گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بخش اول این کتاب شامل تقریظ‌‌‌هایی است که شاعران و محققان نام آشنایی همچون: محمدعلی مجاهدی، حسین اسرافیلی، محمدرضا سنگری، عباس باقری، حمیدرضا شکارسری ، محمدحسین انصاری‌نژاد، سید مهدی طباطبایی و کامران شرفشاهی بر این مجموعه رباعی عاشورایی نوشته‌اند. بخش دوم کتاب نیز به چاپ مجموعه رباعی‌های عاشورایی اختصاص یافته است.
شاعر در این رباعی‌ها به دنبال تبیین فلسفه قیام حسینی با استناد به احادیث، روایات و مقاتل موثق و مستند دینی است. وی در این رباعی‌ها بیشتر بر ابعاد و وجوه عرفانی، حماسی و پیام‌های انسان‌ساز قیام عاشورا و نهضت حسینی تأکید کرده و از منظری معرفت شناسانه به حماسه کربلا پرداخته است؛ چرا که عاشورا عالی‌ترین جلوۀ حماسه، ایستادگی و مبارزه با ظلم و جهل است؛ آن چنان که در فرازی از زیارت اربعین آمده: «و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک عن الجهاله و حیره‌الظلاله» امام حسین(ع) خون قلبش را به آستان الهی هدیه داد تا بندگان را از ظلمت جهل و نادانی و حیرت گمراهی رهایی بخشد.
حمیدرضا شکارسری شاعر آیین‌سرا در تقریظی که بر این کتاب با عنوان «تجلی اندیشه و پیام عاشورا در سلام بر عاشورا» نوشته آورده است:«شعر عاشورایی همواره بر یکی از سه رکن رکین خود تکیه داشته و بر همان اساس شکل گرفته است :
۱ – سوگ
۲ – حماسه
۳ – عرفان
این هر سه برآمده از شور قیام حسینی هستند. بی تردید اما شور بدون پشتوانه شعور، نه تداوم لازم را دارد و نه تاثیر مورد انتظار را. از این منظر شعر عاشورایی در طول حیات خود بیش و پیش از برانگیختن اندیشه مخاطب ، به انگیزش احساسی و عاطفی او نظر داشته است. به همین دلیل شعر عاشورایی غالباً ناخواسته در جهتی سکولاریستی حرکت کرده است، چرا که ناخودآگاه، پیام نهضت عاشورا را نادیده گرفته و بر وجه دراماتیک خویش افزوده است تا بر مخاطب عام تاثیری عمیق بگذارد و او را به هیجان آورد.
آسیب شناسی شعر عاشورایی در واقع پرداختن به همین مساله است. کاری که «رضا اسماعیلی» در رباعی‌های عاشورایی خود به خوبی به انجام رسانده است.»
ارسال نظرات