باشگاه دانشجویان/
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- یادداشت دانشجویی*؛ هر جشنواره، مسابقه و همایشی که برگزار می شود، کلی خاطره و حاشیه از خودش به جای می گذارد...
هزار نکته باریک تر از مو را مطمئناً این ما هستیم که می بینیم! این ما یعنی دقیقا یکایک کسانی که با پرچم نشریات دانشجویی دانشگاهشان و رسالت نقد منصفانه و پیشنهاد راهگشا، برای آنچه در نقطه نقطه این کشور با برند دانشجو و دانشگاهی آن هم از نوع پیام نور اش اتفاق می افتد، به این جشنواره آمده اند... همان کسانی که به قول نماینده ولی فقیه همین شهر خرم آباد، بدون خشنودی شخصی و یا رسیدن به منصبی برایش اهمیت داشته باشد و اینکه زیر بیرق کسی یا حزبی سینه بزند، می گویند و قلم میزنند...
پس این کمتر از هزار نکته باریک نه، بلکه مشهودتر از مشهود، از حاشیه های این جشنواره هم مباد که از چشم دانشجوی اهل نشریه و قلم دور بماند و البته جالب است که دور مانده از چشم سیاست گذاران و برنامه ریزان...
یا ایها الدانشجو و دانشگاهی! وقت نماز رادیوهای کشوری هم آفلاین می شوند؛ اما امان از رادیوی نمایشگاه که در زمان اقامه نماز هم هنوز صدای بلندگویش رساتر از امام جماعت است!!!
حالا بماند که پخش آهنگ در ایام شهادت دختر معصوم خون خداست و هنوز چهلم عزیز امت مسلمان به پایان نرسیده، نیاز به قدری تامل و تفکر بیشتر دارد!
از آن گذر کردیم؛ اما نمی دانستیم خود نماز پروژه ایست بس دشوار! آنجا که امام جماعت به نماز مشغول بود و خانم ها در انتظار باز شدن در، در انتظار! و آخر هم ناچار از صفوف آقایان باید گذر کنند و وای از آن وقتی که صفوف مومنان فشرده گشته...
داستان خوردن ناهار بدون ژتون هم حکایتی بود برای خودش! ما سر از حکمت چاپ ژتون در نیاوردیم؛ اما انصافا برایمان سوال شد که مثلا اگر توزیع غذا منظم تر انجام می شد، بعد از ساعتی صبوری و انتظار، باز هم وسط راه مخلفات غذا کم می آمد یا مثلا پرسنل با رعایت شئونات اسلامی رستوران گیج می شدند و یا مثلا ...
از بحث خوشمزه ناهار هم که بگذریم، از مسیر پنج دقیقه ای تا محل نمایشگاه که به نظر با دور تند فیلم محاسبه شده به راحتی نمی شود گذر کرد! مخصوصا اگر خبری هم از سرویس آن هم در تاریکی شب نباشد!
ما که نمی خواستیم نقد کنیم اما وقتی نجفی برزگر، معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه پیام نور، همه وقت سخنرانیشون برای دانشجوها را اختصاص دادن به تشکر و سپاس، ما دیگر نخواستیم و از روی دست دکتر بنویسیم! وگرنه قلعه بلند فلک الافلاک به بلندی قد صبر شما لرستانی هاست...
که باوجود همه عقب و جلوشدن برنامه ها و نبود صندلی و پاورپوینت قرضی برای کارگاه نشریات از الکترونیکی های قزوین، بازم لبخند می زنید و تکیه بر محروم بودن منطقه می کنید.
و اما! ما واقعا ممنونیم که همزمان با جشنواره نشریات، اداره فرهنگ و ارشاد لرستان از فرهیخته ارزشمند چون کزازی، دعوت کرده بود که ما دانشجویان پیام نوری رو هم بدون دعوت پذیرفت. اینجا می شود مطبوعاتی بودن این دانشجوها را با حضور در برنامه ای که اصلا جزوه جشنواره هم نبوده سنجید!
و در آخر امیدواریم...امیدواریم که دیگر هیج ستونی وسط هیچ غرفه ای نیفتد! و هیچ میزبانی خارج از نمایشگاه اصلی و بصورت مستقل غرفه نزند!
الهی آمین بحق دانشجوهای دویده و نرسیده و در راه مانده...!!!
*صبا هادی- فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات