گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ پس از گذشت بیش از دو سال از عمر دولت یازدهم و عمل نشدن بسیاری از وعده های روحانی، کم کم یاران روحانی از دور او دور می شوند. از جمله ابعادی که در دولت یازدهم با پسرفت قابل توجهی مواجه شده است، حوزه ی سینما است.
باید برای اشاره به نماد سینمای دولت روحانی، شهر موش ها ۲ را معرفی کرد. فیلمی که بیش از ۱۱ میلیارد فروش کرد. اما فیلم سینمایی محمد رسول الله (ص) که یادگار زمان دولت قبلی برای روحانی است که در رقم فروش خود با نزدیک شدن به رقم ۱۴ میلیارد تومان زنگ خطری برای علی جنتی بدون فیلم سینمایی فاخر است.
اما روند ناامید کننده ی دولت در همه ی ابعاد صدای بسیاری از هنرمندان، از جمله برخی از یاران سابق روحانی نیز درآورده است. از جمله ی این افراد کارگردان فیلم انتخاباتی روحانی، حسین دهباشی، پژوهشگر تاریخ معاصر که در نامه ای در مورد برجام اینطور نوشت: « اینک شرط انصاف و میهن دوستی و مسلمانی آن است که با وجود همه اختلافات دیگر و صمیمانه و صادقانه به خاطر همه دانش، پایمردی، خلوص، شجاعت، صبوری و غیرتی که برای مقاومت و تلاش در جلوگیری از تصویب عهدنامه ننگین و ذلیلانه برجام به خرج دادید با تمام وجود و برادرانه از شما تشکر شود.
دیر نخواهد بود روزی که صحت فهم و گفتار شما در فقره مذکور بر همگان آشکار شود و نام تان در این خصوص به نیکى و احترام و افتخار بسیار زینت بخش این صفحات غفلت از تاریخ پر فراز و نشیب میهن عزیزمان شود روزگاری که دلواپسی برای میراث گرانبهای خون شهدا نه مانند اکنون که به بی انصافی و مظلومانه متهم به نگرانی برای کسب و کار دنیوی خویش شده اید که چونان نشان پرافتخارى از ایران دوستی و ایمان گوارای وجود و مایه سرافرازی فرزندانتان شود و دلبستگی انبوه این جماعت ساده دل و دلبسته به سراب آشتی گرگ و میش موجب ننگ و تف و لعنت همه نسل های بعدی شود.
اجرتان با سیدالشهدا…
حسین دهباشی برادری که در اغلب دیدگاه های دیگرتان با شما اختلاف نظر دارد اما به پاس شرافت و غیرت تان در تعزیه تصویب فرجام تا به همیشه کلاه از سر برداشته و به احترامتان تمام قد می ایستد.»
اما از دیگر این افراد داریوش ارجمند است که در همان آغاز دوران ریاست جمهوری دولت روحانی انتقادات خود را اینگونه از دولت شروع کرد: « بنده حاضرم که کپی نامهای که ۱۱۰ نفر از هنرمندان امضا کردهاند را پیش رئیس جمهور ببرم و بپرسم چی شد؟ من اصلا میخواهم رئیس جمهورم را ببینم و از مدیرعامل موسسه میخواهم که از دفتر رئیس جمهور وقت بگیرند. نباید برای دیدار با رئیس جمهور منتظر بمانیم که او از یک گذری رد شود. این داستانها برای دوره شاهان قاجار است که مردم سر گذرها میایستادند تا شاه را ببینند و روی کالسکه او بپرند، من رای دادهام و حالا میخواهم رئیس جمهورم را ببینم.»
اما از دیگر منتقدان هنرمند دولت روحانی اکبر عبدی بود که در برنامه ی خندوانه اینگونه صدای خود را به مردم رساند: «مهم این است که آدم همیشه بخندد. حالا اگر بنزین یا دلار بالا میروند عیب ندارد. تا الان پول دادیم، از این به بعدش هم میدهیم. حالا درست است که آقای روحانی اولش کلید نشان داد، ولی مثل این که کلید را گم کرده است.»
اما آخرین و عجیب ترین از موارد انتقاد به دولت روحانی انتقادات اخیر منیژه حکمت به روحانی است که در ایام انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ از حامیان روحانی بود. وی در مورد عملکرد دولت روحانی گفت: « این دولت با شعار قشنگی به اسم امید آمد، چه شده که امید اکثریت سینما ناامید شده است؟ من در این دوره ناامید شدم و متاسفم. گاهی می شنوم چقدر دوره ی شمقدری خوب بود! این حرف خیلی دردناک است.»
اما باید این دید این پشیمانی ها تا کی ادامه دارد…
علی کرد -فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.