زوجیت یعنی عبور از من‌ها و منیت‌ها/ ازدواج با ثبت و سند بدست نمی‌آید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از زنجان، همایشی با عنوان «ای عشق مددکن که به سامان برسیم» به همت کانون نسل باران در دانشگاه زنجان برگزار شد.

در این برنامه حبشی، کارشناس و مشاوره ازدواج با اشاره به لزوم توجه به معنای حقیقی ازدواج تصریح کرد: ازدواج یک قابلیت است که با ثبت و سند بدست نمی آید. ازدواج یعنی زوجیت که انسان فرصت و قابلیت آمیختگی پیدا می‌کند.

وی افزود: به علت توانمندی در دو جزء آب و قند که همان قابلیت ممزوج شدن است و در اثر ترکیب این دو ماده، ماده سومی بدست می‌آید که نه آب است و نه قند در حالی که در هر قطره از آن هم قند وجود دارد و هم آب. زوجیت یعنی توان ممزوج شدن.

حبشی افزود: قابلیت ممزوج شدن قابلیتی است که باعث می‌شود قندی که شیرینی آن در خودش است و هویدا نیست پس از ممزوج شدن متبلور شده و این شیرینی مشخص شود. زوجیت یعنی قدرت عبور از من ها و منیت ها.

وی با اشاره به بهانه گیری برخی برای عدم ازدواج خاطرنشان کرد: برخی عدم ازدواج خود را این گونه اعلام می کنند که نمی خواهیم به فرد دیگری سخت بگیریم و خواسته خود را بر او تحمیل کنیم. به این افراد باید گفت که سخت نگرفتن بر دیگران ملاحظه خوبی است؛ اما اگر نخواهیم ازدواج کنیم نقض قرض کرده ایم.

این کارشناس افزود: اگر عدم فشار قرار دادن دیگران دلیل موجهی برای عدم ازدواج بود که در این صورت باید تجرد در جامعه اشتیاق فراوان پیدا می‌کرد. این مسئله مشکلات فراوانی دارد و یکی از اینها تنوع طلبی است که انسان هر روز میل به چیزی پیدا می‌کند. روزی میل به صدای زیبا دارد و روزی میل به قد و قامت و روز دیگر میل به چیز دیگر. مشکل بزرگ چنین رفتاری این است که دیگران اسباب بازی میل و رفتار این فرد می شوند.

حبشی با اشاره لزوم توجه به جوانب مختلف در قبل از ازدواج خاطرنشان کرد: قبل از ازدواج باید دو کار کرد. اول اینکه منش ها و آرمان ها و اعتقادات را شناخت و با فردی ازدواج کرد که میزان هماهنگی با این فرد برای ازدواج بخواند. توجه صرف نسبت به چهره طرف مقابل نوعی از خودخواهی است.

وی افزود: دوم اینکه باید سهم آمادگی های خود را برای زوجیت رصد کنیم. کسی که فقط به فکر به خود باشد توانمندی زوجیت را در خود فراهم نکرده است.

حبشی با اشاره به مثالی توانایی زوجیت را اینگونه بیان کرد: دانشجویی که در خوابگاه با صدای بلند و بدون توجه به مطالعه دیگران موسیقی گوش می‌دهد، و در پاسخ به اعتراض سایر افراد، آن ها را به بیرون رفتن از اتاق توصیه می‌کند نشان از این دارد که هنوز توانمندی زوجیت را در خود فراهم نکرده است و آمادگی برای ازدواج در وی وجود ندارد.

وی افزود: اما دانشجویی دیگر را فرض کنید که ظرف غذای هم اتاقی خود روی زمین مانده و این دانشجو به جای غرزدن بر سر هم اتاقی خود، زحمت شستن آن ها را به خود می‌دهد و با خود می گوید که شاید دوستش درس داشته و یا مشکلی دارد که نتوانسته ظرف های خود را بشوید. چنین فردی در زندگی آتی خود از هر قدمی که بردارد نتایج گهرباری دریافت خواهد کرد.

این کارشناس عدم شناخت پیش از ازدواج را معضل دانست و تصریح کرد: یکی از معضلات اساسی در ازدواج شناخت است. اگر بخواهیم یک رشته تحصیلی انتخاب کنیم تمامی تلاش خود را برای شناخت در این رشته به کار می‌بندیم زیرا اگر به مواردی چون تطابق با علاقمندی های ما و جزییات دیگر توجه نداشته باشیم به مشکل برخواهیم خورد.

وی افزود: برای تمامی تصمیم های خود حتی اگر جزئی و ساده باشد به شناخت احتیاج داریم. حالا اگر می‌خواهیم به یک انسان برسیم احتیاج ما به شناخت دوچندان می‌‌شود. اشکال عمده ما در روش های شناخت است. برای شناخت روش هایی وجود دارد که البته هر کدام از این روش ها با اشکالاتی همراه است.

حبشی در بیان روش های شناخت به دو روش اشاره کرد و افزود: روش اول شناخت از طریق خانواده است که از زمان های قدیم نیز وجود داشته است. در این روش مدیریت کار بر عهده خانواده است. باید توجه داشت که اگر این روش عرضه می گردد بایستی خانواده ها نگاه عادلانه ای داشته باشند.

این کارشناس خانواده روش فوق را دارای اشکالاتی دانست و تصریح کرد: این روش دارای اشکالاتی است که می توان مهمترین آن ها را نبود زمان کافی برای شناخت دانست.

عرف این گونه است که ابتدا خانم هایی از طرف خانواده پسر به دیدار دختر و خانواده او می‌روند ولی کمتر پیش آمده که پسر نیز با خانواده خود همراه شود در حالی که انتخاب بایستی توسط پسر صورت گیرد.

حبشی افزود: در مواردی که پسر با خانواده خود نیز همراه می‌گردد زمان گفت و گوهای میان دختر بسیار کوتاه بوده در حالی که بایستی حداقل 5الی6 ساعت گفت و گو صورت گیرد.

حبشی با ذکر مثالی از قراردادن زمان کوتاه برای صحبت پیش از ازدواج انتقاد کرده و تصریح کرد: از یکی از مشاورانم که پیش از طلاق خود مراجعه کرده بود از میزان گفت و گو با همسر خود پیش از ازدواج پرسیدم که وی گفت 20 الی 30 دقیقه گفت و گو انجام شد. همین مساله نشان از اهمیت گفت و گوهای پیش از ازدواج دارد.

وی با اشاره به روش دوم شناخت خاطرنشان کرد: روش دوم نیز مبتنی بر شناخت از طریق جوان است که این روش نیز همانند روش نخست مشکلاتی با خود به همراه دارد.

وی افزود: یکی از اشکالات مهم این روش، عاطفه، شور، نیاز و کشش جوان است. همین عوامل وابستگی، درگیری و در مواردی هم متاسفانه بهره برداری بوجود آورده است.

حبشی شناخت حاصله از این نوع شناخت را نادرست دانست و تصریح کرد: ممکن است در این روش شناخت بوجود آید ولی این نوع شناخت چون دارای ریشه نادرستی است موثر و مفید نیست. متاسفانه بیشتر نتایجی که پسرها از این نوع گفت و گو دارند این است که آیا دختر پسر را قبول دارد؟ و در مقابل دختر هم به دنبال این است که ببیند آیا پسر واقعا خواهان دختر است؟

کارشناس ازدواج و خانواده راهکاری نیز برای شناخت عرضه کرده و افزود: شناخت از طریقی که جوانان می خوااهند که همان کشف دیگران است هرگز وجود ندارد زیرا انسان بسیار پیچیده است اما مسائلی وجود دارد که توجه به آن،شناخت را تا حدودی میسر می‌سازد.

حبشی افزود: تنها راه شناخت این است که طرفین خود را برای دیگری بشناسانند. فرد نباید تلاش کند که به کشف دیگری بپردازد بلکه باید خود را بشناساند. ابتدا باید از شکل گیری خود تا به امروز بگوید و سپس راجب اعتقادات خود صحبت کند که به چه چیزهایی و چه میزان معتقد است و چه میزان به اعتقادات خود اهمیت می‌دهد.

وی تصریح کرد: سپس باید از روحیات خود گفته و بصورت کاملا جزئی و با آوردن مثال ها و مصادیق صحبت کند و دیگر اینکه باید شرح روشنی از خوشامدها و بدآمدها بدهد. صحبت راجب این موارد می‌تواند تاحدودی شناخت لازمه را پدید آورد.