان و قطر پناه ببرید، تصریح کرد: انقلاب که به پیروزی رسید وهابیون تلاش کردند تا گروهی را در سیستان و بلوچستان تشکیل و این استان را از ایران جدا و به پاکستان ملحق کنند.

زاهدی تصریح کرد: وهابیون، امام خمینی(ره) را خطر بزرگی برای خود قلمداد می‌کردند و به همین دلیل اهل سنت را جهت شورش برمی‌انگیختند؛ اما امام با در نظر گرفتن حقوق تشیع و تسنن در قانون اساسی مُهر خاموشی بر این فتنه زدند و بین این دو وحدت را ایجاد کردند.

وی تاکید کرد: هنگامی که سران وهابی با شکست مواجه شدند اقدام به ایجاد جنگ روانی علیه امام کردند و با تولید کتاب و مقالات متعدد سعی در ادامه این کینه توزی کردند.

نویسنده کتاب «باید شیعه می‌شدم»، ضمن بیان این نکته که سران وهابی تلویزیون نگاه کردن، گوش دادن به رادیو، مطالعه کتب اهل تشیع و خواندن روزنامه را حرام اعلام کرده‌ بودند، بیان داشت: همه این موارد در حالی بود که خود آنان چندین ماهواره در خانه‌هایشان داشتند.

جرقه پیوستنم به مکتب تشیع گریه بر امام حسین(ع) بود

شریف زاهدی ادامه داد: وهابیت گریه بر امام حسین (ع) را حرام اعلام کرده بود؛ چرا که می‌دانستند این گریه‌ها قلب انسان را هدایت می‌کند.

این روحانی جرقه پیوستنش بر مکتب تشیع را گریه بر امام حسین (ع) دانست و گفت: روضه قتلگاه امام حسین(ع) اولین جرقه‌های شیعه شدن را در من به وجود آورد. بسیاری از علمای اهل سنت، شیعیان را به خاطر توسل به اهل بیت(ع) مشرک و مرده پرست می‌دانند.

وی در بیان نحوه پیوستن خود به تشیع بیان داشت: در شب عاشوری سال ۷۵ به طور اتفاقی جریان شهادت امام حسین(ع) را از روحانی شیعی شنیدم که این جریان را از یک کتب اهل سنت نقل می‌کرد و پس از آن متعجب شدم که چنانچه شیعیان مشرک هستند؛ چرا نسبت به پیامبر(ص) و خاندان ایشان ارادت نشان می‌دهند.

نویسنده کتاب «باید شیعه می‌شدم»، تصریح کرد: همین امر باعث شد تا برای نخستین بار دلم منقلب شده و پس از آن با مطالعه کتاب «شب‌های پیشاور» و بررسی‌های دیگر به حقانیت مکتب اهل بیت(ع) در بحث امامت و ولایت و توسل و عزاداری رسیدم.

وی خاطرنشان کرد: در سال ۷۹ با تقیه مذهب اهل بیت را پذیرفتم و در سال ۸۲ نیز رسما شیعه بودن خود را اعلام کردم و کتاب «باید شیعه می‌شدم» که در مورد اتفاقات و مناظراتم در این دوره بود را به چاپ رساندم و این کتاب که حاوی بیش از ۷۰۰ روایت صحیح از اهل سنت و وهابیت است باعث شد تا هیچ یک از علمای اهل سنت نتوانند نقدی به آن داشته باشند و تا کنون باعث شیعه شدن ۱۳۰ نفر شود.

شریف زاهدی تاکید کرد: اهل تسنن و وهابیت معتقدند که توسل شیعیان به اهل بیت(ع) شرک به غیر الله است؛ این در حالی است که در کتب اهل سنت توسل به خلفا جایز شمرده شده است، به همین دلیل من به آنان گفتم چنانچه قاعده توسل از غیر خدا برای شیعیان شرک است با این حساب اهل تسنن نیز مشرک هستند.

وی یادآور شد: وهابیت معتقد است که مکتب تشیع در زمان شاه اسماعیل صفوی و از ایران شکل گرفته و پیش از آن چنین مکتبی وجود نداشته است و از طرف دیگر معتقدند که در روز عاشورا این شیعیان بودند که به مخالفت با امام حسین(ع) جنگیدند و در نهایت ایشان را به شهادت رساندند!.