به گزارش گروه بين الملل خبرگزاري دانشجو، عربستان سعودی در ششم فروردین سال جاری، حمله همه‌جانبه هوایی خود به یمن را آغاز کرد تا «عبد ربه منصور هادی» را به حکومت باز گرداند و ذخایر سلاح نیروهای یمنی را نابود کند.
اکنون پس از گذشت بیش از هفت ماه، هیچ یک از اهداف عربستان محقق نشده است. نه انبار سلاح‌های راهبردی یمنی‌ها نابود شده نه هادی به یمن بازگشته است. حال سازمان ملل پیشنهاد داده است تا با مبنا قرار دادن طرح انصارالله یمن، طرفین بر سر میز مذاکره بنشینند.
به نوشته عبدالباری عطوان در روزنامه اینترنتی رأی الیوم، عربستان برای خروج از مرداب خونی که در یمن گرفتار آن شده، به یک طناب نجات احتیاج دارد. مردابی که از زمان آغاز عملیات در یمن، هفت ماه است که در آن غرق شده و در صورت ادامه یافتن، بیش از این در آن فرو خواهد رفت.
عطوان ادامه می دهد: جنگ علیه یمن با ارسال هواپیماها و سپس سربازان برای سرکوب «حوثی‌ها» و طرفداران «علی عبدالله صالح» و بازگرداندن حکومت «منصور هادی» آغاز شد؛ اما کماکان منصور هادی باز نگشته است و رد صورت بازگشت نیز در «عدن» خواهد بود؛ نه در «صنعاء».
این نویسنده مطرح عربی ادامه می‌دهد: با این اوصاف، طرح سازمان ملل که تأییدی است بر بندهای هفت‌گانه انصارالله و علی عبدالله صالح، تنها راه خروج عربستان از این مرداب خون است و همینطور زیان و خسارت کمتری در بر دارد.
«جان الیسون» معاون دبیرکل سازمان ملل روز شنبه (دیروز) گفت: گفت‌وگوهای مستقیم از اواخر ماه اکتبر دوباره از سر گرفته خواهد شد و «راجح بادی» سخنگوی «منصور هادی» اعلام کرده است که دولت منصور هادی آماده صلح و متعهد به آن است.
****
عبدالباری عطوان در ادامه یادداشت خود می‌نویسد: لج بازی و عناد عربستان، نه تنها برای خود سعودی‌ها، بلکه برای هم‌پیمانانش نیز هزینه بردار شده و کاملا روشن شده است که ائتلافی که عربستان به راه انداخته، نتوانسته است تا با ابزار نظامی در جنگ پیروز شود؛ حتی اگر پس از این از بمب هسته‌ای نیز استفاده کند و همچنین روشن شده است که محاصره یمنی‌ها، نتیجه عکس داده و جامعه جهانی را علیه عربستان کرده است.
عربستان به استثنای امارات، کسی را به همراه خود در یمن ندارد، کویت از شرکت در این ائتلاف امتناع و از هر گونه اعزام نیرو خودداری کرده است؛ عمان کاملا موضع بی طرفی گرفته است و بحرین نیز نیروی نظامی ندارد که به یمن اعزام کند و بیشتر درگیر مسائل داخلی خود است. مصر ترجیح می‌دهد که بیشتر در اردوگاه روسیه باشد. پاکستان که بک چهارم جمعیتش از شیعیان هستند، از کمک به عربستان کنار کشید و در کل تمام جهان عرب، گوش خود را به روی درخواست کمک عربستان برای اعزام نیرو به یمن بسته‌اند.
سردبیر رأی الیوم می‌افزاید: بارزترین حالت برای عربستان در این روزها، این است که بگوییم، عربستان در بحران‌های متعددی به سر می‌برد. قیمت نفت کاهش یافته و ذخیره استراتژیک مالی‌اش افت شدیدی داشته است. بیکاری در بین جوانان به 40 درصد رسیده و در سایه کاهش پروژه‌های زیرساختی و توقف استخدام‌ها در عربستان درصد بیکاری افزایش نیز خواهد داشت.
نیروهای عربستانی در یمن و در داخل خاک عربستان (نجران و جیزان) می‌جنگند و همچنین حملات حوثی‌ها در چندین جبهه افزایش داشته اشت. از سوی دیگر نیروهای امنیتی عربستان، درگیر القاعده و داعش شده‌اند و اقدام تروریستی که علیه حسینیه‌ای در شهرک «سیهات» شد و 6 کشته بر جای گذاشت؛ اولین و آخرین حادثه نیست و اوضاع و احوال نشان از این دارد که کابوس امنیتی برای عربستان ادامه خواهد داشت.
باراک اوباما، هنگامی که به سعودی‌ها هشدار داد که بحران‌های داخلیتان بیش از بحران‌های خارجی است، عربستان فرصت داشت تا خود را نجات دهد، اما گوش شنوایی برای این هشدار اوباما نبود و سعودی‌ها معتقد بودند که همزمان می‌توانند وارد درگیری‌های داخلی و خارجی شوند؛ حال چه با ایران، چه با حوثی‌ها و یا روسیه.
****
عبدالباری عطوان در انتها می‌نویسد: ابتکار بین‌المللی برای حل بحران یمن، می‌تواند نقطه خروج عربستان از این بحران‌ها، به خصوص بحران یمن باشد و جایگاه عربستان را در دنیای عرب و در جامعه جهانی باز گرداند.
خبرهایی به گوش می‌رسد، مبنی بر اینکه عربستان در حال نزدیکی به اسرائیل و خرید سامانه گنبد آهنین برای مقابله با ایران است که اگر صحت داشته باشد؛ باید گفت عربستان تبعات خطرناکی را به جان می‌خرد و پس از آن دیگر کسی با آن‌ها ائتلاف نخواهد کرد و عربستان می ماند و پشیمانی.
عربستان به بیش از یک «طناب نجات» احتیاج دارد و همچنین نیاز دارد تا در روند خود تغییر فوری و همه‌جانبه‌ای اتخاذ کند؛ قبل از اینکه اوضاع وخیم‌تر شود.