به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع) در نامهای به اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام پیرامون مصوبه این مجمع درباره اموال مسئولان واکنش نشان داد که متن این نامه به شرح ذیل است:
اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام؛
سلام علیکم؛
۱. پس از ده سال، مردم شریف ایران انتظار یک اقدام انقلابی از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام در پیرامون شفافیت مالی مسئولان نظام اسلامی داشتند. وقتی در مهرماه سال ۱۳۹۴ خبر تصویب کلیات طرحی در خصوص بررسی دارایی اموال و مقامات به گوش رسید، همگان گمان کردند که بار دیگر در یک اقدام انقلابی از سوی اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت، راهکاری برای برای نابودی بخشی از فساد از جامعه شکل خواهد گرفت، اما مصوبه شورای مجمع تشخیص مصلحت نظام با انتظارات مردم بسیار تفاوت داشت.
۲. اصبغ بن نباته یکی از یاران نزدیک امام علی علیه السلام بود که در دوران حکومت آن حضرت در کوفه، حضور داشت. ایشان نقل می کند که امام (ع) شنیدند: «وقتی وارد شهر شما شدم با این شتر و اسباب و وسایل بودم که هنوز از آن استفاده میکنم. اگر هنگامی که از شهر و دیار شما رفتم، با چیزی غیر از اینها باشم، قطعاً من جزء خائنین هستم» (مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج ۲، ص ۹۸.)
۳. اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام این روایت شما را به یاد کدام اصل از قانون اساسی می اندازد؟! اهمیت اصل یکصد و چهل و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (که ثمره ی مجاهدت ها و خون هزاران شهید انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است) در نظر شما چگونه جلوه نمایی می کند؟! شاید لازم باشد این اصل را بار دیگر یادآوری کنیم: «دارائي رهبر‚ رئيس جمهور‚ معاونان رئيس جمهور‚ وزيران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت ‚ توسط رئيس قوه قضائيه رسيدگي ميشود كه بر خلاف حق ‚ افزايش نيافته باشد.»
۴. ما دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام، که ثمره ی پیروزی انقلاب اسلامی و یادگار استاد فرزانه، حضرت آیت الله مهدوی کنی می باشد، هیچ گاه زحمات و خدمات شایسته ی شما اعضای محترم مجمع تشخیص را فراموش نمی کنیم و بیش از گذشتگان خود، شاهد تلاش ها و مجاهدت های بی بدیل شما خدمت گزاران این نظام، به اسلام و انقلاب هستیم. حتی در خصوص تصویب کلیات «طرح رسیدگی به دارایی مقامات» نیز صمیمانه تشکر می کنیم که تا حدودی گام مؤثری در اجرای قانون اساسی و حرکت در راستای شفافیت مالی، برداشته اید. این که در مواد دو و سه مصوبه، دایره ی شمول اصل یکصد و چهل دو را به عمده ی مسئولان درجه اول نظام گسترش داده اید، کار بسیار بزرگ و سنجیده ای به نظر می رسد و شایسته ی تقدیر و تمجید می باشد.
۵. لازم می دانیم به عنوان دانشجو، که بنابر فرمایش مقام معظم رهبری، زنگ بیدارباش و چشمان هوشیار جامعه است، نکته ای را به عنوان هشدار و اعتراض حضور شما عزیزان مطرح نماییم. شما شاید بهتر از ما به فلسفه ی وجودی اصل یکصد و چهل و دو آشنایی داشته باشید. شفافیت مالی مسئولان هر نظامی، یکی از مؤلفه های اساسی در کاهش فساد یک نظام سیاسی و حکومتی است. به همین جهت است که در قوانین اساسی دنیا، اصولی مشابه اصل یکصد و چهل و دو وجود دارد. این اصل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز با همین هدف اساسی نگاشته شد. اما متأسفانه به دلیل نبودن آیین نامه و مقررات منسجمی در راستای اجرای این اصل، همواره از سوی برخی مسئولین این اصل مورد اعتنا واقع نمی شد. مصوبه ی مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز با تمام مزایایی که در بند گذشته به آن اشاره شد، اما هم چنان نسبت به اصل شفافیت مالی توجهی نکرد و در ماده ی ۵ آن مصوبه، اشاره کرد: «فهرست داراییهای افراد مشمول و نیز اسناد و اطلاعات مربوط به آن به جز در مواردی که در این قانون و آییننامه ذیل آن تعیین شده است، محرمانه بوده و ...» و مجازات کیفری برای کسانی که اسناد و اطلاعات را منتشر کنند، در نظر گرفته است.
۶. هشدار می دهیم که راه فساد برای کسانی که دنبال گسترش فساد در این کشور هستند، از طریق این مقرره گشوده شده است. آیا اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام مردم و هم وطنان خود را بیگانه می پنداشتند که به آنان اجازه ی اطلاع از اموال و دارایی مسئولانشان را نمی دهد؟! آیا این مردم همان مردمی نیستند که انقلاب نوپای اسلامی را در کوران حوادثی که می توانست نظام های قدرتمند دنیا را از پای درآورد، به سلامت به این نقطه رسانیده اند؟ آیا آن قدر سربازان این انقلاب نامحرم شدند که نمی توانند به دارایی مقامات خود نظارت داشته باشند، یا این که دارایی مسئولان محترم جز اطلاعات و اسناد سری است که انتشار آن ها، به استقلال و امنیت ملی ضربه ی مهلکی وارد می سازد؟!
۷. اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام، باید اشاره کنیم که مردم این کشور کسانی هستند که هشت سال جنگ تحمیلی را اداره کردند، فتنه ها و آشوب ها را با لطف امام زمان (عج) و رهنمودهای رهبران این انقلاب، پشت سر گذاشتند و در انتخابات ها و مشارکت های سیاسی سربلند بیرون آمدند. اعتماد به این مردم یک کار منطقی است. بدانید که این مردم هستند که می توانند بخشی از فسادهای کشور را رفع نمایند. بگذارید نقش مردم در حل مشکل فساد کشور گسترش یابد، و این عمل اتفاق نمی افتد مگر آن که شفافیت مالی مسئولان و مقامات نظام جمهوری اسلامی ایران به وقوع بپیوندد.